Omschrijving
Dykhtau (of Dykh-Tau) stijgt naar 17,077-voeten in het Kaukasusgebergte in de Russische Federatie. De naam betekent "Jagged Mountain", en het staat als de op een na hoogste bergtop in de Kaukasus. De eerste succesvolle beklimming ervan werd voltooid door AF Mummery en H. Zarfluh in 1888. Mount Dykhtau wordt bekroond door twee toppen met sneeuw en ijs, waarvan de lagere piek tot 16,900-poten stijgt. Beide pieken zijn verbonden door een smal zadel met zeer steile zijkanten met winderige ruggen en wanden. Het belangrijkste kenmerk van deze klim is de technische moeilijkheidsgraad. De beste tijd om te beklimmen is in de zomermaanden juli, augustus en september.
Historische rol
De Zijderoute-route doorkruiste het noordelijke deel van de bergen van de Kaukasus, waar de berg Dykhtau oprijst naast vele andere belangrijke pieken van sneeuw en ijs. De naam Caucasus betekent "Bergen die de lucht inhouden", en de topografie heeft geweldige pieken en grote uitgestrekte gletsjers. Het verleden van het Kaukasusgebergte is zo oud als de aarde, met verwijzingen naar het bereik in zowel de joods-christelijke bijbel als de oude Griekse mythologie. Zijn ruisende bergrivieren en ruige hooggelegen bergpassen zijn getuige geweest van buitengewone historische gebeurtenissen. De muur van Alexander de Grote bevindt zich bijvoorbeeld in het zuidoosten van Derbent. De Mamison Pass, gelegen in de Ossetian Military Road, en de Jvari Pass op de Georgian Military Road bevinden zich ook in de buurt van deze bergtoppen.
Moderne betekenis
De berg Dykhtau is slechts een van de vele met gletsjers bedekte bergen in het Kaukasusgebergte in Rusland. Toeristen en bergbeklimmers bezoeken vaak het Kaukasusgebergte vanwege hun unieke topografieën en technische beklimmingen. Het grootste deel van het jaar zijn er skipistes met vers poeder en enkele van de moeilijkste bergtoppen die het hele jaar door voor klimmers kunnen worden veroverd. Andere pieken in het gebied zijn doordrenkt met mythen en legendes die van grote historische betekenis zijn. Het hooggelegen dorp Ushguli bevindt zich ook in het gebied en is uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Onaangetast ijs en sneeuw van begin tot einde die zijn verheven bergtoppen bedekt maakt de Kaukasus tot de plaats voor een onvergetelijke klim.
Habitat
Het Grote Kaukasusgebergte in Rusland is waar Mount Dykhtau oprijst. De bergketen heeft veel soorten habitats die endemisme mogelijk maken, zowel in het planten- als in het dierenleven. Hoge, koele berglucht en stabiele weersomstandigheden zijn twee kenmerken van het gebied. Graslanden en steppen voor beweiding zijn gemeenschappelijke kenmerken van de uitlopers van de Grotere Kaukasus. Eiken en esdoornbossen komen voor op de lagere hoogten, terwijl de hogere hoogten dennen- en berkenbossen hebben. Aan de noordwestelijke kant van de Kaukasus gedijen sparren- en sparrenbossen. Bij 6,600-voeten begint het alpine gebied, terwijl bij 9,200 voeten steeds meer gletsjers het landschap domineren. Mount Dykhtau is een berg van ijs en sneeuw met een gevarieerde habitat en topografie.
Bedreigingen en geschillen
Briganda, revoluties en oorlogen vormen allemaal een bedreiging voor de eenvoud en schoonheid van het leven in het Russische Kaukasusgebergte. Mount Dykhtau maakt deel uit van de Russische Kaukasus en is als zodanig onder Russische bescherming. Alle zakelijke en klimvergunningen zijn gereguleerd en voorzien onder de Russische jurisdictie. In het verleden is het probleem ontstaan doordat ontevredenheid is toegenomen met de overheid, omdat het gebied is geteisterd door achterstallig beheer, gemarkeerd door wegen die in verval zijn geraakt en ongeorganiseerde openbare diensten. Buitenlandse investeringen zijn hier nagenoeg nul en de openbare veiligheid staat onderaan de prioriteitenlijst. Het analfabetisme is erg hoog onder de mensen rond Dykhtau en helaas zien velen dit als een gevolg van de barbaarse aard van de inheemse bevolking, eerder dan als een resultaat van het gebrek aan toegang tot onderwijskansen. De politieke situatie is onduidelijk en verder gecompliceerd door de weerstand van de lokale bevolking tegen verandering.
