De hoofdstad van een land is het belangrijkste knooppunt voor politieke activiteiten en bestuurlijke macht. Over het algemeen is de meerderheid van het politieke gezag geconcentreerd in de hoofdstad van een land. Kapitalen kunnen alle regeringsvertegenwoordigingen huisvesten, die doorgaans wetgevende, uitvoerende en rechterlijke instanties omvatten. Daarnaast kunnen hoofdsteden ook fungeren als culturele centra en zijn ze vaak gevuld met historische monumenten en belangrijke locaties, evenals een breed scala aan etniciteiten. Dit artikel bespreekt welke specifieke factoren de selectie van een bepaalde stad als de hoofdstad van een land beïnvloeden.
Factoren die van invloed zijn op de selectie van hoofdsteden
Geschiedenis
De geschiedenis is een van de vele factoren die van invloed zijn op de reden waarom sommige steden als nationale hoofdsteden fungeren. Historici noemen dit soort steden natuurlijke hoofdsteden, wat betekent dat deze plaatsen van nature in belang zijn gegroeid en uiteindelijk zijn uitgegroeid tot nationale hoofdsteden in de loop van de geschiedenis. Dit kan simpelweg gebeuren omdat een stad is uitgegroeid tot de grootste populatie in zijn land, of omdat het ooit het huis was van belangrijke koninklijke personen.
Een voorbeeld van een hedendaags kapitaal dat werd geselecteerd vanwege zijn historische evolutie, is Madrid. In de 16e eeuw was de stad grotendeels onbelangrijk en had hij een relatief kleine bevolking. Toen koning Filips II belangstelling wegdroeg voor de stad en naar een van zijn leegstaande kastelen verhuisde, volgden de politiek en het openbaar bestuur van Spanje. Sinds Madrid het huis van de monarchie werd, werd het ook het politieke centrum van het land. In 1931 werd Madrid, na bijna 400-jaren als hoofdstad te dienen, officieel erkend door de Spaanse grondwet.
Geografische locatie
Andere steden worden gekozen om als hoofdsteden te dienen op basis van hun geografische locatie. Als geografie de belangrijkste factor is bij het selecteren van een nationaal kapitaal, wordt de locatie over het algemeen als strategisch beschouwd voor militaire en defensiedoeleinden. Onderzoekers hebben ontdekt dat in de loop van de geschiedenis veel hoofdsteden die zijn geselecteerd voor geografische en strategische doeleinden zich in de buurt van de drukste grens van een land bevinden. Locatie is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat burgers gelijke toegang hebben tot de nationale hoofdstad. In dit geval worden meestal centrale locaties gekozen.
Brasilia, de huidige hoofdstad van Brazilië, is een voorbeeld van een stad die is gekozen om als kapitaal te dienen op basis van de geografische locatie. In feite is deze stad ontworpen in 1956 met de uitdrukkelijke bedoeling om het nationale kapitaal naar een meer centraal gelegen positie te verplaatsen. Voorafgaand aan deze verschuiving was Sao Paulo de hoofdstad van Brazilië en de ligging langs de Atlantische kust maakte het kwetsbaar voor militaire aanvallen. Bovendien was de stad niet even toegankelijk voor de inwoners van het land. Brasilia ligt in de centraal westelijke regio van Brazilië, in de hooglanden. De stad wordt vaak aangeprezen als een goed voorbeeld van stadsplanning, omdat het op een grid-achtige manier is ontworpen met specifieke bestemmingsplannen voor overheidsgebouwen, ambassades, hotels en banken.
Godsdienst
Religie heeft ook een rol gespeeld bij de selectie van bepaalde nationale hoofdsteden overal ter wereld. Deze factor heeft de selectie van bepaalde steden als hoofdletters beïnvloed vanwege de rol die religie heeft gespeeld in de lokale politiek. Sommige landen worden bestuurd onder een theocratie, wat betekent dat politieke macht wordt verleend door het gezag van een god of goden. In sommige gevallen hebben steden gediend als centrum van religieuze activiteit voor een land, of worden ze verondersteld het huis te zijn van een belangrijke god of godheid. Vanwege hun religieus belang zijn dergelijke steden gekozen als nationale hoofdsteden.
Over de hele wereld hebben verschillende steden gediend als hoofdsteden op basis van religieus belang. Een van de meest bekende voorbeelden hiervan is Rome, de hoofdstad van Italië. Het kantoor van de paus van de katholieke kerk is sinds minstens de 1ST eeuw na Christus in Rome gevestigd. De kerk kreeg langzaam meer politieke macht door het Romeinse rijk en handhaafde deze macht na de val van het rijk. Door de 700s was Rome de hoofdstad geworden van de pauselijke staten, een groep Italiaanse territoria onder de controle van de katholieke kerk, en het behield deze positie gedurende meer dan 1,100-jaren. Gezien zijn lengte van belang als een religieus en politiek centrum, werd Rome officieel ingesteld als de hoofdstad van Italië in 1871.
Economie
De economie van een stad wordt ook genoemd als een van de belangrijkste factoren bij het aanwijzen van een kapitaal. Wanneer een stad een belangrijk handelscentrum is, wordt het belangrijk op internationaal niveau. Als zodanig is het economische centrum van een land vaak een vertegenwoordiger van het hele land naar bevolkingen over de hele wereld. Deze wereldwijde erkenning, gecombineerd met een gezonde economie, werkt ook om politieke activiteiten naar een gebied te trekken.
Een voorbeeld van een kapitaal dat is opgericht op grond van zijn gezonde economie is Londen, de hoofdstad van Engeland. Het economische belang van deze stad dateert uit de tijd van het Romeinse Rijk, toen Londen het economische centrum van Groot-Brittannië was. Historici noemen vaak de geografische positionering van deze stad als een belangrijke factor in haar vroege economische groei en ontwikkeling. Het handhaafde zijn positie als rijkste en meest bevolkte stad door de MiddenLeeftijden, en door 1265 kwam het Parlement in deze stad samen.
