Koeweit is een 6,880 vierkante mijl natie gelegen in West-Azië. De hoofdstad van Koeweit is de toepasselijk genaamde Koeweit-stad. Saoedi-Arabië en Irak zijn de landen die Koeweit grenzen.
In het land wonen ongeveer 4 miljoen mensen. Sinds de 2000-telling is de bevolking van het land bijna verdubbeld. In de loop van de geschiedenis van Koeweit noemden vele gemeenschappen de natie het meest opvallend in 1613 toen de stad Koeweit werd gevestigd op de locatie van de huidige Koeweitse stad. De stad bloeide en breidde snel haar grenzen uit door handel met verschillende gebieden zoals India en Bagdad. Door deskundig manoeuvreren zorgden de leiders van Koeweit ervoor dat hun stad een deel van een vitale handelsroute controleerde die Aleppo met de Perzische Golf verbond. Koeweit heeft zijn invloed in de maritieme handel vergroot door de hulp van Iraakse handelaars die de belegering van Basra ontvluchtten. Het gebied van Koeweit werd uitgeroepen tot protectoraat van de Britse regering in 1899 en behield de status tot 1961.
Koeweit had een geschiedenis van conflicten langs de grens, terwijl het een Brits protectoraat was met een opmerkelijk voorbeeld van 1920 tot 1921 toen Koeweit en Najd in oorlog waren. Een van de meest invloedrijke personen bij het bepalen van de grenzen van Koeweit was Percy Cox, die in zijn hoedanigheid van hoge commissaris van Bagdad het Uqair-protocol van 1922 oprichtte om de grenzen rond Koeweit te identificeren en de bedoeïenenovervallen op het grondgebied van Koeweit te verminderen Koeweit. De landgrens van Koeweit strekt zich uit over ongeveer 295-mijlen en wordt gedeeld met twee naties van Irak en Saoedi-Arabië. De grenzen van Koeweit zijn onderwerp geweest van verschillende controverses, aangezien beide buurlanden geloofden dat zij het recht hadden over Koeweit te regeren.
Koeweit-grens Saoedi-Arabië
Koeweits kortste landsgrens is de grens met Saoedi-Arabië, die zich uitstrekt over ongeveer 137 mijl naar het zuidwesten van Koeweit. De twee naties hebben een turbulente geschiedenis die teruggaat tot de periode direct na de Eerste Wereldoorlog toen Saoedi-Arabië onder de heerschappij stond van Ibn Saud, de eerste leider van het land. Ibn Saoed geloofde dat Saoedi-Arabië een historisch recht had om over Koeweit te regeren, wat de leiders van Koeweit niet accepteerden. Het conflict verslechterde de relatie tussen Koeweit en Najd, die in die tijd al gespannen was. Op het hoogtepunt van het conflict, Koeweit en Najd gingen naar de oorlog die aanzienlijke slachtoffers veroorzaakte voor de mensen van Koeweit. Tijdens verschillende veldslagen in de oorlog waren de Koeweiti's zwaar in de minderheid zoals in de Slag bij Hamdh, waarin de Koeweits alleen 100 cavaleristen hadden en 200 infanteristen tegen een leger van meer dan 2000-soldaten. De territoriale integriteit van Koeweit werd veiliggesteld omdat de leiders om hulp vroegen van de Britten tijdens de slag om Jahra. De resulterende onderhandelingen resulteerden in het vaststellen van de grens tussen Saoedi-Arabië en Koeweit en het creëren van een neutrale zone tussen de twee naties. De neutrale zone duurde tot de ontdekking van olie toen beide landen overeenkwamen om het gebied te splitsen met een overeenkomst afgesloten in 1969.
Saoedi-Arabië was een van de naties die opstond om Koeweit te helpen in 1990 nadat de troepen uit Irak Koeweit binnenvielen. Saoedi-Arabië en Koeweit werken samen in een aantal internationale organisaties zoals de Organisatie van de olie-exporterende landen en de Samenwerkingsraad voor de Arabische Golfstaten. Ondanks de samenwerking tussen de twee landen, blijven er nog een aantal zaken over, zoals het bezit van een aantal eilanden, bijvoorbeeld Umm al Maradim. Saoedi-Arabië en Koeweit onderhouden nauwe diplomatieke banden met Saoedi-Arabië met een ambassade in de hoofdstad van Koeweit; de regering van Koeweit wordt vertegenwoordigd door een ambassade in Riyadh en een consulaat in Jeddah.
Koeweit-Irak-grens
Het World Factbook somt de grens van Koeweit met Irak op als de meest uitgebreide landgrens van ongeveer 157 mijl lang. De twee naties hadden een tumultueus verleden dat teruggaat tot 1958 toen Abd-Allāh as-Salīm, die op dat moment de leider van Koeweit was, werd uitgenodigd om deel te nemen aan de geplande Arab-Hāshimite Unie en de toekomst van de natie te bespreken . In die tijd was Koeweit nog steeds een Brits protectoraat en de acties van de Iraakse regering woedden de Britten. Meteen hebben de Britten de onafhankelijkheid van Koeweit verleend, Irak heeft zijn claim op het Koeweitse grondgebied gesteund. De regering van Koeweit betwistte zwaar het besluit van de Iraakse regering omdat zij geloofden dat Koeweit een soevereine natie was die onafhankelijk was van enig ander land. In 1961 dreigde de regering van Irak Koeweit binnen te vallen; echter, andere Arabische landen dreigden een leger tegen Irak op te heffen.
Het conflict escaleerde in 1973 toen Irak verschillende eenheden van zijn leger dicht bij de grens met Koeweit postte, wat voornamelijk werd afgewikkeld vanwege de betrokkenheid van Saoedi-Arabië. Olie was de voornaamste bron van conflicten tussen de twee naties, wat resulteerde in het organiseren van een invasie in Koeweit door Saddam Hussein. De olieproductie van Koeweit bedreigde de Iraakse economie, die de voornaamste rechtvaardiging vormde voor de invasie. De natie Koeweit viel aan het Iraakse leger na slechts twee dagen van overdreven gevechten tussen hun respectieve legers. De internationale gemeenschap speelde een belangrijke rol bij de bevrijding van Koeweit tegen de Irakezen. Een barrière werd gevestigd langs de grens van de twee naties om Irak te verhinderen om Koeweit opnieuw binnen te vallen. Een tijdlang was de relatie tussen de twee staten uitzonderlijk vijandig totdat de Ba'ath-partij aan de macht was onttrokken. Een van de belangrijkste stappen die Koeweit heeft gezet om de relatie met Irak te herstellen, was het herstel van diplomatieke banden die werden gesteund door een aantal Koeweitse politici zoals Saleh Ashour. Op dit moment onderhoudt Koeweit een actieve ambassade in de hoofdstad van Irak, Bagdad, evenals een consulaat in Erbil. De regering van Irak heeft daarentegen slechts één vertegenwoordiging in Koeweit-stad.
