Een autotroof is een naam die wordt gegeven aan een organisme dat complexe organische verbindingen produceert uit eenvoudige stoffen die in de omgeving worden gevonden door fotosynthese of chemosynthese. Autotrophs kunnen organische verbindingen maken voor biosynthese door het verminderen van koolstofdioxide en ook opslag voor chemische energie creëren. Autotrophs kunnen water of waterstofverbindingen zoals waterstofsulfide als reductiemiddelen gebruiken. Andere autotrophs zoals planten zetten elektromagnetische energie van zonlicht om een chemische energie te vormen die een verminderde koolstof is en vandaar de naam phototrophs verdienen.
Classificatie
Autotrophs zijn onderverdeeld in twee categorieën, namelijk photoautotrophs die licht als een bron van energie gebruiken en chemoautotrophs die op elektronendonors voor hun energie berusten. Elektronendonors kunnen van organische of anorganische bronnen zijn. Elektrische donoren van autotrofen zijn echter afkomstig van anorganische chemische bronnen. Lithotrofen, een naam die wordt gegeven aan chemotrofen die anorganische verbindingen zoals waterstofsulfide gebruiken om te werken als reductiemiddelen voor de biosynthese en de opslag van chemische energie.
Verschillen
Heterotrofe organismen gebruiken zowel organische verbindingen als een bron van koolstof en zij gebruiken licht als een bron van energie. Heterotrofe organismen zijn verdeeld in twee categorieën. Organismen die zonlicht als hun energiebron gebruiken maar afhankelijk zijn van organische verbindingen voor koolstof, worden fotoheterotroof genoemd, terwijl die heterotrofen die afhankelijk zijn van organische verbindingen voor koolstof en hun energie verkrijgen uit de oxidatie van anorganische verbindingen, chemoheterotroof worden genoemd. Het doel van autotrophs is om energie te verzamelen uit zonlicht of anorganische stoffen en deze om te zetten in moleculen die rijk zijn aan energie, zoals de koolhydraten in een mechanisme dat primaire productie wordt genoemd. Autotrophs spelen daarom een belangrijke rol in de voedselketen in het ecosysteem van de wereld. Heterotrofen die alle dieren, sommige schimmels, protozoa en bacteriën omvatten, zijn afhankelijk van autotrofen voor energie en grondstoffen, wat betekent dat heterotrofen zich voeden met autotrofen om door te kunnen gaan met hun leven.
processen
Heterotropen nemen autotrofen als voedsel om hun energie te verkrijgen door organische moleculen in koolhydraten, eiwitten en vetten uit voedsel af te breken. Vleesetende dieren voeden zich echter met heterotrofen, wat betekent dat ze indirect voedingsstoffen van autotrofen ontvangen. Fotosynthese speelt dan een belangrijke rol in autotrofe primaire productie waarbij het watermolecuul wordt gespleten om de zuurstof in de atmosfeer vrij te geven en het koolstofdioxide wordt gereduceerd om waterstofatomen vrij te maken, die op zijn beurt het metabole proces van primaire productie voeden. Ecosystemen bestaan omdat autotrofe primaire productie fotonen kan opvangen die door de zon worden vrijgegeven. Planten zetten vervolgens de energie van het foton om en slaan deze op in de vorm van eenvoudige suikers wanneer fotosynthese plaatsvindt. De eenvoudige suikers worden vervolgens door een proces dat polymerisatie wordt genoemd, omgezet in langketenige koolhydraten, samen met andere suikers. Enkele voorbeelden van deze suikers omvatten zetmeel en cellulose. Glucose, dat ook een suiker is, wordt gebruikt om vetten en eiwitten van dieren te produceren.
Afhankelijkheid
Zodra autotrophs door heterotrophs worden gegeten, geven autotrophs koolhydraten, vetten, en proteïnen vrij die dan een bron van energie aan heterotrophs worden. De eiwitten gevonden in autotrophs komen van chemische verbindingen zoals sulfaten, nitraten en fosfaten in de bodem. Daarom, om levende wezens te laten overleven, moet er een ketting zijn die afhankelijkheid van elkaar verzekert.
