Zuid-Sudan is een van de jongste onafhankelijke landen van de wereld. Het is onlangs gesplitst van de voormalige staat Soedan in Afrika. Het land grenst aan Soedan, Kenia, Oeganda en Ethiopië. De talen die in dit land worden gesproken, kunnen in drie categorieën worden onderscheiden: officiële, inheemse en niet-inheemse talen.
Officiële taal van Zuid-Soedan
Engels is de officiële taal van Zuid-Soedan. Het land spreekt de Commonwealth-variant van de taal, die werd geïntroduceerd in Zuid-Soedan tijdens de koloniale periode die begon in de 19 eeuw. Door de jaren heen is de taal goed gevorderd en gestabiliseerd in het land. Engels wordt door de Soedanezen gebruikt voor officiële doeleinden zoals zakelijke deals, overheidsbijeenkomsten, media en in de onderwijssector. Engels is de officiële taal van veel andere Afrikaanse landen, zoals Kenia en Oeganda.
Inheemse talen van Zuid-Soedan
Meer dan 60-inheemse talen worden gesproken in Zuid-Soedan. Deze talen zijn ingedeeld in verschillende taalfamilies, waarvan het merendeel onder de Nilo-Sahara taalfamilie valt. Andere taalfamilies die in Zuid-Sudan worden gesproken, zijn echter de Niger-Congo-taal, de Ubangi-talen, de Banda-groep van talen en de sociolinguïstische taal van Dinka. Dinka en Nuer zijn de talen met het grootste aantal sprekers in Zuid-Soedan en het aantal sprekers van Zande en Bari is ook aanzienlijk. De meeste inheemse talen worden nu gebruikt als nationale talen. Vandaar dat de nationale talen Arabisch zijn, Luo, Dinka, Nuer, Murle en Zande.
Sommige van de inheemse talen naderen met uitsterven als gevolg van zeldzaam gebruik. Degenen die dergelijke talen kunnen spreken, behoren vooral tot de oudere generaties van de samenleving. De jonge generatie vindt het moeilijk om deze inheemse talen vloeiend te spreken. Talen die niet meer worden gebruikt, zijn Mittu, Togoyo en Homa.
Niet-inheemse talen van Zuid-Soedan
De niet-inheemse talen worden oorspronkelijk niet gesproken door de inwoners van Zuid-Soedan, maar ontwikkelen zich eerder als een resultaat van interacties met buitenlanders. Bijvoorbeeld, de Chadische Arabische taal ontwikkelde zich als een resultaat van de inboorlingen die in wisselwerking stonden met de Baggara Arabieren die een nomadisch leven leidden. De taal ontstond in het westelijke deel van Bahr Al Ghazal, waar Zuid-Soedan grenst aan Soedan. In de hoofdstad van het land, Juba, spreken bewoners Jubas Arabisch, wat een Arabische pidgin is. Sommige burgers zijn ook in staat om Modern Standaard Arabisch of Soedanees Arabisch te spreken.
Er zijn eerdere pogingen geweest om het Arabisch als instructietaal op scholen te gebruiken. Als het geïmplementeerd was, zou het Arabisch het Engels vervangen hebben, dat lange tijd als instructietaal in het zuiden van het land werd gebruikt. In 1972 werd echter afgesproken dat het Engels in het onderwijs zou worden gehandhaafd. Daarom is het Engels de meest gesproken taal geworden door de geletterde en elitaire secties van de Zuid-Soedanese samenleving.
Future Trends
Er zijn plannen om de Swahili-taal in Zuid-Soedan te introduceren, wat zou gebeuren door de steun van Kenia. Kennis van het Swahili zou het voor de Soedanezen gemakkelijk maken om partnerschappen in de Oost-Afrikaanse Gemeenschap te ontwikkelen. Sommige Soedanezen die opgroeiden in Cuba als vluchtelingen, Cubanen genaamd, leerden ook Spaans en spraken het vloeiend.
