Geschiedenis van de regering in Chili
Chili is sinds 1818 onafhankelijk van de Spaanse koloniale overheersing en heeft sindsdien verschillende veranderingen in de regering meegemaakt. Eerst geregeerd door een Opperste Bestuurder, het land ging politieke onrust aan en verbood hem in 1823. Conservatieven namen het land over van 1830 naar 1861, richtten een autocratische republiekregering op en creëerden de Chileense grondwet van 1833. Uiteindelijk rebelleerden liberalen en namen de controle over van 1861 naar 1891, en bleven regeren onder de grondwet van 1833. Van 1891 tot 1925 was het land onder een parlementaire periode waarin het Parlement meer macht had dan de president. Gedurende deze tijd waren parlementsleden grotendeels elite, landbezitters. Na een opstand van arbeiders uit de arbeidersklasse, betrad het land het presidentiële tijdperk van 1925 tot 1973. Gedurende deze tijd werd de grondwet herzien om de president meer macht te geven. Als reactie op een falende economie leidde een succesvolle militaire coup d'état in 1973 Chili tot een militair regime tot 1990, toen de burgers stemden om de militaire leider niet toe te staan een andere termijn te vervullen. Een nieuwe president en een nieuw Congres werden gekozen en het land werd een representatieve democratische republiek.
Type regering in Chili
Onder de representatieve democratische republiek, de president als zowel het staatshoofd als het hoofd van de regering. Bovendien is het nationale congres verdeeld in de kamer van afgevaardigden en de senaat. Deze tak van de overheid voert wetgevende macht uit en deelt de uitvoerende macht met de president. Een afzonderlijke rechterlijke machtstak voert kwesties van juridisch belang uit. In 2005 wijzigde de president de grondwet om presidentsverkiezingen terug te brengen tot 4-jaren zonder onmiddellijke herverkiezing en om op senatorium afgestemde senatoren en senatoren te elimineren.
Uitvoerende tak van de regering van Chili
Onder de uitvoerende macht is de president verantwoordelijk voor het uitvoeren van het bestuur van regeringszaken, waaronder het bekrachtigen en officieel verklaren van nieuwe wetten. De president benoemt presidenten van de 53-provincies en Intendants van de 15-regio's. De presidentiële autoriteit staat ook de benoeming en verwijdering van de ministers van het kabinet toe.
Wettelijke tak van de regering van Chili
Zoals eerder vermeld, voert het Nationale Congres de wetgevende taken van het land uit door wetten op te stellen en te wijzigen. Deze tak werkt ook om ervoor te zorgen dat de wetten door de overheid worden uitgevoerd. Leden werden gekozen door een binomiaal stemsysteem, dat twee representatieve zetels gaf aan elk district op basis van de partij met meerderheidsstemmen en de nummer twee. Dit systeem hield twee partijen aan de macht: de nieuwe meerderheid en de alliantie. Dit systeem veranderde met de electorale hervormingsbeweging van 2015. Onder het nieuwe stemsysteem is het aantal afgevaardigden verlaagd, waarbij de vertegenwoordiging op de grootte van de districtsbevolking is gebaseerd. Dit nieuwe systeem zou ook het aantal senatoren van een district kunnen vergroten en geeft kandidaten van derde partijen een grotere kans om te winnen. Het vereist ook dat 40% van de kandidaten vrouw is.
Gerechtelijke afdeling
De rechterlijke macht handelt onafhankelijk van de uitvoerende en wetgevende macht van de overheid. Het bestaat uit een Hooggerechtshof, een Hof van Beroep, een Constitutioneel Hof en militaire rechtbanken. Het Hooggerechtshof is het laatste en hoogste hof in de natie. Het Hof geeft de Senaat een lijst met potentiële rechters waaruit de president benoemingen aflegt. Het rechtssysteem is gebaseerd op de Romeinse wet, van oorsprong uit Europa en gebaseerd op een reeks gecodificeerde beginselen. Het burgerlijk wetboek van Chili is gecreëerd in 1855 en ontleent Spaanse wetgeving.
