Panama is een klein Midden-Amerikaans land dat onafhankelijk werd van Colombia in 1904. Panama heeft een constitutioneel representatief democratisch regeringsstelsel met drie takken van de regering, bestaande uit uitvoerende macht, wetgevende macht en rechterlijke macht. Het land had een moeilijke geschiedenis, waaronder een 1968-staatsgreep die een regering van de militaire dictatuur aan de macht bracht. De democratie werd echter hersteld in 1991 via door de VS geleide internationale interventies. Panama City is de hoofdstad van het land en de zetel van de overheid.
Grondwet
De grondwet van Panama is de hoogste wet van het land en alle andere wetten zijn ondergeschikt aan de grondwet. Het bestaat uit 312-artikelen. Panama maakt gebruik van een grondwet die in 1972 is afgekondigd maar in de loop der jaren vele wijzigingen heeft ondergaan. De grondwet schetst de takken van de regering als de uitvoerende macht, de wetgevende macht en de rechterlijke macht en werkt de bevoegdheden en privileges van elke tak uit. De grondwet geeft ook uitleg over alle rechten en vrijheden die gegarandeerd zijn voor alle inwoners van Panama, en het geeft Spaans aan als de nationale taal.
Uitvoerend
De Executive bestaat uit de president, vice-president en het kabinet. Volgens de grondwet is de president zowel hoofd van de regering als het staatshoofd en oefent hij uitvoerende macht uit. De president en de vice-president worden beide democratisch gekozen bij één enkele stemming via de directe volksstemming en zijn beperkt tot een termijn van vijf jaar. Het kabinet bestaat uit verschillende ministers die hun respectieve ministeries leiden, evenals de procureur-generaal, de manager van de nationale bank van Panama en de permanente vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties. Het kabinet wordt benoemd door de president en is gemandateerd om overheidsbeleid uit te voeren.
wetgevende macht
In Panama wordt de Nationale Assemblee door de Grondwet alle wetgevende macht toegekend. De Nationale Assemblee bestaat uit een eenkamerig (eenkamerstelsel) parlement dat 71-leden heeft. De Nationale Vergadering is belast met het maken van nieuwe wetten en het wijzigen van de bestaande wetten. De leden worden gekozen door middel van een partijlijst stemmingssysteem met evenredige vertegenwoordiging, getrokken uit de bestaande politieke partijen om te dienen in termen van vijf jaar. Parlementsverkiezingen worden gelijktijdig met de presidentsverkiezingen gehouden. Het Parlement wordt geleid door de Voorzitter van het Parlement en wordt vervangen door de eerste vicevoorzitter en de tweede vicevoorzitter.
Rechterlijke macht
De rechterlijke macht van Panama is de arm van de regering die belast is met het rechtspraak. De grondwet voorziet in de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van de rechterlijke macht. De hoogste rechtbank van de rechterlijke macht is het Hooggerechtshof van Justitie, dat bestaat uit negen magistraten die tien jaar dienen na benoeming door de ministerraad en goedgekeurd door de Nationale Assemblee. Andere rechtbanken omvatten de vijf Superior Courts of Judicial District, Gemeentelijke rechtbanken en de Circuit Courts.
Administratieve eenheden
Het land is verdeeld in drie inheemse regio's (lokaal bekend als comarcas indigenas) en tien bestuurlijke eenheden die bekend staan als provincies. Elk van de tien provincies heeft zijn eigen provinciale overheid. De provincies omvatten Bocas del Toro, Panama Oeste, Chiriqui, Veraguas, Cocle, Colon, Darien, Los Santos, Herrera en Panama, terwijl de inheemse regio's of comarcas indigenas bestaan uit Guna Yala, Ngabe-Bugle en Embera. Deze provincies zijn verder onderverdeeld in kleinere administratieve onderverdelingen die districten worden genoemd.
