Wanneer chemicaliën die bedoeld zijn om plagen te bestrijden andere organismen beïnvloeden dan hun beoogde doelwit, treedt pesticidevergiftiging op. Bestrijdingsmiddelenvergiftiging bestaat in drie soorten: kortdurend hoog niveau, langetermijn hoog niveau en lange termijn blootstellingen op een laag niveau. Bestrijdingsmiddelenvergiftiging heeft negatieve gevolgen voor mens en milieu, met een geschatte 98% en 95% van besproeide insecticiden en herbiciden die respectievelijk niet-doelorganismen bereiken.
Gezondheidseffecten van pesticidenvergiftiging
Personen die worden blootgesteld aan pesticidenvergiftiging kunnen acute of langdurige gezondheidseffecten hebben. Een systematische review in 2007 concludeerde dat er een vermindering van het cosmetische gebruik van pesticiden zou moeten zijn. Acute effecten komen vooral voor bij werknemers die met pesticiden werken, wat zich uit in duizeligheid, hoofdpijn, misselijkheid, huidproblemen en braken. Sommige nadelige effecten op de gezondheid zijn neurologische en reproductieve problemen.
Lange termijn gezondheidseffecten
Volgens veel onderzoeken naar het risico op kanker door blootstelling aan pesticidenvergiftiging, zijn er nauwe associaties met kanker van de hersenen, prostaat, long, lever, pancreas, huid, borst, nier, leukemie en lymfoom. Kinderen die worden blootgesteld aan pesticiden hebben een hoger risico om bloedkanker te ontwikkelen, terwijl blootstelling aan moeders tijdens de zwangerschap het risico van hun kinderen verhoogt op hersenkanker, leukemie en de tumor van Wilms. Andere effecten die verband houden met de blootstelling van zwangere vrouwen zijn foetale dood, veranderde foetale groei en aangeboren handicaps. Sommige pesticiden zoals 2,4-D en dibromochlorophane zijn geassocieerd met het veranderen van de hormonale functie en het lage aantal zaadcellen wat leidt tot verminderde vruchtbaarheid bij mannen. Bovendien is vergiftiging door pesticiden in verband gebracht met langdurige ademhalingsproblemen.
Effecten op dieren
Bestrijdingsmiddelen in veel landen zijn in verband gebracht met schadelijke effecten op dieren tot het punt dat sommigen de actieplannen voor biodiversiteit hebben aangenomen om het gebruik van pesticiden te reguleren. Residuen van bestrijdingsmiddelen in voedsel zijn de belangrijkste bronnen van blootstelling van dieren aan pesticidenvergiftiging. Pesticiden kunnen in sommige organismen bioaccumuleren, wat leidt tot nadelige effecten op voedselketens, vooral op hogere niveaus. De groei en reproductie van regenwormen, die helpen de voedingsstoffen in de bodem te verbeteren door organische stof te verteren, hebben het meest te lijden gehad van de schadelijke effecten van pesticiden. De Amerikaanse Fish and Wildlife Service heeft geconstateerd dat pesticidenvergiftiging de dood van ongeveer 72 miljoen vogels in de VS elk jaar veroorzaakt. In de meeste gevallen vinden pesticiden hun weg naar rivieren en beken die een bedreiging vormen voor het leven in het water. Sommige herbiciden die zich op planten in water richten, zijn giftig voor de meeste waterdieren, vooral vissen. Bij amfibieën kan blootstelling aan pesticiden groei- en gedragsafwijkingen en reproductieve problemen veroorzaken, wat ook vaak voorkomt bij aquatische reptielen.
