IJsberen zijn vleesetende beren die de poolcirkel bewonen die de Noordelijke IJszee en de naburige zee en landmassa omringt. De ijsbeer staat dicht bij de bruine beer, hoewel hij in de loop van de decennia is geëvolueerd om een lichaam te ontwikkelen dat kenmerkend is aangepast aan koude temperaturen en het in staat stelt om door de sneeuw te bewegen. De meeste van de ijsberen worden op het land geboren maar brengen het grootste deel van hun tijd door in de zeesneeuw vanwaar ze jagen op hun voedsel. Ze worden door de IUCN geclassificeerd als 'kwetsbare soorten' vanwege het verwachte verlies aan habitat als gevolg van klimaatverandering. IJsberen beïnvloedden het spirituele en culturele leven van de circumpolaire mensen en spelen nog steeds een belangrijke rol in hun cultuur van vandaag.
Habitat
IJsberen zijn zeezoogdieren omdat ze het grootste deel van hun tijd in de zee doorbrengen. Het is het enige levende zeezoogdier met ledematen en voeten dat is aangepast om kilometers over land te lopen. IJsberen geven de voorkeur aan het zee-ijs dat de wateren boven het continentale plat bedekt. De gebieden rond de poolcirkel hebben een hoge concentratie van biodiversiteit in vergelijking met het diepe water van het hoge Arctische gebied. De ijsbeer bezoekt vaak gebieden waar het zee-ijs en het water samenkomen en een geschikte omgeving creëren voor zeehonden die een groot deel van het dieet uitmaken. De beren worden dus voornamelijk gevonden langs de grenzen van het poolijspakket in plaats van het poolbekken met een lage concentratie zeehonden.
Distributie
IJsberen worden verspreid over het poolcircuit Arctic. Ze zijn gezien tot aan de Noordpool. In het zuiden zijn ze gespot in het zuiden van Labrador, Newfoundland, Noorwegen, James Bay, de Golf van Saint Lawrence en de Beringzee. Ze zijn ook gezien in de buurt van de grens tussen subarctische en vochtige continentale klimaatzone. De ijsberen zijn ook te vinden in Groenland, Rusland en de VS. Van de 19 bekende subpopulaties van ijsberen worden twee subpopulaties gevonden in het James / Hudson Bay-gebied, een andere subpopulatie woont in de Western Hudson Bay, terwijl een andere groep in het noordwesten van Ontario en James Bay.
Aanpassing van de polaire beer aan hun habitat
De ijsbeer heeft een iets langwerpiger lichaamsbouw en een grotere schedel in vergelijking met de bruine beer. Het heeft gedrongen benen en kleine oren en staart. De voeten zijn groot om het lichaamsgewicht te verdelen tijdens het lopen op sneeuw en stellen het ook in staat om zonder enige moeite te zwemmen. De poten hebben kussens bedekt met zachte papillen die hen beschermen tegen het koude ijs. De klauwen zijn aan de onderkant geschept om te helpen bij het graven van het ijs tijdens het zoeken naar zeehond. De vacht bestaat uit een dichte ondervacht en beschermhaar om het lichaam te isoleren. De beer heeft een witte vacht die met de jaren geel wordt, terwijl de beer in gevangenschap een bleke kleur groene vacht kan hebben vanwege de algengroei in de waakharen.
