De Geodetische Boog van Struve is een reeks van onderzoeks triangulatiepunten die zich uitstrekken naar de Zwarte Zee nadat ze zijn gestart vanuit Hammerfest in Noorwegen. Onderweg passeert het tien andere landen met een totale afstand van 2,820-kilometers. Ze vertegenwoordigen enquêtepunten die zijn afgebeeld tussen 1816 en 1855 tijdens enquêtes uitgevoerd door de Duitse astronoom Friedrich Georg Wilhelm Struve. De onderzoekspunten hebben geholpen om de precieze grootte en vorm van de aarde te bepalen. Ze vertegenwoordigden ook de eerste exacte meting langs het deel van de meridiaan en markeerden de eerste stap in de ontwikkeling van het onderwerp aardwetenschappen en topografische kaarten. Het is een fantastische illustratie van een wetenschappelijk partnerschap tussen wetenschappers uit verschillende landen en samenwerking tussen de monarchen voor een wetenschappelijk doel. De allereerste boog bestond uit 258-driehoeken en 265-stationspunten gemarkeerd door het boren van een klein gat in het rotsoppervlak, het bouwen van obelisken, de constructie van Cairns of een dwarssymbool.
Geschiedenis
In de loop van verschillende eeuwen was de mens altijd gefascineerd geweest door de vorm en de grootte van de planeet aarde en het berekenen van nauwkeurige metingen van zulke werd een van de belangrijkste problemen voor filosofen vanaf de 4e eeuw voor Christus en daarna. In de 16TH eeuw werd een nieuw meetsysteem ontwikkeld dat bekend staat als de Triangulation Approach en dat de mogelijkheid om de grootte en vorm van de wereld te bepalen heeft verbeterd. Volgens de nieuwe aanpak ging het om het creëren van bogen die zich honderden en duizenden kilometers lang uitstrekten met behulp van kettingen van driehoeken. Voordat Struve Geodetic Arc werd ontwikkeld, was er een boog van ongeveer 2400-kilometers die in India was ontwikkeld en die werd voltooid in 1845 door Lambton en Everest, en er was nog een kortere boog in Litouwen die door Carl Tenner was ontwikkeld. Struve, een Duitse astronoom, was werkzaam aan de Dorpat University nu, de Universiteit van Tartu in Estland was van plan de boog langs de lengtegraad van Meridian in kaart te brengen en zou door het waarnemingscentrum van de universiteit gaan. De nieuwe boog geschetst door Struve verbond de eerder kortere bogen in het zuiden die door Tenner werden gecreëerd om een langere boog te creëren die bekend zou staan als de Struve Geodetische Arc. Deze lange boog zou zich nu uitstrekken van Fuglenaes bij Hammerfest in de Noordelijke IJszee en Staro-Nekrassowka bij Ismail aan de oevers van de Zwarte Zee met een afstand van 2,820-kilometers.
Locaties van enquêtepunten
Momenteel zijn de eigenschappen inclusief deze meetpunten ingeschreven op de lijst van werelderfgoedsites van de United Nations Educational, Scientific en Cultural Organisation (UNESCO), en deze beslaan 34 van de originele stationspunten die in kaart werden gebracht door Struve. Vier punten zijn in Noorwegen, zeven in Zweden, zes in Finland, twee in Rusland, drie in Estland, drie in Litouwen, twee in Letland, vier in Oekraïne, vijf in Wit-Rusland, en één in Moldavië. De markeringen langs de boog nemen verschillende vormen aan, waaronder kleine gaten gemaakt op de rotsen en sommige zijn gevuld met lood, sommige zijn gemarkeerd met gravures van een kruis, geconstrueerde monumenten om de boog te herdenken, en het punt, anderen met rotsstructuren.
Significantie
De Geodetische Boog van Struve is een verbazingwekkende illustratie van een uitwisseling van menselijke waarden en wetenschappelijke samenwerking die de internationale grenzen overstijgt, en dient als een uitstekende technologische prestatie. De Struve Geodetic Arc was de eerste meting langs een stuk van de meridiaan die heeft geholpen om de exacte grootte en vorm van de aarde vast te stellen en een belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van aardwetenschappelijke discipline. Het was ook een voorbeeldige uitwisseling van menselijke waarden door wetenschappelijke samenwerking over de grenzen heen tussen de wetenschappers en vorsten voor een wetenschappelijke oorzaak. De afmetingen van de boog en de resultaten waren een langetermijnonderzoekende kennis die stamt uit de tijd van Isaac Newton, die betoogde dat de wereld geen exacte bol was en dus de nieuwsgierige kennis om de exacte vorm en grootte van de aarde vast te stellen.
