Wat Is De Oost-Afrikaanse Gemeenschap?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

De Oost-Afrikaanse Gemeenschap (EAC) is een intergouvernementele regionale instantie die Oost-Afrikaanse landen van Kenia, Oeganda, Tanzania, Rwanda, Burundi en Zuid-Soedan samenbrengt. Deze landen bevinden zich in het Afrikaanse gebied van de Grote Meren. De eerste EAC die Kenia, Uganda en Tanzania samenbracht, stortte in 1977 in en werd in 2000 nieuw leven ingeblazen door de drie landen. Rwanda, Burundi en Zuid-Sudan hebben zich in de loop van de tijd bij deze gemeenschap aangesloten. Soedan en Somalië hebben belangstelling getoond om zich bij de gemeenschap aan te sluiten. De belangrijkste visie van EAC is de oprichting van de Oost-Afrikaanse Federatie. De gemeenschap heeft echter een deel van de verdenking onder de lidstaten.

Geschiedenis

Kenia, Uganda en Tanzania hebben een historisch vervlochten sociale, economische en politieke achtergrond, waaronder het gedeelde Lake Victoria. Kenia en Uganda hadden eerst een douane-unie in 1917, en 1927 Tanganyika (vóór opname van Zanzibar) sloot zich aan bij de twee. Er waren eerdere instanties zoals de East African High Commission (EAHC) (1928-1961) en de East African Common Services Organization (EACSO) (1961-1967). EACSO loste op om de eerste EAC in 1967 te vormen met als doel een gemeenschappelijke markt, gemeenschappelijke gewoonten en andere diensten te hebben om de economieën te laten groeien. In die tijd was en blijft Kenia de grootste economie van de EAS. EAC stortte in omdat Kenia meer zitplaatsen eiste bij de toporgels en er waren ook onrealistische eisen van zowel Tanzania als Uganda. Oegandese dictator Idi Amin beschuldigde Tanzania er ook van om zijn troepen te troosten. Hoewel de ineenstorting leidde tot het verlies van voordelen van schaalvoordelen, vierde Kenia. In 1993 ondertekenden de presidenten Moi (Kenia), Museveni (Oeganda) en Mwinyi (Tanzania) het Verdrag voor EAC dat een begin maakte met het re-integratieproces dat tot stand kwam in 2000. Rwanda was de eerste om toe te treden, gevolgd door Burundi. Zuid-Sudan is het nieuwste lid van de EAC om toe te treden. Sindsdien is EAC soepel verlopen met confederatie als de onmiddellijke behoefte dan federatie.

Structuren en initiatieven

De EAC-regio is rijk aan mineralen en landbouwproducten. Omdat alleen Kenia en Tanzania kusten hebben, hebben de EAC-landen verschillende geïntegreerde infrastructuurplannen met pijpleidingen, spoorwegen en wegen die de landen met elkaar verbinden. De belangrijkste orgels van de EAC zijn:

The Summit: De staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten die de strategische visie van EAC sturen. Dit orgel zit eenmaal per jaar.

Raad van Ministers: Neemt belangrijke beslissingen en is ook het bestuursorgaan van de EAC. Leden van dit orgel zijn de ministers of kabinetssecretaris van de zes landen in wiens kooien de EAC ligt. De Raad van Ministers zit twee keer per jaar.

Coördinatiecommissie: Het coördinatiecomité coördineert alle activiteiten van de sectorale comités en beveelt ook de oprichting, samenstelling en functies van de sectorale comités aan. Dit comité komt tweemaal per jaar bijeen, maar kan op verzoek buitengewone vergaderingen houden.

Sectorale comités: Deze commissies komen vaak bijeen om programma's te conceptualiseren en de implementatie van het programma grondig te volgen en evalueren.

Oost-Afrikaans Hof van Justitie (het Hof): Het Hof verzekert de naleving van de wet bij de interpretatie en toepassing van het EAC-Verdrag. Deze rechtbank zetelt in Arusha en heeft subregisters in alle lidstaten binnen de gebouwen van de plaatselijke rechtbanken.

Oost-Afrikaanse wetgevende vergadering (EALA): EALA heeft het wetgevende, representatieve en toezichthoudende mandaat. Elke partnerstaat kiest negen mensen om in EALA te zitten en heeft ook zeven ex-officio-leden.

Het secretariaat: Het secretariaat is het uitvoerend orgaan dat optreedt als hoedster van het verdrag. Dit secretariaat heeft de secretaris-generaal met vier afgevaardigden, de raad van EAC en honderden vaste medewerkers die dagelijks werken.

Daarnaast heeft de EAC ook een stand-bymacht die wordt gehost in Nairobi, Kenia en onlangs een enkel paspoort heeft uitgerold.

Demografie

Engels en Swahili zijn de officiële EAC-talen. Andere belangrijke talen zijn het Frans, Kinyarwanda en (O) Luganda. Burundi en Rwanda hebben nauwe etnische banden, terwijl sommige etnische gemeenschappen in meer dan één land wonen, zoals de Luo (Kenia, Tanzania, Oeganda en sommige wortels in Zuid-Soedan) en Maasai (Kenia en Tanzania). In totaal heeft EAC 169,519,847-inwoners en als het een land zou zijn, zou het de negende grootste populatie ter wereld hebben gehad. Nairobi, Dar es Salaam, Kampala, Kigali, Mombasa, Bujumbura, Mwanza, Arusha, Dodoma, Kisumu, Mbeya en Juba zijn de grootste steden volgens respectievelijk de bevolking en de infrastructuur.