Regering van Moldavië
De regering van Moldavië werkt onder een representatieve democratie met een parlementair stelsel, wat betekent dat het grote publiek ambtenaren kiest om hun gemeenschappelijke belangen te vertegenwoordigen. Dit land werd onafhankelijk van de Sovjet-Unie in 1991 en vestigde zijn grondwet in 1994. Sindsdien heeft het geprobeerd met moeite een stabiele regering op te richten, wat in veel post-Sovjetlanden gebruikelijk is. De grondwet van Moldavië heeft 3-bestuurstakken opgericht: uitvoerend, wetgevend en gerechtelijk.
Uitvoerende macht van de regering
De uitvoerende macht bestaat uit de president, de premier en het kabinet van ministers. De president van Moldavië treedt op als staatshoofd en zorgt voor eenheid binnen het land. Tussen 1994 en 2000 werd de president door het grote publiek gekozen. Sinds 2000 is de president echter door parlementsleden geselecteerd via een indirecte verkiezing. In maart van 2016 oordeelde het Constitutionele Hof dat deze verandering in het verkiezingsproces ongrondwettelijk was en heeft het opnieuw een rechtstreekse verkiezing in twee ronden vastgesteld. Het voorzitterschap wordt uitgevoerd voor een termijn van 4-jaar met een limiet van 2-termijnen. De premier van Moldavië fungeert als regeringsleider en wordt door de president benoemd om voor 4-jaren te dienen. De premier is verantwoordelijk voor het samenstellen van het kabinet van ministers en werkt nauw samen met elke minister om ervoor te zorgen dat de uitvoerende taken worden uitgevoerd volgens de voorschriften en wetgeving die door de wetgevende macht van de regering worden aangenomen. Het kabinet van ministers bestaat uit 16-bedieningen. Ministries zijn: Cultuur, Financiën, Justitie, Jeugd en Sport, Milieu en Economie.
Wetgevende tak van de regering
De wetgevende macht bestaat uit het parlement van de Republiek Moldavië, een eenkamerstelsel overheidsorgaan. Het bestaat uit 101-leden, die instemmen met de benoeming van zowel de premier als het kabinet van ministers. Deze individuen worden gekozen door de algemene bevolking op basis van evenredige vertegenwoordiging. De uitvoerende macht kan wetgeving voorstellen aan het parlement, maar het is aan deze vergadering om deze voorstellen als rekeningen te behandelen. Het Parlement staat onder leiding van de spreker, ook wel bekend als de Voorzitter van het Parlement. Momenteel bekleedt de Democratische Partij de meerderheid met 41-zetels. Dit wordt gevolgd door: de Partij van Socialisten (24), Non-inscrits (13), Liberale Partij (11), Partij van Communisten (7) en de Liberale Democratische Partij (5).
Rechterlijke afdeling van de regering
De juridische afdeling bestaat uit een hiërarchie van rechtbanken, waaronder (in volgorde): rechtbanken van eerste aanleg, hof van beroep, hoogste rechter en het constitutionele hof. De rechtbanken van eerste aanleg zijn verdeeld over districtsrechtbanken en 5 regionale tribunalen. Het Hooggerechtshof treedt op als het hoogste hof van beroep voor strafrechtelijke en civiele zaken. Het grondwettelijk hof handelt onafhankelijk van alle afdelingen van de regering en zijn 6-rechters werken ervoor te zorgen dat de grondwet wordt gehandhaafd door het herzien van wetgeving, internationale overeenkomsten en presidentiële bevelen. Bovendien is deze rechtbank verantwoordelijk om ervoor te zorgen dat de overheid en de burgers zich verantwoordelijk gedragen ten opzichte van elkaar. Deze rechters worden als volgt benoemd: 2 door de Hoge Raad voor de Magistratuur, 2 door de president en 2 door het parlement.
