Beschrijving, geografie en klimaat
Het Sundarbans National Park staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO, het Indian National Park, Tiger Reserve en het biosfeerreservaat in de staat West-Bengalen in India. Het nationale park ligt naast het gelijknamige Sundarban Reserve Forest in Bangladesh. Het Nationaal Park, bedekt met dichte mangrove vegetatie, herbergt momenteel een van de grootste tijgerpopulaties van Royal Bengal in de wereld, en ondersteunt ook een grote biodiversiteit van zeldzame en unieke flora en fauna van alle soorten. Het park, met een oppervlakte van 1,330 vierkante kilometers, bevindt zich op een hoogte van 7.5 meter boven de zeespiegel op de Ganges-delta nabij de Golf van Bengalen, en omvat ook 54-eilanden binnen zijn territorium. De Sundarbans-regio ervaart een warm, vochtig klimaat in de zomer, met een gemiddelde maximumtemperatuur van 34 ° Celsius. Hevige regenval wordt ontvangen in de regio tijdens het moessonseizoen, dat duurt van half juni tot september. De winters zijn mild, met een gemiddelde temperatuur van rond 20 ° Celsius. Tropische cyclonen die in de Golf van Bengalen ontstaan, hebben vaak invloed op de Sundarbans in de maanden mei en oktober. Moddervlekken zijn een kenmerkend kenmerk van de regio, die worden blootgesteld tijdens eb en onder water tijdens hoogwater, waarbij hun geomorfologie binnen één getijdencyclus verandert.
Geschiedenis
De regering van India besefte het ecologische belang van de ecosystemen van Sundarbans en verklaarde de regio als het Sundarban Tiger Reserve in 1973 en als een dierenasielreservaat in 1977. De mangrovebossen kregen op mei 4th, 1984 de status van een nationaal park. In 1987, gezien het feit dat het Sundarbans National Park een van de biologisch meest productieve van alle natuurlijke ecosystemen in de regio is, heeft de Organisatie van de Verenigde Naties voor onderwijs, wetenschap en cultuur het verklaard tot UNESCO-werelderfgoed. Een van de ergste natuurrampen trof de regio in mei 25th, 2009. Het was de tropische cycloon met de naam Aila, en een die veel dorpen in de marge van het Nationale Park verwoestte en grote gebieden overstroomde, waardoor veel mensen gedwongen werden te vluchten. Er werden echter geen tijgerslachtoffers gemeld bij de ramp en slechts twee gevlekte herten werden als dood in het reservaat gevonden.
Toerisme en administratie
Het Sundarbans National Park trekt momenteel duizenden enthousiaste toeristen van over de hele wereld die het park bezoeken om de bossen en dieren in het wild te verkennen. Omdat de bossen echter extreem dicht zijn en het land erg modderig is, is het enige middel om het park te verkennen, door een boot te huren die zweeft door het doolhofachtige systeem van rivieren en kreken in het park. Wandelen op het land is ten strengste verboden, vanwege de aanwezigheid van mensetende tijgers in de bossen. Toeristen moeten Sundarbans strikt houden aan de regels en voorschriften van het bos om veilig te blijven tijdens hun reizen daar. Naast het varen door de wateren van de Sundarbans en het spotten van wilde dieren langs de oevers, bezoeken toeristen naar het park ook de lokale dorpen aan de rand van het park, waar veel dorpsleden ten prooi zijn gevallen aan de menseneters van Sundarbans. Bezoek aan het krokodillenproject van Bhagatpur, het eiland Sagar, Sajankhali Bird Sanctuary en Kanak, een broedplaats voor Olive Ridley Turtles, zijn andere activiteiten die toeristen van de Sundarbans te bieden hebben. Het Sundarbans National Park ontvangt financiële steun van de overheid van West-Bengalen, van het centrale ministerie van Milieu en Bossen en van Project Tiger. Het park wordt beheerd door het Directoraat van Bossen en de Chief Conservator of Forests (South), terwijl de directeur van het Biosfeerreservaat van Sundarban de administratieve leider is van het Sundarbans National Park.
Habitat en biodiversiteit
Het Sundarbans National Park herbergt vele soorten die op het punt van uitsterven staan. Het park heeft een verbazingwekkende biodiversiteit van zeldzame en unieke planten bestaande uit 64 soorten die goed zijn aangepast om te groeien in de zoute, estuariene omstandigheden. Het park krijgt zijn naam van de Sundari mangrovebomen, met "Sundari"betekent" mooi "in de lokale taal Andere planten die in de bossen groeien zijn inclusief genwa, garjan, kankra, goran en dhundal Meer dan 200 Koninklijke Bengaalse tijgers dwalen door de bossen van de Sundarbans, met de interessante eigenschap van zwemmen in de zoute wateren van het reservaat Deze tijgers staan ook bekend als de "menseneters van Sundarbans" vanwege talrijke incidenten in het verleden waarbij dorpelingen in de kaken van deze tijgers zijn omgekomen, met uitzondering van tijgers, viskatten, everzwijnen, grijs mongoes, vleerhonden, chitals en schubdieren zijn enkele van de andere zoogdieren van de Sundarbans Het park heeft ook een rijke vogelfauna, waaronder vogels zoals de spotted duiven, brahminyeenden, gouden kieviten, zilvermeeuwen, pijlstaarten, paradijsvliegenvangers en vele andere unieke en exotische soorten De rivieren en kreken van het Sundarbans National Park gedijen met een groot aantal vissoorten zoals de botervissen, elektrische stralen, stervissen en zilverkarpers Estuariene krokodillen, G angetische dolfijnen en met uitsterven bedreigde Olive Ridley-schildpadden wonen ook in de wateren van de regio. Een groot aantal amfibieën (zoals boomkikkers en kikkers), reptielen (inclusief schepsels zoals Russel's adders, King cobra's, gewone kraits, rattenlangen, monitorhagedissen en pythons) en insectensoorten zijn ook te vinden in dit Indian National Park . Bedreigde Bryde's walvissen, Irrawady-dolfijnen, onaardse bruinvissen, Indo-Pacifische tuimelaars en andere bedreigde soorten zeefauna worden aangetroffen in de kustwateren voor de kust van het Sundarbans-gebied.
Milieurisico's en territoriale geschillen
Klimaatverandering is de grootste vijand van het Sundarbans National Park onder de huidige milieuomstandigheden. Door de door de opwarming van de aarde veroorzaakte stijging van de zeespiegel dreigt grote delen van het bos te eroderen en bijgevolg de vegetatie van het bos weg te spoelen. Een van de grootste eilanden van Sundarbans, die zich uitstrekt tot in de Golf van Bengalen, zou in de volgende 20-jaren volledig kunnen verdwijnen. Als aanvulling op de problemen die worden veroorzaakt door de klimaatverandering, dreigt de opruiming van uitgestrekte bosgebieden als gevolg van de uitbreiding van landbouw- en menselijke habitat verder de bosbedekking nabij de Sundarbans te verminderen. Vanwege de ontoegankelijke aard van de bossen en de felle reputatie van de tijgers durven echter maar weinigen de bossen binnen te dringen. Toch is de waterfauna in de regio vaak onderworpen aan uitbuitende vismethoden en schade door olielozingen op zee.
