Wat is een eukaryote?
Een eukaryoot is een organisme waarvan de organellen en de kern zich binnen het membraan ervan bevinden.
Eukaryotische celkenmerken
Ten eerste bestaan eukaryoten uit een reeks interne weefselgebonden anatomie die organellen wordt genoemd. Hun lichaamsstructuur bestaat uit micrtubules, intermediaire filamenten en microfilamenten die de opstelling en het uiterlijk van de cel bepalen. Bovendien is het DNA van eukaryoten verdeeld in een aantal bundels die chromosomen worden genoemd. Deze chromosomen worden gescheiden door een microtubulaire spil in het geval van nucleaire splitsing. Het tweede kenmerk van eukaryoten is het interne membraan. Eukaryote cellen hebben membraangebonden structuren die het endomembrane systeem worden genoemd. De cellen nemen voedsel op via het proces van endocytose dat betrekking heeft op invaginatie van het buitenste membraan om een blaasje te vormen.
Een ander kenmerk van eukaryoten is dat ze plastiden en mitochondriën bevatten. Mitochondriën zijn organellen die energie leveren aan cellen door geabsorbeerde suikers in Adenosine-trifosfaat (ATP) om te zetten. Mitochondria helpen ook bij de aërobe ademhaling van cellen. Plastiden daarentegen zijn organellen met dubbel membraan die helpen bij de productie en opslag van belangrijke chemische verbindingen die door cellen worden gebruikt. Ze worden gevonden in cellen van planten zoals planten en algen. Plastiden bevatten pigmenten die worden gebruikt in het proces van fotosynthese in planten.
De meeste eukaryoten hebben ook cytoskeletten, lange en slanke projecties die bekend staan als flagella of cilia. De cilia en flagella worden in cellen gebruikt om het voeden, de sensatie en beweging te vergemakkelijken. Bovendien bevatten de cellen van de meeste chromalveolaten, schimmels en planten een celwand die een laag buiten het celmembraan is. De functie van de celwand is om de cel structurele ondersteuning, bescherming en een filtermechanisme te geven. Het voorkomt ook overmatige uitzetting van de cel wanneer er water in komt.
Classificatie van de eukaryoten
Oorspronkelijk werden de eukaryoten met een enkele cel geclassificeerd als planten of dieren. Dit veranderde echter in 1830 nadat George Goldfuss de naam 'protozoa' had bedacht met verwijzing naar ciliaten. De groep werd uitgebreid met alle eencellige eukaryoten. Uiteindelijk waren eukaryoten samengesteld uit vier koninkrijken namelijk: Protista, Plantae, Fungi en Animalia. In 2012 werden de eukaryoten verder ingedeeld in vijf supergroepen, namelijk: Archaeplastida, Opisthokonta, SAR, Amoebozoa en Escavata. Naast deze zijn er ook andere minder belangrijke categorieën van eukaryoten die Telonemia, Haptophyta, Cryptophyta, Centrohelida, Picozoa, Breviatea, Apusomonadida, Ancyromonadida en het geslacht Collodictyon omvatten.
Verschillen tussen eukaryotische cellen van dieren en planten
Het eerste verschil is dat dierlijke cellen geen celwanden en chloroplasten hebben, terwijl plantencellen deze kenmerken hebben. Ten tweede hebben dierlijke cellen kleinere vacuolen vergeleken met de plantencellen. Ten derde, omdat de dierlijke cellen geen celwanden bezitten, hebben ze onregelmatige en verschillende vormen. De plantencellen behouden echter hun vorm.
Reproductie in eukaryotische cellen
Celdeling in eukaryoten vindt aseksueel plaats via het mitoseproces. De eukaryoten reproduceren zich ook door middel van seksuele reproductie met haploïden en diploïden door meiose. Eukaryoten hebben lagere generatietijden en langere generatietijden in vergelijking met prokaryoten. Recente onderzoeken hebben aangetoond dat amoebe waarvan werd gedacht dat het aseksueel was, eigenlijk seksueel is. Het volwassen menselijk lichaam bestaat uit meer dan 210 verschillende soorten cellen.
