Privégevangenissen
Als reactie op de toename van het aantal gevangenen hebben verschillende regeringen over de hele wereld het gebruik van privégevangenissen omarmd. Privégevangenissen zijn opsluitingen die door particulieren worden uitgevoerd via een contractuele overeenkomst met de overheid. Methoden voor het oprichten van privégevangenissen zijn de privatisering van openbare gevangenissen, het aanstellen van leidinggevende bevoegdheden van een openbare gevangenis aan een particuliere onderneming of bedrijf, of het verkrijgen van toestemming van de overheid om een privégevangenis te bouwen.
Privégevangenissen bestaan sinds de 19e eeuw. Hun gebruik nam toe in de 20 eeuw en blijft stijgen in sommige staten. Wanneer een overheid een contractuele overeenkomst sluit met een privégevangenis, worden betalingen per gevangene of vacature regelmatig in de gevangenis gedaan voor het onderhoud van de gevangenen.
Waarom privégevangenissen gebruiken?
Privégevangenissen worden gezien als een alternatieve plaats voor woningovertreders om de congestie in openbare gevangenissen te verminderen. Het wordt gemakkelijker geacht om een budget met lage kosten te hanteren en tegelijkertijd een vergelijkbare behandeling te bieden aan gedetineerden als in openbare gevangenissen. Soms worden ook betere rehabilitatie- en trainingsprogramma's aangeboden aan gedetineerden in privégevangenissen. De Amerikaanse regering heeft haar afhankelijkheid van privégevangenissen verhoogd voor de detentie van immigranten die burgerlijke misdaden plegen.
Het gebruik van privégevangenissen is snel gegroeid in de Trump-administratie vanwege de verlenging van de minimale gevangenisstraf voor toegang tot illegale immigratie tot vijf jaar. De toename zal de nationale bevolking van gedetineerden met meer dan 65,000 verhogen. Daarom zullen meer particuliere gevangenissen nodig zijn.
kritieken
Verschillende religieuze groeperingen, politieke groeperingen en individuen hebben kritiek geuit op het gebruik van privégevangenissen als onveilig als middel om gevangenen te huisvesten. Drie gedetineerden in de Kingman Arizona State Prison ontsnapten bijvoorbeeld en voerden verschillende moorden, ontvoeringen en overvallen uit. Hoewel de drie werden aangehouden, stelden critici de vraag hoe veilig particuliere gevangenissen zijn. Verbetering van de veiligheid door te investeren in bewakingscamera's, bewakers, stevige hekken en grondige screeningmaatregelen van bezoekers waren veiligheidsmaatregelen die werden besproken.
Privégevangenissen worden bekritiseerd vanwege het behouden van de schijn van kosteneffectiviteit en efficiëntie, terwijl de instellingen in werkelijkheid onderbezet zijn en niet geschikt voor het omgaan met gevangenen. De American Civil Liberties Union noemt een gebrek aan verantwoording namens particuliere gevangenissen over hoe zij hun activiteiten uitvoeren en hun fondsen beheren. Mislukkingen in aansprakelijkheid leiden tot slechte sanitaire en gezondheidsdiensten. Sommige particuliere gevangenissen zijn beschuldigd van het omkopen van rechters om veroordeelden langere veroordelingen te geven voordat ze naar de privégevangenis worden gestuurd.
Sommige privégevangenissen gebruiken ook veel kracht bij het omgaan met gedetineerden. De Ashfield Young Delenders Institution en het Rainsbrook Secure Training Center hebben elk jaar toenemende gevallen van geweld vastgesteld met honderden aanvallen op gevangenen. Als reactie daarop hebben verschillende landen hun afhankelijkheid van particuliere gevangenissen verminderd door contracten te annuleren en de invoer en uitvoer van gevangenen te verbieden. Andere landen hebben de bouw van particuliere gevangenissen verboden zonder een goedgekeurd contract.
