Sundaland, ook wel het Sundaic-gebied genoemd, is een biogeografisch gebied in Zuidoost-Azië. Het bevat een deel van het continentale plat van Azië dat tijdens de vorige ijstijd was blootgesteld. Sundaland bestaat uit de eilanden Sumatra, Java en Borneo tussen de andere omliggende eilanden en de kaap van het vasteland op het Aziatische vasteland. De term "Sundaland" werd voor het eerst voorgesteld in 1949 door Van Bemmelen, gevolgd door Katili in 1975, Hamilton in 1979 en tot slot Hutchison in 1989.
Hoe groot is de Sundaland?
Sundaland omvat de Sunda-plank die een tektonisch stabiele uitbreiding is van het continentale plat van Zuidoost-Azië die tijdens de laatste ijstijd in de laatste 2 miljoen jaar werd blootgesteld. Behalve het Maleise schiereiland en de eilanden Sumatra, Borneo en Java, omvat Sundaland ook een deel van de Zuid-Chinese Zee, de Java-zee en de Golf van Thailand. Sundaland heeft in totaal een oppervlakte van ongeveer 694,983.88 mijlen in het vierkant. De Sundaland schommelde de afgelopen twee miljoen jaar en het huidige land is de helft van de maximale grootte van Sundaland. De Wallace-lijn is de grens van Sundaland. Alfred Wallace identificeerde de oostelijke grens die ook de grens is van de ecozones van Australië en Indomalaya. De Wallace-lijn komt overeen met het diepwaterkanaal dat nog nooit met een brug is overgestoken. De orogene gordel gelegen op het kruispunt van Pacific-Filippijnen, Australische, Euraziatische en Indische zeegaten rond het Sundaland strekt zich uit van de Filippijnen tot Sumatera via Oost-Indonesië. De Indische Oceaan markeert de westelijke en zuidelijke grenzen.
Blootstelling van Sundaland
Het grootste deel van het continentale plat werd jaren geleden blootgesteld aan 110,000 aan 12,000 in de vorige Glacial-periode. Toen het zeeniveau met meer dan 98.43-poten afnam, werden de landbruggen blootgelegd die de eilanden Java, Borneo en Sumatra met het vasteland van Azië en het Maleisische schiereiland verbinden. Tijdens het vorige glaciale maximum (de ijstijd) nam het zeeniveau af met meer dan 393.7-poten, waardoor de hele Sunda-plank werd blootgesteld. De meest voorkomende ijstijden in de ijstijd duurden 21,000-jaren en veel wetenschappers beschouwen dit als de nieuwste gebeurtenis in de grotere ijstijd die meer dan 2 miljoen jaar oud is.
Het Sundaland-klimaat
Sundaland ligt in de tropen en de evenaar loopt door centraal Borneo en Sumatra. Sundaland is altijd nat met boven 2,000mm van regen elk jaar. De regen stroomt het hele jaar door en er is geen voorspelbaar droog seizoen in dit gebied zoals het is in Zuidoost-Azië. De ondiepe en warme zee op de Sunda-plank maakt deel uit van het warmwaterbad in de westelijke Stille Oceaan, een cruciale aandrijving van de El-Nino South Oscillation en de Hadley-beweging. De El-Nino South Oscillation kan het klimaat van deze landmassa beïnvloeden; sterk positieve El-Nino-Southern oscillatie-evenementen kunnen droogte veroorzaken in het tropische Azië en Sundaland.
Biodiversiteit in Sundaland
Vóór de opkomst van deze landmassa tijdens het vroege Pleistoceen en het laat Plioceen-tijdperk over 2.4 miljoen jaar geleden, was het eiland Java zonder enige zoogdieren. Toen de zeespiegel daalde, koloniseerden talloze soorten zoals de dwergolifoor dit land. Daarna trokken andere dieren naar onder andere tijgers, de Indische olifant en de Sumatraanse neushoorn.
