Unesco-Werelderfgoedlocaties In Zuid-Afrika

Zuid-Afrika is het meest zuidelijke land van Afrika dat grenst aan zowel de Atlantische als de Indische Oceaan en heeft het koninkrijk Lesotho omsingeld. Het land heeft drie hoofdsteden; Pretoria, Bloemfontein en Kaapstad waarbij Pretoria de administratieve hoofdstad is. De grootste stad is Johannesburg. Toerisme een belangrijke economische sector in Zuid-Afrika. In tegenstelling tot andere Afrikaanse landen waar de meerderheid van de toeristen Europeanen zijn, komt 73% van de toeristen in Zuid-Afrika uit de naburige Southern African Development Community (SADC). Het land biedt een gevarieerde collectie toeristische attracties en wordt beoordeeld als een van de meest megadiverse landen ter wereld. UNESCO heeft verschillende sites in het land ingeschreven als werelderfgoedsites. Ze bevatten; Cape Floral regio, hominide fossielenlocaties, Isimangaliso Wetland Park, Maloti-Drakensberg Park, Mapugumbwe cultuurlandschap, Richtersveld Cultureel en landschap, en Robbeneiland. In dit artikel bekijken we de geschiedenis en de betekenis van deze sites.

UNESCO-werelderfgoed In Zuid-Afrika

Cape Floral Region

De Cape Floral Region is een floristische regio in het uiterste puntje van het land en is de kleinste van de 6 erkende bloemenrijken in de wereld. Het is zeer divers en endemisch met meer dan 9,000-soorten met meer dan 69% o omdat ze endemisch zijn. Het economische belang van deze regio is afgeleid van ecotoerisme en oogst van de wilde bloemen. Het Wereld Natuur Fonds heeft het gebied verdeeld in drie ecologische regio's namelijk; Montane fynbos, Albany struikgewas en het laagland fynbos. Het bloemengebied van de Kaap ervaart een van de snelle uitsterftes als gevolg van verlies van habitats, bodemdegradatie en invasieve buitenlandse planten.

Fossiele hominide-sites

Het is ook bekend als Cradle of humankind aangezien de site een groot aantal fossielen heeft geproduceerd die ooit zijn gevonden, waarvan sommige dateren tot 3.5 miljoen jaar geleden. 2.3 miljoen jaar oude Australopithecus africanus werd gevonden op de site door Robert Broom in 1947 op de site. De site bevat een netwerk van kalksteengrotten en beslaat een oppervlakte van 180 vierkante mijlen en heeft meer dan een derde van 's werelds ontdekte hominiden vóór 2010 geproduceerd. De hominide fossielenlocaties hebben meer dan dertig fossielhoudende grotten. In 2005 opende de toenmalige Zuid-Afrikaanse president Jacob een bezoekerscentrum met de naam Maropeng Visitors Center, dat naar verwachting meer dan 500,000 bezoekers per jaar zou houden.

Isimangaliso Wetlands Park

Het ligt in het Kwa Zulu-Natal gebied in de buurt van Durban City. Het werd door UNESCO in 199 ingeschreven als een natuurlijk erfgoedcentrum. Verschillende natuurlijke fysieke kenmerken vormen het park, en ze omvatten; meren, wildreservaten, natuurreservaten, baaien en capes. Het gebied was historisch bezet door de Tsonga-bevolking die met geweld door de Britse kolonialisten in 1895 werd verdreven om het gebied in het natuurreservaat te veranderen. Ze vestigden ook een stad, St. Lucia. UNESCO heeft het Park uitgeroepen tot een werelderfgoedcentrum vanwege de rijke biodiversiteit in een relatief klein gebied. De diversiteit wordt voornamelijk veroorzaakt door een verscheidenheid aan ecosystemen, waaronder koraalriffen, zandstranden, savannes en wetlands. Het rif in Sodwana Bay wordt bewoond door kleur veranderende octopussen en inktvissen die altijd klaar staan ​​om nietsvermoedende prooien in een hinderlaag te lokken.

Robben Island

Het Robbeneiland ligt in Kaapstad en is slechts twee vierkante kilometer bewoond door 116-mensen volgens de 2011-telling. Het is ingeschreven als een culturele site door de UNESCO. Dit eiland is van oudsher gebruikt om politieke gevangenen, waaronder de voormalige president, gevangen te zetten; Nelson Mandela. Als gevolg van oude erosie, het eiland is slechts een paar meter boven de zeespiegel en is relatief vlak. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het eiland versterkt door 9.2-inch en 6-inch kanonnen als onderdeel van de verdedigingswerken voor Kaapstad. Het eiland presenteert een ernstig gevaar voor schepen en heeft een geschiedenis van sloopschepen, dit leidde ertoe dat een Nederlandse beheerder Jan Van Riebeeck de verlichting bestelde van enorme vreugdevuren op het eiland om de binnenkomende schepen te waarschuwen. Een vuurtoren in 1865 verving het vreugdevuur later. In 1958 heeft een zeeofficier luitenant Peter Klerk verschillende dieren op het eiland geïntroduceerd. De populatie konijnen is enorm toegenomen tot 25,000 en er zijn maatregelen genomen om dit aantal te verminderen door massaal te jagen.

Zuid-Afrikaanse bezienswaardigheden

Zuid-Afrika, een van de meest ontwikkelde economieën van Afrika, is een belangrijke toeristische trekpleister vanwege de biodiversiteit en het vele erfgoed dat zich in het land bevindt. Het bestaan ​​van deze sites wordt bedreigd door veranderende weerspatronen en menselijke activiteiten.

UNESCO-werelderfgoed In Zuid-Afrika