Herodotus was een van de grootste historici van zijn tijd. Geboren bij een vooraanstaand gezin rond 484 BCE, had hij toegang tot het beste onderwijs, in tegenstelling tot de meeste van zijn leeftijdsgenoten. Zijn ouders, Lyxes en Dyro, en zijn broer Theodorus woonden in het Perzische rijk, momenteel de Republiek Turkije, waar ook de beroemde dichter Panyassis woonde. Herodotus leerde veel over de oude literatuur van Griekenland en ontwikkelde een reizend karakter dat hem meenam door het Midden-Oosten, Klein-Azië, Babylon en Egypte, waardoor hij veel kennis vergaarde over geografie en geschiedenis.
In 457 BCE was er een conflict tussen zijn clan en de heersers van die tijd. Dit werd grotendeels bijgedragen door de grote kennis van zijn bredere familie, waardoor ze de leiderschapsstijl van de heersers van Halicarnassus ter discussie stelde. Hierdoor ging hij in ballingschap op de Samos-eilanden en later naar Babylon, Griekenland en Azië. Hij kwam uiteindelijk terug naar zijn geboortestreek en was instrumenteel in het omverwerpen van het koninkrijk Halicarnassus en werd daarom een held in zijn geboorteplaats. Hij reisde naar Athene Griekenland en nam deel aan de aangelegenheden van die stad waardoor hij twee prijzen won voor de meest illustere man en de meest prominente staatsman Pericles. In 443 BCE verhuisde hij naar Thurii in Italië, waar hij belangrijk literair werk deed dat nooit zal worden vergeten.
Werken van Herodotus
Als eerste intuïtieve schrijver schreef Herodotus een opmerkelijk stuk dat bekend staat als het 'onderzoek' dat geleerden heeft geholpen bij het begrijpen van voorvallen uit de oudheid. In zijn vroege jaren, moet hij hebben gehoord over de voorbereidingen van het Perzische rijk om Griekenland aan te vallen en de training van het leger onder officier Artemisia van Cariac, de vorming van werken voor zijn eerste boeken van de geschiedenis. De belangrijkste bron van informatie van Herodotus was persoonlijke ontmoetingen met gebeurtenissen, andere getuigen en orale tradities. Anders dan de Bijbelschrijvers, analyseerde hij met succes problemen in een consequent formaat. Zijn werk ging dieper in op wat er in andere koninkrijken gebeurde, zoals de koning van Lydië, de Aziatische geschiedenis en de Zwarte Zee.
Hij serialiseerde zijn boeken vanaf editie één en bestreek alle aspecten van het leven van de economie, geografie, militairen en antropologie. De onderzoeksinhoud in boek vijf gaat over de Lonische revolutie tussen 499 en 494 BCE, terwijl boek zes over de Perzische nederlaag van de Atheners in 490 BCE in de Marathonregio gaat. Zijn laatste boeken, waarvan wordt verondersteld dat ze zijn gedaan in zijn laatste dagen, hebben betrekking op de verkenningstocht zoals gedaan tussen 480 BCE en 479 BC door Xerxes. Hij beschrijft levendig de nederlaag van Xerxes door de Grieken en de gevolgen van de oorlog.
Op het gebied van de wetenschap legde hij de aard van verschillende functies en fenomenen uit. Een voorbeeld is de overstroming van de Nijl tegen smeltende sneeuw ondanks de hitte in Afrika. Hij gaf ook een verslag van enorme mieren die goud naar de oppervlakte droegen na het graven van de grond. Deze zijn vastgesteld als eekhoorns in het goudrijke Desai-plateau in Pakistan, die met goudstof uit hun overwinterende tunnels kwamen.
Critici van het werk van Herodotus
Ondanks zijn grote succes in de verhalende kroniek van gebeurtenissen, vinden sommige latere auteurs fouten in sommige van zijn literatuur. Dit wordt gezien in gevallen waarin hij op andere mensen vertrouwde om informatie te krijgen. Van de derde partijen wordt aangenomen dat ze de werkelijke gewoonten en het voorkomen van gebeurtenissen hebben verstoord, vooral zoals te zien in boek twee over de geschiedenis van Egypte. De taalbarrière zou ook een andere bijdrage kunnen leveren aan de uitweiding. Omdat hij geen militaire trainingsachtergrond had, was hij niet in staat om oorlogvoeringoperaties te begrijpen en accuraat te rapporteren. Niettemin beschouwen moderne filosofen en historici zijn werk als de enige analogie van gebeurtenissen en gegevens die ons de oude wereld doen begrijpen.
