5. Beschrijving
Victoria Falls heeft een hoogte van 355-poten en is meer dan 3,281 voeten in de breedte. Die brede overspanning is bijna drie en een halve mijl lang. Het is de grootste waterval ter wereld, en het is ook bekend als Mosi-oa-Tunya door de lokale stammen, wat betekent "De rook die dondert." Het gebrul van de waterval is duidelijk vanaf een afstand van een halve mijl. Victoria Falls ligt tussen de Afrikaanse naties Zimbabwe en Zambia. Het heeft verschillende eilandjes die de waterstroom verdelen wanneer deze langs de rand van zijn vallijn valt. De waterval is tijdens het regenseizoen in april het meest donderend en daalt tot de laagste stroom in oktober en november.
4. Historische rol
In 1855 gaf de Schotse zendeling Dr. David Livingstone de naam aan de waterval ter ere van koningin Victoria van Engeland. Door 1900 begonnen Europeanen het gebied in te druppelen en werden er witte nederzettingen gebouwd. De British South Africa Company vestigde zijn aanwezigheid aan de Zambezi-kant van de rivier. Het bedrijf hield zich bezig met houtkap, dierenhuiden en de handel in ivoor daar. In 1904 werd toerisme een belangrijke activiteit in het gebied, met wat nu het noorden van Zambia en het zuiden van Zimbabwe zijn onder Brits koloniaal bestuur. Destijds was de stad Victoria Falls het startpunt voor toeristen in het gebied. Het gebied maakte ook kennis met de Zambia Bush War in 1972, toen Zambezi-guerrilla's de oversteek naar de Zambia-kant konden maken, die enkele jaren duurde voordat de vrede terugkeerde. Zambia heropende zijn grenzen alleen in 1980.
3. Moderne betekenis
Toerisme is altijd een onderdeel geweest van Victoria Falls, althans vanaf het moment dat de eerste Europeanen het gebied bereikten. Tijdens de 1990s bezochten ongeveer 400,000-toeristen de regio elk jaar, van wie de meesten afkomstig waren uit Zambia en Zimbabwe. Het heeft ook grensoverschrijdend toerisme van beide kanten. Het Victoria Falls National Park en het nationaal park Mosi-oa-Tunya bevinden zich beide in de omliggende gebieden van de waterval. De stad Victoria Falls ligt aan de kant van Zimbabwe en ligt pal aan de westelijke rand. De jaren tussen de 1930s en de 1960s, en vervolgens opnieuw van de 1980s via de 1990s, waren een jarenlange bloei voor de stad, toen er duizenden toeristen arriveerden. Helikoptervluchten, olifantenritten, safari's en bungeejumpen zijn belangrijke delen van toeristische activiteiten in de regio. Andere outdoor-activiteiten hier zijn vissen, kajakken, paardrijden en wildwaterraften.
2. Habitat en biodiversiteit
Er zijn verschillende nationale parken direct in en rond het Victoria Falls-gebied, evenals in de directe omgeving. De habitats daar omvatten teakbossen, kreupelhout savanne en bos savanne. Lage vegetatie maakt ook deel uit van de flora. Een regenwoud gedijt direct naast de waterval, gevoed door zijn uitgebreide waterspray en vocht. De rivier onder de watervallen heeft ongeveer 39 vissoorten, terwijl op de rivier die de watervallen voedt er rond 89 vissoorten zijn. Andere fauna in de Victoria Falls en de omliggende nationale parken zijn cheeta's, antilopen, luipaarden, leeuwen, apen, bavianen, buffels, giraffen en zebra's. Inheemse vogels zijn er visarenden, reigers, watervogels, valken en buizerds. Nijlpaarden en krokodillen zijn ook rijk aan de rivier boven de watervallen.
1. Milieurisico's en territoriale geschillen
De educatieve, wetenschappelijke en culturele organisatie van de Verenigde Naties heeft de Victoriawatervallen uitgeroepen tot een UNESCO-werelderfgoedlocatie in 1989. Deze eer geeft bescherming zoals belichaamd in een internationaal verdrag in 1972. In de vroege 2000s stelde de Zimbabwaanse president Robert Mugabe een landhervormingsprogramma in de buurt van het gebied in, dat tot op zekere hoogte het toerisme aan zijn eigen kant in Zimbabwe negatief beïnvloedde. Zambia genoot hiervan, toen het toerisme aan zijn kant van Victoria Falls tot nieuwe hoogtes steeg. In 2009 klaagden milieugroepen over de geluidshinder in de buurt van de waterval, omdat steeds meer vliegtuigvluchten direct over de watervallen konden passeren. Geluidsoverlast en CO2-uitstoot van de constante helikoptervluchten over het gebied blijken hinder te zijn die de inheemse fauna negatief zou kunnen beïnvloeden. De vele klachten kunnen er ook toe leiden dat de watervallen van de lijst met UNESCO-sites worden verwijderd.
