Unesco-Werelderfgoedlocaties In Irak

Het land van Irak ligt in West-Azië, in het hart van het Midden-Oosten. De regio die nu bekend staat als Irak heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot het oude Mesopotamië, bekend als de bakermat van de beschaving en de oude beschaving van Soemerië. Irak herbergt momenteel vijf verschillende UNESCO-werelderfgoedlocaties.

Een deel van de UNESCO-werelderfgoedlijst van Irak

Hatra

Hatra werd in 1985 aangewezen als de eerste UNESCO-werelderfgoedsite in Irak en bevindt zich in het gouvernement van Ninawa in Noordwest-Irak. De ruïnes van Hatra waren een grote versterkte stad die diende als een religieus en handelscentrum als van het Koninkrijk Araba, dat een semi-autonoom bufferkoninkrijk was dat onder de invloed was van het Parthische rijk (247 BC tot 224 AD). De stad was bestand tegen twee aanvallen van het Romeinse Rijk (27-476) tijdens de Romeins-Parthische oorlogen (66 BC - 217 AD), maar viel uiteindelijk in 224 terug in het Sassanid-rijk (651-241). De ruïnes van de stad fungeren tegenwoordig als het best bewaarde voorbeeld van een stad uit het Parthische rijk, en de gebouwen en tempels van de stad tonen de fusie van de Hellenistische en Romeinse architectuur met de decoratieve kenmerken van de oosterse culturen.

Ashur (Qal'at Sherqat)

De Ashur-site, ook wel bekend als Qal'at Sherqat, werd in 2003 aangewezen als een UNESCO-werelderfgoedsite in Irak en bevindt zich in het gouvernement van Salah ad Din in het noord-centrale deel van het land. De stad Ashur ligt aan de Tigris-rivier die door Irak stroomt en de stad werd ergens rond 2,500 BC gesticht tijdens het Mesopotamia-tijdperk. De stad was de hoofdstad van het Assyrische rijk (2,500-612 BC) van de 14TH tot de 9 eeuw en was een zeer belangrijke handelslocatie en religieuze hoofdstad. De stad werd op een gegeven moment door de Babyloniërs geplunderd en herstelde niet volledig totdat het Parthische rijk de stad beheerste vanaf de 1ST eeuw na Christus totdat de Romeinen het in 257 aflegden. Hierna was de stad goed bevolkt tot de 14e eeuw voordat Timoer (1336-1405), de grondlegger van het Timuridische rijk (1370-1507) de stad plunderde en de inheemse Nestorianen die daar woonden afslachtte. De stad dient vandaag als een belangrijk voorbeeld van het vroegere Assyrische rijk.

Ahwar van Zuid-Irak - Biodiversity Refuge and Relic Cities of Mesopotamia

De Ahwar van Zuid-Irak werd in 2016 aangewezen als een UNESCO-werelderfgoed en is daarmee de nieuwste van het land. De Ahwar van Zuid-Irak ligt in het Basra-gouvernement in het zuidoosten van het land. De site is een combinatie van zeven verschillende gebieden, de archeologische vindplaatsen Uruk, Ur en Tell Eridu en de moerassen Huwaizah, Centraal, Oost Hammar en West Hammar. De drie archeologische vindplaatsen vormen samen de ruïnes van de drie afzonderlijke Soemerische steden en nederzettingen die zich in Mesopotamië ontwikkelden tussen het 4TH en 3rd millennium voor Christus. Deze steden zijn gelegen in de moerassige delta, bestaande uit de eerder genoemde vier moerassen, tussen de rivieren Tigris en Eufraat. Dit moerassig deltagebied is een van de grootste inland-delta-systemen ter wereld. Deze site is belangrijk voor het bestuderen van de ontwikkeling van steden in het oude Mesopotamië en voor het beschermen van een van 's werelds belangrijkste natuurlijke gebieden in deze grote moerassige delta.

De integriteit en bedreigingen voor de UNESCO-werelderfgoedlocaties van Irak

De Hatra UNESCO Werelderfgoedlocatie is zwaar beschadigd en verwoest in de laatste twee jaar sinds de terroristische organisatie van ISIS de controle over dat deel van Irak kreeg. Niet alleen is de site beschadigd door oorlog tussen ISIS en de Joint Task Force van landen die proberen ze te verslaan, maar de site is opzettelijk vernietigd door ISIS-leden die de site beschouwen als een uitdaging voor hun ideologie en overtuigingen vanwege wat het is. betekent. De site van Ashur wordt ook bedreigd door natuurlijke oorzaken zoals overstromingen en door zijn fragiele structuren van modderstenen. De site wordt ook bedreigd door menselijke activiteiten zoals ontoereikend sitebeheer en de aanhoudende oorlog in Irak met ISIS. De moerassen op de site Ahwar in Zuid-Irak werden gedeeltelijk leeggemaakt door de overheid in de 1970s en vervolgens massaal gedraineerd in de 1990s waardoor het gebied meer schade opliep. Sinds de vroege 2000 is het gebied opnieuw overstroomd en hebben de moerassen langzaam hersteld, hoewel ze zich misschien nooit volledig zullen regenereren. De archeologische vindplaatsen staan ​​voor uitdagingen van erosie, verwaarlozing en ongeschikt herstel van de site.