Mondiale publieke goederen zijn publieke goederen die op een min of meer wereldwijde basis toegankelijk zijn. Deze traditionele definitie is op grote schaal aangevochten. Publieke goederen zijn te zien in de werken van denkers als Adam Smith en David Hume. Paul Samuelson en Mancur Olson worden gecrediteerd met de ontwikkeling van het concept.
Definitie
Om als een wereldwijd publiek goed te worden erkend, moet het drie eigenschappen vertonen. Het goede moet niet-rivaliserend zijn en de consumptie door een persoon of entiteit mag de aanwezige hoeveelheid niet verminderen. Het goede moet ook niet-uitsluitbaar zijn, waardoor het onmogelijk wordt gemaakt om iemand ervan te weerhouden het te gebruiken, zelfs als ze niet betrokken waren bij de productie van het goede. Een wereldwijd publiek goed moet ook min of meer wereldwijd beschikbaar zijn.
Kritiek op de traditionele definitie
Er zijn verschillende uitdagingen gesteld voor de traditionele definitie van collectieve goederen, zoals de argumenten van Kaul et al. (2003). Deze publicatie classificeert openbare goederen in drie categorieën. De eerste groep omvat publieke goederen die niet uitsluitbaar kunnen worden gemaakt omdat ze ondeelbaar zijn of de kosten van hun deling beperkend zouden zijn. Een voorbeeld hiervan is zonlicht. Het tweede type heeft betrekking op goederen die openbaar zijn ontworpen zoals het basisonderwijs van een land. Andere goederen worden standaard openbaar gemaakt, zoals broeikasemissies. Uitdagingen met betrekking tot het traditionele concept van mondiale collectieve goederen kunnen zich voordoen, afhankelijk van het beheer van externaliteiten. Wanneer overheden, particulieren of huishoudens geen rekening houden met de voordelen of indirecte kosten die ze voortvloeien uit hun economische transacties, kunnen economische beleidskwesties voorkomen. Sommige mondiale publieke goederen zoals mondiale volksgezondheid, klimaatverandering en veiligheid vereisen de oprichting van publieke en private juridische instellingen om ze te beheren. Verschillende juridische structuren, waaronder intergouvernementele entiteiten en niet-gouvernementele organisaties, kunnen vervolgens prolifereren om met verschillende soorten mondiale collectieve goederen om te gaan.
Voorbeelden van globale openbare goederen
In de context van globalisering overstijgen problemen en oplossingen de nationale grenzen. Wereldwijde publieke goederen zijn een steeds belangrijker begrip geworden voor internationaal beleid. Een prominent voorbeeld van wereldwijde publieke goederen is het broeikaseffect en de CO2-uitstoot. Dit zijn twee concepten die geen enkele natie alleen kan aanpakken. Gezondheid is een andere internationale factor. Overdraagbare ziekten passeren van het ene land naar het andere, waardoor de mondiale gemeenschap de gezondheidszorg opnieuw moet beoordelen. In 2000 hebben Kaul en Mendoza tien mondiale collectieve goederen samengevat die door de internationale gemeenschap zijn gefocust. Deze goederen omvatten de wereldwijde volksgezondheid, wereldvrede, wereldwijde veiligheid, respect voor nationale onafhankelijkheid, fundamentele menselijke waardigheid, de harmonisatie van transport- en communicatienetwerken over de grenzen heen, collectief management van kennis en de harmonisatie van institutionele infrastructuur over de grenzen heen.
betrokkenheid
Er zijn oproepen om de manier te herzien waarop publieke goederen worden ontworpen, gecreëerd en beheerd in het tijdperk van globalisering. Mondialisatiekwesties vallen buiten het bereik van het beleid van een bepaald land.Goederen die standaard in het openbaar zijn, kunnen het best worden geclassificeerd als gewone goederen totdat er degelijke structuren zijn om ze als privé of openbaar te categoriseren. Wereldwijde handel vereist verder de beschikbaarheid van dergelijke mondiale publieke goederen zoals stabiele monetaire systemen, wijdverspreide vrede en wereldwijde economische stabiliteit.
