Egypte is een intercontinentaal land dat de zuidwestelijke hoek van Azië en de noordoostelijke Hoorn van Afrika overspant door een landbrug. Het is een onafhankelijke staat die wordt begrensd door Libië, Soedan, de Rode Zee, Israël en de Gazastrook. Egypte was een van de eerste landen in het tiende millennium voor Christus en wordt vaak de bakermat van de beschaving genoemd. Egypte zag vroege ontwikkelingen in de centrale overheid, georganiseerde religie, urbanisatie, landbouw en schrijven. Van de zestiende tot het begin van de twintigste eeuw werd Egypte geregeerd door buitenlandse mogendheden, waaronder de Britse en de Ottomaanse rijken.
Egypte Onder het Ottomaanse rijk
De Ottomaanse Turken versloeg de Egyptische militaire kaste die de natie eeuwenlang bestuurd had in 1517 en maakte Egypte tot een van hun provincies. Het Ottomaanse Rijk heerste over Egypte tot de tijd van de Britse overname. Egypte was een harde provincie voor de sultans om te regeren vanwege de invloed die de Mamluks op het land hadden. Defensieve militarisering verzwakte de economische instellingen en het maatschappelijk middenveld van Egypte. De zwakke economie en de plagen die hen beïnvloedden lieten hen openstaan voor een buitenlandse invasie. De provincie bleef autonoom tot 1798 toen de Franse troepen binnenvielen. De Britten slaagden erin om de Fransen in 1805 te verslaan door een machtsvacuüm achter te laten dat werd opgevuld door Mohamed Pasha.
Egypte onder Mohammed Pasha
Pasha, een Albanese bevelhebber van het Ottomaanse leger, vestigde zijn dynastie die tot aan 1952 over Egypte regeerde. Van 1820 tot 1841 slaagde hij erin delen van Arabië, Syrië en Noord-Soedan te annexeren, maar de Europese macht dwong hem om ze terug te brengen naar de Ottomaanse. Onder Pasha werd Egypte een autonome vazalstaat, een status die het tot 1914 in stand hield. De aanleg van het Suezkanaal dat eindigde in 1869 verliet Egypte met enorme schulden waardoor Ismail zware belastingen oplegde. Ismail verkocht zijn aandeel in het kanaal naar het Verenigd Koninkrijk in 1875. Verschillende omstandigheden zoals oorlogen, overstromingen en epidemische ziekten hebben hun economie beïnvloed en dwongen hen daardoor af te hangen van buitenlandse schulden. Ismail en Tewfik regeerden de staat als een quasi-onafhankelijke natie onder Ottomaanse stijl tot 1882 toen de Britten het overnamen.
Wanneer werd Egypte onafhankelijk?
Egypte bleef tot november een deel van de Ottomaanse provincie, 5, 1914, toen het een Brits protectoraat werd. De titel van de leider werd veranderd van '' khedive '' in '' sultan '' en Hussein Kamel verving zijn neef Abbas II. Na de Eerste Wereldoorlog won de nationalistische beweging met de hulp van Wafd party en Saad Zaghlul meer wetgevende zetels en werd de meerderheid in de assemblee. Daarom, toen Zaghlul en zijn team naar Malta werden verbannen, steeg Egypte in hun eerste revolutie, wat resulteerde in hun onafhankelijkheid van de Britten op 22 in februari, 1922.
Er is een nieuwe regering gevormd en zij hebben hun grondwet opgesteld door 1923. In 1924 werd Zaghlul de eerste Egyptische premier. Continue instabiliteit veroorzaakt door de invloed van het Verenigd Koninkrijk en de politieke betrokkenheid van koning Farouk resulteerde in de 1952-revolutie. Na de 1952-revolutie werd de leiding van het land overgedragen aan de militairen en werd koning Farouk vervangen door Faud.
Egypte werd een republiek met Muhammad Naguib als hun president in juni 18, 1953. Mohammed diende minder dan twee jaar voordat Gamal Nasser hem dwong af te treden en hem onder huisarrest plaatste. Gamal Nasser was een pan-arabist en de architect van de Egyptische revolutie van 1952. Het land bleef zonder president tot 1956 toen Gamal de algemene verkiezingen won en president werd.
