Het Tibetaanse volk woont in de Tibetaanse autonome regio, delen van Nepal, India en Bhutan. Ze zijn inheems in Tibet en zijn ongeveer 7.8 miljoen. Ze spreken voornamelijk de Tibetaanse talen. In 1956 heeft China met geweld Tibet in de Volksrepubliek China opgenomen en beschouwt het als een van zijn provincies.
Oorsprong van het Tibetaanse volk
Recente genetische analyse van de Tibetaanse Y-chromosomen onthulde dat het Tibetaanse volk voortkwam uit een subgroep van Han-Chinezen die naar het westen migreerden langs de bovenste Gele Rivierregio en uiteindelijk in het zuidelijke Himalaya-gebied terechtkwamen. Ze vermengden zich met de lokale gemeenschappen, waaronder mensen uit Centraal-Azië, Noordoost-India, Bhutan en Nepal.
Waar wonen zij?
De meest recente telling uitgevoerd in 2014 onthulde dat de Tibetaanse Autonome Regio de thuis was van 2.2 miljoen Tibetanen. Ze bedragen in totaal ongeveer 7.5 miljoen, inclusief mensen die in het buitenland wonen. Ze werden ook in grote aantallen India, Nepal en Bhutan aangetroffen. Volgens de centrale Tibetaanse regering neemt het aantal Tibetanen af vergeleken met 1959, hoewel de Chinese regering dit weerlegt en beweert dat het aantal toeneemt. De Chinese overheid stelt dat verbeterde leefomstandigheden en levensstijl hebben geleid tot de opkomst van de bevolking van het Tibetaanse volk.
Gesproken talen door Tibetaanse mensen
De Tibetaanse taal is een Tibeto-Burman-taal. De taal bestaat uit verschillende dialecten en subdialecten waaronder de Centraal Tibetaanse, Amdo en Kang die niet wederzijds te begrijpen zijn. Andere vormen van de Tibetaanse taal worden gesproken in het noorden van Pakistan, Ladakh, Baltistan en Kasjmir. De Tibetaanse taal is gestileerd en houdt vast aan de traditionele sociale hiërarchie. Eerwaarde voorwaarden worden gebruikt om te communiceren naar gelijken of superieuren terwijl gewone woorden worden gebruikt bij het spreken tegen sociaal minderwaardig. De geschreven vorm van de Tibetaanse taal wordt gebruikt in de boeddhistische literatuur; het fonetische systeem is gemaakt op basis van de Sanskriet-taal die in India is ontwikkeld. Het bestaat uit vier klinkers, vijf omgekeerde letters en dertig medeklinkers. Zinnen zijn gestructureerd om van rechts naar links te stromen
Godsdienst van het Tibetaanse volk
Een groot deel van de Tibetanen beoefent het Tibetaans boeddhisme en traditionele overtuigingen die bekend staan als Bön. Volgens de Tibetaanse legende, Lhatotori Nyentsen voorzag de 28th King een heilige schat uit de hemel die hij toeschreef aan de boeddhistische soetra en verschillende religieuze objecten. Het boeddhisme in Tibet vond wortel nadat koning Songtsen Gampo met een prinses trouwde. Het werd populair in de 8th eeuw. Tibetanen blijven de religieuze praktijk beoefenen om Mani-stenen op openbare plaatsen te plaatsen. De boeddhistische en Bön-lama's leiden religieuze ceremonies en zorgen voor heilige plaatsen.
Cultuur van het Tibetaanse volk
Het Tibetaanse volk heeft een rijke en diverse cultuur. Het zwemfestival wordt met een grote meerderheid waargenomen en wordt uitgevoerd tijdens de geboorte, het huwelijk en de dood. Het Tibetaanse kunstcentrum over religie; sculpturen en houtsnijwerk beelden religieuze overtuigingen uit. De Ihamo (volksopera) bestaat uit dansen, liederen en gezangen uit de boeddhistische geschiedenis en verhalen. De meeste ceremonies worden gekenmerkt door kleurrijke maskers. Verschillende oude vormen worden nog steeds gebruikt, ondanks de ontwikkeling van moderne medicijnen. Meer dan 200-planten en 40-diersoorten worden gebruikt om verschillende ziekten te behandelen. Hun belangrijkste voedselgewas is gerst dat wordt gebruikt bij het maken van de tsampa, het hoofdvoedsel. Zuivelproducten worden ook in grote hoeveelheden geconsumeerd, terwijl vlees, met name schapenvlees, wordt bereid tot een pittige stoofpot.
