Een geloofsbelijdenis is een gedetailleerde samenvatting van waar een individu of een groep mensen in geloven. Het is een bekentenis van iemands religieuze overtuigingen. Het woord 'geloofsbelijdenis' is afgeleid van het Latijnse woord 'credo' dat de betekenis draagt: 'wij geloven'. Aanvankelijk werd de geloofsbelijdenis gebruikt voor bevestigende doeleinden om ervoor te zorgen dat men goed bekend was met de details over religie. Het werd gebruikt om gelovigen voor te bereiden op gelegenheden zoals het aannemen van een leidende positie en de doop. De gebruikte taal was eenvoudig, duidelijk en kon rechtstreeks in verband worden gebracht met de leer van religie. De meeste christelijke geloofsbelijdenissen werden geformuleerd in tijden van conflict met betrekking tot doctrine.
Soorten Creeds
Er zijn verschillende oecumenische geloofsbelijdenissen die in de loop der jaren zijn gebruikt. Deze omvatten de Old Roman Creed, de Athanasian Creed, de Nicene Creed, de Apostles 'Creed, de Chalcedonian Creed, de Maasai Creed, en de Tridentine Creed onder anderen. De meeste van deze geloofsbelijdenissen zijn gebaseerd op de Schriften; aangeven dat geloofsbelijdenissen en de Bijbel sterk op elkaar betrekking hebben. De geloofsbelijdenissen komen voort uit de interpretatie van de Schriften. De geloofsbelijdenis van de apostelen en de geloofsbelijdenis van Nicea worden vaak meer gebruikt dan de andere oecumenische geloofsbelijdenissen.
Apostles 'Creed
De Apostolische geloofsbelijdenis wordt door bijna alle christenen in de wereld gebruikt; met uitzondering van een paar. Het wordt gebruikt door zowel protestanten als leden van de katholieke kerk over de hele wereld. De geloofsbelijdenis wordt verondersteld door de apostelen zelf geschreven en geïnspireerd door de Heilige Geest. In de vroege kerkgeschiedenis moesten christenen de apostolische geloofsbelijdenis reciteren in hun samenkomsten. Het woord 'katholiek' in de geloofsbelijdenis wordt gebruikt om een universele kerk te symboliseren. Het bevestigt de toewijding van christenen om Christus te dienen en niet alleen vast te houden aan hun denominatie. Het credo schetst het christelijke geloof in God, zijn zoon Jezus Christus, de Heilige Geest en de grote rol van de kerk. Omdat de apostolische geloofsbelijdenis niet expliciet spreekt over de goddelijkheid van de Heilige Geest of Jezus Christus, is het aanvaardbaar voor zowel de Unitariërs als de Ariërs.
Geloofsbelijdenis van Nicea
De geloofsbelijdenis van Nicea is een van de meest populaire geloofsbelijdenissen die tegenwoordig bestaat. Het werd gearticuleerd in AD 325 gebaseerd op het begrip van de christenen van de letters van het Nieuwe Testament, de Canonieke evangeliën en gedeeltelijk het Oude Testament. De geloofsbelijdenis van Nicea was een product van een bijeenkomst van kerkleiders om problemen op te lossen die bepaalde individuen niet goed begrepen. Er was behoefte om de goddelijkheid van de Zoon te verhelderen en het Arianistische geloof te bevestigen dat Jezus de Zoon van God was. Dit is zeer waarschijnlijk waarom het credo meer nadruk legt op de goddelijke aard van Jezus Christus. De geloofsbelijdenis beschrijft ook de Heilige Geest als gelijkelijk aanbeden met de Vader en de Zoon. Het introduceert het onderwerp "Trinity", dat later werd uiteengezet door de Athanasian Creed. De geloofsbelijdenis van Nicea is relatief langer dan de geloofsbelijdenis van de apostel.
Conclusie
Credo's zijn bij verschillende gelegenheden door christenen gebruikt. Ze geven samenhangende samenvattingen van het christelijk geloof. Ze verenigen ook christenen vanwege de gemeenschappelijke leringen in hen. De populaire geloofsbelijdenissen zijn de apostolische geloofsbelijdenis en de geloofsbelijdenis van Nicea.
