De Filippijnen is een eilandstaat die zich in de westelijke Stille Oceaan bevindt. In de oudheid werden de eilanden geleidelijk bevolkt door Austronesiërs. Het Europese contact begon in 1521 toen de Spaanse ontdekkingsreiziger Ferdinand Magellan arriveerde en de eerste Spaanse kolonie werd gevestigd in 1565. Deze kolonie markeerde het begin van een 300-jaar van Spaanse overheersing. In 1898 werden de eilanden VS-grondgebied tot 1946, toen zijn onafhankelijkheid werd erkend. Tegenwoordig is de Filippijnen een etnisch divers land en daarom zijn hier meer dan 150-talen te horen. Dit artikel bespreekt enkele van de belangrijkste talen die in dit land worden gesproken.
Officiële Gesproken Talen in de Filippijnen
Tijdens de koloniale overheersing was de officiële taal van de eilanden Spaans. Zelfs nadat het gebied aan het einde van de 19-eeuw aan de VS was afgestaan, bleef Spaans nog een eeuw de lingua franca. In 1901 werd Engels onder de Amerikaanse bezetting de taal van het openbare schoolsysteem. De grondwet van 1935 vestigde zowel Engels als Spaans als de officiële talen van het land met een opmerking dat het Congres een moedertaal zou moeten nomineren met nationale status. Het congres heeft ervoor gekozen Tagalog als de nationale taal op te nemen in 1937.
Tagalog werd in 1959 bekend als Pilipino. De grondwet werd opnieuw gewijzigd in 1973, met de namen Pilipino en Engels als de officiële talen van het land. Op dat moment besloot het Congres dat er een nieuwe nationale taal, Filipijns genaamd, moest worden ontwikkeld. Toen de grondwet opnieuw werd gewijzigd in 1987, werden Filippijns en Engels de co-officiële talen. Engels wordt voornamelijk gebruikt in gedrukte publicaties, zoals kranten en tijdschriften.
Nationale taal van de Filipijnen
Naast het feit dat het een van de officiële talen van het land is, is het Filippijns ook de nationale taal. Deze taal bestaat voornamelijk uit Tagalog met een mix van andere Filippijnse talen. Leraren op openbare scholen vertrouwen op het Filippijns om de meeste lessen te geven, en het is de taal bij uitstek voor media op televisie en in de bioscoop. Tegenwoordig is het de lingua franca geworden in het overgrote deel van het land, evenals in Filippijnse gemeenschappen over de hele wereld.
Regionale talen van de Filippijnen
Eenentwintig talen worden regionaal gesproken. Deze omvatten: Aklanon, Basian, Bikol, Cebuano, Chavacano, Hiligaynon, Ibanag, Ilocano, Ilonggo, Ivatan, Maranao, Tagalog, Kapampangan, Kinaray-a, Waray, Maguindanao, Pangasinan, Sambal, Surigaonon, Tausug en Yakan.
Elk van deze vertegenwoordigt een belangrijke inheemse taal van de Filippijnen die wordt gesproken in gebieden die worden bewoond door grote groepen moedertaalsprekers. De meerderheid van deze regionale talen behoort tot de subgroep Malayo-Polynesische taalfamilie en deze subgroep behoort tot de Austronesische taalfamilie. Dit is waar met uitzondering van Chavacano, een in het Spaans gebaseerde creoolse taal. Het is de enige Spaans-gebaseerde Creoolse taal in Azië en wordt al bijna 400 jaren gesproken. Dit maakt de taal een van de oudste Creoolse talen ter wereld. Chavacano heeft naar schatting 1.2 miljoen sprekers.
Vreemde talen gesproken in de Filippijnen
Niet alle in de Filippijnen gesproken talen zijn inheems. Dit land is ook de thuisbasis van een groot aantal immigranten, wat tot uiting komt in de grote verscheidenheid aan vreemde talen. Deze talen zijn Chinees (verschillende typen), Arabisch, Japans, Spaans, Maleis, Tamil en Koreaans. Veel regionale talen hebben hier leenwoorden ontleend uit verschillende van deze talen, met name voor voedsel en huishoudelijke artikelen. Van deze vreemde talen van de Filippijnen vereist de Grondwet dat het gebruik van twee op vrijwillige basis wordt aangemoedigd: Spaans en Arabisch.
