Een snel rustende hartslag van 100 beats of meer per seconde bij volwassenen wordt tachycardie genoemd. Hartslagen die sneller zijn dan de rustfrequentie kunnen in sommige gevallen normaal zijn, zoals tijdens inspanning. Een abnormale hartslag kan optreden als er elektrische problemen in het hart zijn.
Een te hoge hartslag kan leiden tot onvoldoende bloedtoevoer naar de rest van het lichaam omdat het hart in die toestand niet efficiënt werkt. De verhoogde hartslag verhoogt de werkbelasting van het hart, wat op zijn beurt leidt tot een toename van de zuurstofbehoefte.
Oorzaken van tachycardie
Er zijn veel oorzaken van tachicardie, waaronder: hypoglycemie, cafeïne, alcohol, atriale flutter, amfetamine, bloedarmoede, antiaritmica, inspanning, angst, cocaïne, atriale fibrillatie, atriale tachycardie, AV-nodale terugkerende tachycardie, angst, koorts, brugada-syndroom en hypovolemie , onder vele anderen.
Typen tachycardie
Het proces van het meten van de elektrische activiteit van het hart wordt elektrocardiografie (ECG) genoemd. Een elektrocardiogram wordt gebruikt om tachycardie in te delen in smal of wijd complex. Het bepalen of de tachycardie breed of smal is, is gebaseerd op de breedte van de grafische afbuiging (QRS-complex) zoals te zien op het ECG. Smalle tachycardie, ook bekend als supraventriculaire tachycardie, vindt zijn oorsprong in de atria, terwijl brede tachycardie uit de ventrikels komt.
Sinus tachycardie
Het lichaam is gebouwd met mechanismen die de bloeddruk in het lichaam in stand houden. Wanneer de druk daalt, klopt het hart sneller om de bloeddruk te verhogen (reflextachycardie). Deze reactie vindt plaats wanneer het bloedvolume afneemt of wanneer er een onverwachte verandering in de bloedstroom optreedt. Aandoeningen zoals koorts, hyperventilatie en diarree die de metabole eisen verhogen, kunnen ook tachycardie veroorzaken. Wanneer een verhoging van de stimulatie van het sympathische zenuwstelsel optreedt, neemt de hartslag weer toe. De verhoogde stimulatie treedt op als gevolg van fysieke en psychologische stress. Stimulantia kunnen ook efedrine, amfetaminen of cocaïne zijn.
Ventriculaire tachycardie
Dit wordt veroorzaakt door abnormale elektrische signalen in de ventrikels die tot een verhoogde snelheid leiden. De snelheid leidt tot een lage bloedtoevoer omdat de ventrikels niet goed opvullen en samentrekken. Ventriculaire tachycardie, behandeld als een medisch noodgeval, is een brede complexe tachycardie met een hartslag van 120-250 slagen per minuut.
Supraventriculaire tachycardie
Dit is een versnelde hartslag die van boven de ventrikels komt. De toestand duurt van enkele minuten tot uren. Dit soort tachycardie is aangeboren.
Atriumfibrilleren
Atriale fibrillatie treedt op wanneer de elektrische activiteit afkomstig is van het linkeratrium en niet van de sinus. Deze toestand zorgt ervoor dat de kamers met een hoog onregelmatig tempo samentrekken. Het is de meest voorkomende tachycardie geclassificeerd als smal complex. Het kan worden geclassificeerd als brede tachycardie in gevallen waar de snelheid te hoog is. Een snelheid van meer dan 150 per minuut maakt het moeilijk om de regelmaat van het ritme te bepalen.
Symptomen van Tachycardie
Hoewel sommige patiënten met tachycardie helemaal geen symptomen vertonen, vertonen anderen de volgende symptomen: versnelde hartslag, pijn op de borst (angina), verwarring, duizeligheid, hypotensie, duizeligheid, hartkloppingen, hijgen, plotselinge zwakte en syncope.
Beheer van de voorwaarde
Hoe deze aandoening wordt behandeld, is afhankelijk van het type tachycardie, of deze nu breed of smal is, of de patiënt stabiel of onstabiel is en of het gebrek aan stabiliteit wordt veroorzaakt door de tachycardie. Wanneer een patiënt onstabiel is, betekent dit dat belangrijke orgaanfuncties niet worden uitgevoerd en dat hartstilstand kan optreden. Onstabiele patiënten met smalle complexe tachycardie worden via intraveneuze adenosine genomen. In alle andere gevallen wordt geprobeerd cardioversie uit te voeren.
