De geschiedenis van de aarde zit vol ontelbare mysterieuze, verrassende, natuurlijke en bovennatuurlijke gebeurtenissen en verschijnselen. Deze omvatten tientallen biologische, chemische, geologische, meteorologische en fysische verschijnselen. Wetenschappers en geologen hebben veel van hen ontvouwd en uitgelegd voor ons begrip en bewustzijn. Een van deze unieke verschijnselen staat bekend als 'anoxische gebeurtenis' of 'oceanische anoxische gebeurtenis'.
Concept van anoxische gebeurtenissen
Tijdens anoxische gebeurtenissen raken uitgestrekte gebieden in de oceaan volledig zuurstofvrij. Hoewel mensen dit fenomeen al miljoenen jaren niet hebben meegemaakt, hebben geologische ontdekkingen vastgesteld dat onze oceanen meerdere keren getuige zijn geweest van anoxische gebeurtenissen. In 1968 hebben de National Science Foundation en Regents of the University of California een oceaanboringsproject opgezet om gegevens te verzamelen om de geschiedenis van de aarde te ontplooien. Het onderzocht met succes de zeebodem- en oceanische platen om geologisch bewijsmateriaal en monsters te verzamelen die vele concepten, hypothesen en theorieën ondersteunden. Seymour Schlanger en Hugh Jenkyns waren de eersten die deze theorie voorstelden op basis van de bevindingen van diepzeeboringsprojecten. De geologen ontdekten dat sommige van deze gebeurtenissen extreem waren en resulteerden in euxinia, een toestand waarin het water onder het oppervlak waterstofsulfide concentreerde.
Zelfs vandaag de dag zijn er meer dan vierhonderd plaatsen over de hele wereld waar zeewater op zeer kleine schaal anoxische eigenschappen heeft. In geologische termen staan deze plekken water bekend als "dode zones". Deze dode zones zijn overal in de wereld te vinden, van Noord- en Zuid-Amerika tot Europa, China, Nieuw-Zeeland en Japan.
Oorzaken van anoxische gebeurtenissen
Geologen en wetenschappers weten nog niet zeker wat deze gebeurtenissen heeft veroorzaakt, maar er zijn veel mogelijke theorieën voor deze vreemde gebeurtenissen. Sommige geologen geloven dat deze gebeurtenissen het resultaat waren van het broeikaseffect. Een temperatuurstijging veroorzaakte een enorme groei van biomassa die resulteerde in de uitputting van zuurstof. Weinig anderen suggereren dat onregelmatige diepzeewatercirculatie tussen de Noordpool en de Zuidpool en de evenaar dit fenomeen teweegbracht. Een andere mogelijkheid wijst op onregelmatige zuurstoftoevoer door de oceaan. Het beschrijft de gebeurtenissen als een resultaat van snel gebruik van zuurstof in wateren zonder adequate vervanging. Sommigen beschuldigden zware regenval als verantwoordelijk voor de gebeurtenissen. Ze geloven dat deze zware regenval enorme hoeveelheden organische materialen uit het land heeft geveegd die uiteindelijk in de oceanen zijn gedeponeerd en het begin van anoxische gebeurtenissen hebben veroorzaakt. Sommige geologische bewijzen wezen op een enorme verzameling van giftige waterstofsulfide aan het oppervlak van de oceaan en de atmosfeer die anoxische en euxinia-gebeurtenissen veroorzaakten.
Historische tijdlijn van anoxische gebeurtenissen
Er zijn vier belangrijke anoxische gebeurtenissen waargenomen door geologen op basis van de bevindingen van deep-sea boringen. Het oudste bewijsmateriaal dat we hebben voor de anoxische gebeurtenissen dateert van 183 miljoen jaar geleden, tijdens de Jura-periode. De tweede betrouwbare bron bevestigt een anoxische gebeurtenis 116 miljoen jaar geleden, tijdens het Krijt tijdperk. Het derde belangrijke bewijs van een anoxische gebeurtenis suggereert dat 90 miljoenen jaren geleden plaatsvond tijdens het Boven Krijt. Het laatst geregistreerde anoxische evenement vond plaats rond 55 miljoen jaar geleden, tijdens de Kaïnozoïsche periode.
Gevolgen van anoxische gebeurtenissen
Geologen verbinden anoxische gebeurtenissen direct met de massale extinctie van vele mariene organismen en levensvormen. Ze geven deze gebeurtenissen verder de schuld voor het uitsterven van vele planten en dieren op het land omdat deze gebeurtenissen giftig waterstofsulfide gas in de atmosfeer vrijgaven. Ze beweren dat het zelfs de ozonlaag aantastte die de aarde beschermt tegen schadelijke ultraviolette stralen van de zon. Aan de andere kant speelden anoxische gebeurtenissen een belangrijke rol bij het deponeren van grote aardolie- en gasvoorraden onder water en vele andere metaalreserves, vooral ijzer.