Tegenwoordig biedt het Sundaland 25% van de vissen op aarde en 17% van de vogels van de aarde. Sommige van de dieren die in Sundaland worden gevonden omvatten Proboscis apen, Komodo-draken, Aziatische Arowanas, Java-havik-adelaars, Bali-spreeuwen en langstaartige varkensstaartjes. Hoewel de 17,000-eilanden van Sundaland ongeveer 1% van het land van de wereld bedekken, herbergt deze landmassa ongeveer 10% van de bloeiende soorten op aarde. Over 60% van de 25,000 vaatplanten in Sunda zijn endemisch. Deze eilanden hebben meer dan 2,000 orchideeënsoorten en gastheren Rafflesia en Titan Aronskelk die de grootste bloem op aarde ontluikt.
Massale ontbossing en stroperij hebben de wilde dieren van de Sunderland bedreigd, waaronder het uitsterven van de Sumatra Javaanse tijger en de drastische vermindering van de Sumatraanse neushoornpopulatie. Talrijke publieke en private conserveringsprogramma's die in Sundaland werken, hebben echter geprobeerd de ontbossing te verminderen en tegelijkertijd verschillende nationale parken te behouden, waaronder het Komodo National Park in Indonesië.
Sundaland Ecoregio
Een ecoregio is een geografisch en ecologisch gedefinieerd gebied dat kleiner is dan de bioregio. Ecoregio's bedekken grote delen water of land en huizen een groot aantal verschillende soorten natuurlijke soorten en gemeenschappen. Enkele van de ecoregio's in Sundaland omvatten:
1) Borneo LowLand Rain Forest
Deze ecoregio bevindt zich in het subtropisch en tropisch vochtig breedbladig woudbioma van Borneo in Zuidoost-Azië. Het klimaat in het laagland-regenwoud is ideaal voor verschillende soorten planten en ondersteunt de verschillende 10,000-plantensoorten, waaronder 3,000-bomen en 2,000-orchideeën. Het is ook de thuisbasis van meer dan 380-vogelsoorten en talrijke zoogdiersoorten.
2) Borneo Montane Rain Forest
Dit regenwoud is een ecoregio van het nevelwoud gelegen in het subtropische en tropische vochtige breedbladige jungle-bioma op het eiland Borneo in Zuidoost-Azië. Deze ecoregio bevindt zich in het midden van Borneo met delen ervan in Indonesië, gebieden in Brunei en Maleisië. Het nevelwoud herbergt enkele van de onderscheidende en levendige planten van zowel Australische als Aziatische oorsprong, waaronder orchideeën, nepenthes planten en rododendrons. Enkele van de verschillende fauna die het nevelwoud naar huis noemen, zijn onder meer de civet, boomspitsmuis en orang-oetans. Er zijn minder vogels in het Borneo-gebergte dan in de laaglanden en het regenwoud herbergt enkele van de endemische soorten in Borneo. De moerassen hebben 171 verschillende vogelsoorten.
3) Borneo Veen Moerasbos
Het moerasbos is gelegen in het subtropische en tropische vochtige biosysteem van de breedbladige jungle. Het is verdeeld in drie landen: Maleisië, Indonesië en Brunei. Veenmoerasbos ontstaat wanneer de door water geloerde grond het hout en de dode bladeren volledig doet ontbinden, waardoor een dikke zure veenlaag ontstaat. Deze moerasbossen zijn te vinden in Sarawak, Maleisië en in de Kalimantan en het Belait-district van Brunei in Indonesië. Het bos is de thuisbasis van enkele van de meest verschillende zoogdieren, waaronder de orang-oetan, gibbons, de rondvliegende vleermuis uit Borneo en de met uitsterven bedreigde proboscis aap. Het veenmoerasbos herbergt ook twee van de gewone vogels in Borneo, waaronder witte vogels van Javan en haakbuikbuulvogels. Er zijn meer dan 200-vogelsoorten in de jungle. De rivieren in de regio bevatten een aantal van de bedreigde kleine vissen, zoals de Parosphomenus.
