Toen de zeldzame soortact effectief werd in 2008, was de Erie-waterslang al met uitsterven bedreigd. Deze soort werd later in juni 2016 opnieuw beoordeeld en als speciale zorg aangemerkt. '' Speciale bezorgdheid '' betekent dat de verschillende soorten die in Ontario leven niet worden bedreigd of bedreigd, maar dat ze in gevaar kunnen komen of bedreigd kunnen worden wanneer ze worden blootgesteld aan een combinatie van geïdentificeerde bedreigingen en biologische kenmerken. De Erie waterslangen en talloze andere slangen die bevallen waren eerder opgenomen in de Colubridae familie, maar ze werden later geplaatst in de waterslangen familie.
Weergave
Het gemeenschappelijke broedseizoen voor deze soort is tussen mei en juni. In tegenstelling tot andere slangen die eieren leggen, geven deze soorten levend jong. De vrouwelijke waterslangen ontwikkelen de eieren in hun lichaam en geven dan geboorte in de vroege herfst of de late zomer. Elke jonge waterslang is tussen 7.5 tot 9.1 inches lang. Een zwangere waterslang kan gemiddeld een 27 jong voortbrengen, maar de worpgrootte varieert van negen tot vijftig. Deze jonge slangen worden meestal geboren van augustus tot oktober en de moeders zorgen nooit voor hen. Als ze eenmaal zijn geboren, staan de jonge slangen er alleen voor. De vrouwelijke waterslangen bereiken seksuele rijpheid op drie jaar oud, terwijl het mannetje op twee jaar volwassen wordt.
Gedrag
De waterslangen zijn altijd actief, zowel 's nachts als overdag. Overdag zoeken deze slangen naar voedsel tussen planten aan de rand van het meer. De waterslangen jagen met zowel zicht als geur. Waterslangen houden van koesteren op de oevers van de rivier en kunnen op elk moment duiken als het water wordt verstoord. Deze slangen hebben de neiging om te vluchten wanneer ze in gevaar zijn, maar als ze in het nauw gedreven zijn verdedigen ze zichzelf. Waterslangen zijn geweldige zwemmers, maar ze kunnen slechts ongeveer tien voet onder het wateroppervlak en 165-poten van de kust worden geplaatst.
Habitat en bereik
Lake Erie Waterslangen worden meestal gevonden op de oevers van de westelijke Erie-eilanden, waaronder het eiland Pelee. Deze slangen soorten worden meestal gevonden koesteren of verbergen langs de spleten, richels en kalkstenen rotsen op de kustlijn. Deze waterslangen bevinden zich ook op de plek waar vegetatie, puin en boomstammen dekking bieden aan de kusten. Deze soort heeft de neiging om landinwaarts te overwinteren in alle ondergrondse spleten, holen en holen.
Dieet
Deze slangen voeden zich gedurende de dag met salamanders, bloedzuigers, wormen, kikkers, kleine vogels en kleine vissen, onder andere kleine zoogdieren. 'S Nachts voeden de waterslangen zich met de minnowden en verschillende minuscule vissen die op de ondiepe wateren slapen. De Lake Snee waterslang was ooit in gevaar, maar de introductie van de ronde Goby-soort in hun dieet heeft hun populatie helpen vergroten. Gewoonlijk slikken deze slangen hun prooi eerst het hele hoofd in, maar af en toe kunnen ze grotere vissen naar de kust brengen voordat ze ze opeten.
Fysieke beschrijving
De Lake Erie waterslangen zijn middel tot donkerbruin met vage afwisselend roodachtige of donkere horizontale banden aan de zijkanten en achterkant. Verschillende slangen zijn echter leigrijs en de banden daarop variëren van vaag roodachtig / donker tot uitgesproken roodachtig / donker. Deze slangen hebben een grijze tot lichtgele buik en hun schubben zijn kiel. Dit betekent dat de schalen in het midden geribbeld zijn waardoor ze ruw lijken in plaats van het normale glanzende uiterlijk.
