Wat zijn Badlands?
Badlands zijn enkele van de mooiste voorbeelden van natuurlijk voorkomende, erosievormige terreinen op aarde. Het zijn eenvoudig kleigronden in droge gebieden die in belangrijke mate zijn uitgehold om hun iconische vormen en topografieën te vormen. Sommigen denken dat de term badlands (Frans: terres mauvais a traverser), werd bedacht door de Fransen, toen zij een van de eerste Europeanen werden die het gebied in South Dakota verkende. De bekendste voorbeelden van Badlands-topografie zijn de South Dakota Badlands. De White River Badlands, gelegen in het zuidwesten van South Dakota, worden beschouwd als de meest beroemde ter wereld. Dit gebied is 100 mijl lang en drie tot vijf mijl breed. Op het Missouri-plateau liggen talloze badlands-formaties aan de westkant van de rivier de Missouri. Een ander gebied met badlands is het "Jump Off" -badland aan de bron van de rivier de Moreau. De vallei van de Grand River heeft ook kleinere badlands.
Formatie
De oprichting van badlands begon rond 65 miljoen jaar geleden, toen de opwelling van het land het zeewater dwong af te wijken, wat resulteerde in droge zeebodems. De droge zeebodem gevangen onder hun substraten vele zeedieren die later fossiliseerden. Na een periode van tijd werd het klimaat warmer en vochtiger, waardoor lage vegetatie op hogere gronden kon groeien. Meer planten en bomen koloniseerden deze gebieden, veranderden ze in oerwouden. Toen overstromingen, met vulkanische as, zand en modder, bedekt deze gebieden. Opeenvolgende lagen begonnen de onderste lagen van sedimenten te bedekken tot ze verdicht werden en veranderden in zachte rots, waardoor grote gebieden ontstonden. Regen, overstromingen en wind begonnen de rotsen en heuvels te eroderen en vormden ravijnen, buttes, mesas, canyons, geulen en hoodoos. De blootgestelde lagen creëerden een alternatieve weergave van kleuren van zwart tot rood tot felgekleurde klei.
Ecologische betekenis
Op hetzelfde moment dat de Badlands zich vormden tijdens de Eoceen- en Oligocene tijdvakken 57 tot 26 miljoen jaar geleden, leefden er veel dieren in deze gebieden. De overblijfselen van deze dieren raakten gevangen onder zachte rotslagen om fossielen te vormen die tegenwoordig in veel gebieden van de Badlands voorkomen, zoals die in South Dakota. Tegenwoordig wordt het gebied bevolkt door prairiehonden, dikhoornschapen, herten en klifzwaluwen. Een van de beschermingsprogramma's die wordt overwogen, is de herintroductie van de zwartvoetfretten in de White River-regio. In de afgelopen eeuw heeft de regering toegestaan dat tonnen fossielen werden verwijderd door wetenschappelijke expedities die werden gesponsord door musea en universiteiten. Tegenwoordig, aangezien veel van dit gebied nu deel uitmaakt van het Badlands National Park, is het ten strengste verboden om iets uit het park te halen, hoewel veel geologen nog steeds de topografie van het gebied als een geologische bron mogen bestuderen.
Geografische distributie
Er zijn tegenwoordig veel badlands te vinden over de hele wereld. Nieuw-Zeeland heeft de Putangirua Pinnacles op het Noordereiland, Italië heeft de Calanchi in Basilicata, Spanje heeft de Bardenas Reales in Navarra en de Tabernas-woestijn in Almeria, Argentinië heeft de Valle de la Luna in zijn regio's in het Midwesten, en Taiwan heeft de Gutingkeng-formatie in het zuiden, om maar een paar te noemen. Badlands verschillen in hun respectievelijke topografieën en rotsformaties, maar de meest beroemde bevinden zich in de Verenigde Staten en Canada. Deze omvatten de Big Muddy Badlands in Saskatchewan, Canada en het spectaculaire Dinosaur National Park, ook in Canada, dat in 1979 is uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. In de Verenigde Staten heeft het Grand Staircase-Escalante National Monument de Chinle Badlands in Utah, het Makoshika State Park in Montana, het Toadstool Geologische Park in Nebraska, en het El Malpais National Monument in New Mexico.
