Hoewel deze mug, ingedeeld in het geslacht Culex, heeft een wereldwijde distributie, zijn aanwezigheid in het ondergrondse metrosysteem van Londen werd voor het eerst opmerkelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog in de tijd van de Blitz. De Londense metro, gebouwd in de 19 eeuw, heeft een onbedoeld gevolg gehad voor de evolutie van de muggensoort. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat na de aanleg de tunnels van het oppervlak waren afgesloten, waardoor een populatie muggen werd gevangen. Deze fysieke barrière vergemakkelijkte de specifieke evolutie van de soort.
De oorsprong van de London Underground Mosquito traceren
De mug werd voor het eerst gemeld in de metro tijdens de Tweede Wereldoorlog Blitz toen de tunnels van de buis 's nachts bomschuilplaatsen werden. In de loop van de oorlog zochten naar schatting 180,000-mensen hun toevlucht in de ondergrondse. Daar waren aanvallen van kleine ongedierte zoals vliegen, luizen en vlooien zo gewoon dat muggen geen speciale aandacht kregen. Het duurde tot ongeveer 50 jaren later dat Kate Byrne en Richard Nichols een uitgebreid onderzoek naar de insecten ondernamen. De Mosquito werd voor het eerst ontdekt in 18e eeuw Egypte. Van hieruit is gesuggereerd dat het zich via koloniale passages en handel heeft verspreid.
The Life Of The London Underground Mosquito
De Londense ondergrondse mug wordt aangeduid als Culex molestusen het is een genetische variant van de oppervlakte-woning gebleken Culex pipiens. Terwijl de Culex pipiens voornamelijk voedt met vogels, de C. molestus voedt zich met menselijk bloed, voornamelijk mensen en ratten. De voormalige soort overwintert in de winter, terwijl de laatste niet, zoals de Underground geen seizoenen heeft. De Culex pipiens mates in een gebied met veel ruimte en creëert grote zwermen voor het paren en fokken. De C. molestus, aan de andere kant, vereist niet veel ruimte om te paren. Voor de Culex pipiens om eieren te leggen, het vereist een bloedmaaltijd, een factor die de Culex molestus heeft niet nodig. De London Underground Mosquito heeft zich zo duidelijk ontwikkeld dat hij niet kan kruisen met andere muggensoorten.
Distributie van de London Underground Mosquito
De London Underground Mosquito is niet uniek voor het Londense systeem, maar heeft eerder een voorkeur voor ondergrondse constructies, variërend van kelders tot watersystemen. De New York Subway heeft ook de soort geregistreerd. Het heeft zich ook gevestigd in dergelijke gesloten systemen, waaronder septische putten, grotten en riolen in West-Europa, met name gematigde landen zoals Portugal en Spanje. De mug heeft zich verspreid naar Australië, Afrika en Azië.
Overleef de test van de tijd
Deze soort mug heeft over de hele wereld belangstelling gewekt. Menselijke wezens hebben lang de schuld gekregen van het uitsterven van sommige soorten vanwege een reeks nadelige activiteiten voor de omgeving die ze ondernemen. In dit geval zijn mensen echter gecrediteerd voor de vorming van een nieuwe soort. Toen het ondergrondse systeem werd gebouwd, was het voornamelijk voor transportdoeleinden. Het systeem vertegenwoordigde een nieuwe onderaardse habitat, die een omgeving creëerde waarin de soort kon gedijen. Door de constructie van het systeem fungeerden de mensen als agenten van natuurlijke selectie in de context van een dynamische omgeving. De London Underground Mosquito is geëvolueerd om de door de mens veroorzaakte veranderingen in de omgeving bij te houden. Omdat soortgelijke systemen over de hele wereld worden gebouwd, is de soort goed aangepast om hun overleving te garanderen.
