Het wettige betaalmiddel van de Niger is de West-Afrikaanse CFA-frank. De ISO-code is XOF en de valuta wordt ook gebruikt in 7 andere West-Afrikaanse staten zoals Togo en Senegal. Het werd geïntroduceerd in 1945 als een vervanging voor de Franse frank vanwege zijn waardevermindering na de Tweede Wereldoorlog. De centrale bank van het land behandelt zijn financiële activa en de uitgifte van de valuta. De CFA-frank wordt uitgegeven in de vorm van munten en bankbiljetten. Eén frank bestaat uit 100 centimes.
Economie
De natie heeft een laag inkomen per hoofd van de bevolking en het BBP en is vooral afhankelijk van buitenlandse hulp en schuldenverlichting van de Wereldbank en het IMF. In 2022 werd de omzet van het land geschat op $ 11.63 miljard, terwijl het inkomen per hoofd $ 800 was. Landbouw en diensten zijn de belangrijkste bronnen van inkomsten voor het land, met forse bijdragen van respectievelijk 39% en 41% aan de nationale inkomsten. Het relatief lage inflatiecijfer van ongeveer 2.9% kan worden toegeschreven aan het gebruik van de gemeenschappelijke valuta in de regio.
Het land had ongeveer 4.688 miljoen mensen in dienst van 2007. De economie is gericht op zelfvoorzienende landbouw, veeteelt en mijnbouw. De informele sector heeft de meerderheid van de burgers in dienst, met ongeveer 90% van de bevolking in de vee- of landbouwsector. De rest van het personeel is actief in de handel, overheidsinstellingen en industrieën zoals mijnbouw, textiel, chemicaliën en voedselverwerking.
Landbouw
Ongeveer 12.55% van het land van Niger is akkerbouw en het grootste deel bevindt zich in de zuidelijke regio. Deze gebieden zijn echter gevoelig voor droogte als gevolg van variërende regenval. Maniok, parelgierst en sorghum zijn de belangrijkste voedselvoorraden en hun teelt is afhankelijk van regenval. Rijst wordt uitgebreid verbouwd onder irrigatie om de bevolking van het land te voeden. Uien en cowpeas zijn de belangrijkste exportgewassen, terwijl knoflook, aardappelen, tarwe en paprika's ook in kleinere hoeveelheden worden geëxporteerd. De belangrijkste industriële gewassen zijn katoen en aardnoten. Tijdens de 1970's aardnotenolie was de belangrijkste exportgrondstof van het land.
Mijnbouw
Het land heeft grote uraniumafzettingen en zijn twee mijnen zijn eigendom van en worden geëxploiteerd door een alliantie tussen Niger en Frankrijk. De uitvoer van uraniumerts omvat ongeveer 72% van de totale inkomsten gegenereerd door de export in de natie. De huidige prijzen van uranium op de wereldmarkt en de teruglopende vraag zijn echter een grote tegenvaller voor de economie van het land.
Naast uranium heeft Niger ook winbare goudafzettingen nabij de grens met Burkina Faso. Aanzienlijke afzettingen van ijzer, fosfaten, kalksteen, gips en steenkool zijn ook gevonden in het land. De energie van de steenkoolreserves is relatief laag met een hoog asgehalte en wordt meestal gebruikt om energie te genereren voor de twee uraniummijnen. Het land heeft ook een aardolie-industrie die in 2011 is gaan werken. Aanvankelijk werden vloeibaar aardgas, diesel en benzine geproduceerd in Niger lokaal verbruikt, maar stegen de productie en bouwden een exportpijpleiding door Kameroen en Tsjaad zag het land beginnen met de export van geraffineerde aardolie.
