5. Fysieke eigenschappen
Löss maakt 10% uit van de oppervlaktevuil in de wereld. Het woord löss heeft een Duitse oorsprong en betekent 'los', wat ook een van zijn belangrijkste eigenschappen weerspiegelt. Loess kan bestaan uit slib en leemachtige deeltjes tot 50% en uit kleideeltjes tot 10%. Naarmate de afstand tot de bron toeneemt, neemt de afgezette korreldikte af. Bronnen kunnen lokaal of ver weg zijn, wat resulteert in lokale variaties in löss. Kalk of carbonaat is een ander kenmerkend bestanddeel van löss. Het type en de hoeveelheid carbonaat hangt af van het proces van vorming van löss voor en na depositie van slib en de regenval in de regio. Omdat het los is, zijn deze bodems niet erg sterk. Loess zijn stevig als ze droog zijn, maar kunnen afbrokkelen en instorten als ze worden doordrenkt met water. De grond kan 10% tot 15% concentratie water bevatten, en heeft een porositeit variërend van 34% tot 60%, afhankelijk van of de löss rijker is aan klei of zand.
4. Locaties van grote lössdeposito's
Lössformaties worden gevonden in gematigde en semi-aride gebieden van de wereld. De grootste lössvlaktes zijn te vinden op het Huangtu-plateau, of lössplateau, in het noordwesten van China. Löss wordt ook gevonden in Kazachstan, Oezbekistan en ten oosten van de Kaspische Zee in Azië. In Europa wordt het gevonden langs de Lena-rivier en het Baikalmeer in Siberië, de Zuid-Russische vlaktes, in het stroomgebied van de Donau, langs de Rijn, in de Duits-Poolse vlaktes en het bekken van Parijs. In Noord-Amerika vormt löss de vlaktes van de Platte, Missouri, Mississippi en Ohio Rivers, en op het Columbia-plateau. In Zuid-Amerika vormt het de Pampa's in Uruguay en Argentinië. Sommige lössvlaktes zijn ook te vinden in Nieuw-Zeeland.
3. Vorming
Löss wordt gevormd wanneer fijn stof door de wind wordt getransporteerd en elders wordt afgezet. Deposities variëren in dikte van enkele millimeters tot enkele meters diep. Zand in woestijnen worden nog steeds bewogen door de wind zoals te zien in de Gobi-woestijn in Azië. Silt kan twee keer worden verplaatst, door wind en water, wat zorgt voor een fijnere scheiding van deeltjes op basis van grootte en gewicht. Sommige lössafzettingen zijn gecreëerd door vroegere gletsjeractiviteit, 3 tot 65 miljoen jaar geleden. Gletsjerbewegingen weer rots in fijne deeltjes die worden afgezet wanneer de gletsjers smelten. De verticale overhangende wanden van lössgronden gevormd als gevolg van herhaalde afzetting van stof in sommige gebieden zijn een typisch kenmerk van deze sedimentaire grond. Kwarts, veldspaat en mica zijn enkele veel voorkomende mineralen die löss vormen.
2. Rol in de landbouw
Losse en minerale löss zijn zeer geschikt voor intensieve landbouw. De losheid maakt löss gemakkelijk voor kweekbewerkingen en zorgt voor een juiste bodembeluchting en wortelgroei. Löss kan voldoende bodemvocht vasthouden en zorgt voor voldoende hoeveelheden kalium en stikstof voor een goede gewasgroei. Het is mogelijk om matige opbrengsten te krijgen zonder extra chemische meststoffen te gebruiken
1. Erosie zorgen
Löss is gevoelig voor erosie door wind en water, vooral wanneer de beschermende begroeiing wordt verwijderd als gevolg van overbeweiding of ontbossing. Water resulteert in erosie van de regendruppel, het oppervlak, de beek en de geul. Omdat löss los en zacht is, lost regenval deeltjes van de blootgestelde gedegradeerde grond op en voert deze weg. Bij zware regenval ontstaan rillings- en putformaties. Omdat löss niet stevig is, wordt het beschadigd door instortingen, wat aanleiding geeft tot zwaartekracht-erosie door aardverschuivingen. Kunstmatige erosie door menselijke activiteiten zoals steenwinning, mijnbouw en landbouw neemt ook toe. De beste manier om schade te herstellen is door bebossing of het opnieuw vergroenen met gras in gebieden met weinig neerslag. Engineering door modder en betonnen dammen zijn een ander middel.
