Unesco-Werelderfgoedlocaties In Saoedi-Arabië

Hoewel Saoedi-Arabië jaarlijks 200,000-toeristen ontvangt, heeft het een onverkende parel van toeristische bestemmingen, die rijk zijn aan geschiedenis en adembenemend om te bekijken. Deze toeristische edelstenen geven een glimp van hoe het hedendaagse Saoedi-Arabië door de geschiedenis tot stand kwam. Vanwege hun rijke geschiedenis en uiterlijk heeft UNESCO de vier sites aangewezen als werelderfgoedsites.

Details van de vier UNESCO-werelderfgoedlocaties in Saoedi-Arabië

Archeologische vindplaats Al-Hijr (Madain Salih) - 2008; Cultureel

De Al Hijr, ook Madain Saleh geheten, is een oude archeologische vindplaats in Saoedi-Arabië die dateert uit de pre-islamitische tijd en de eerste aangewezen UNESCO Werelderfgoedlocatie in Saoedi-Arabië. Al Hijr ligt 22 kilometers ten noordoosten van de Al Ula-gemeente, van Al Madina Al Munawarrah. Het is langs de oude handelsroute die zuidelijk Arabië, Mesopotamië, Levant en Egypte met elkaar verbond, volgens de Saoedische Commissie voor Toerisme en Nationaal Erfgoed. De Thora heeft verwijzingen gemaakt naar Al-Hijr en de Koran in verband met Profeet Saleh. Volgens UNESCO staat de site ook in eerste instantie bekend als Hegra, de grootste geconserveerde site van de beschaving van de Nabataeans, ten zuiden van Petra in Jordan. Al-Hijr's heeft 111 goed bewaard gebleven monumentale graven waarvan 94 is ingericht. De graven hebben gevels die dateren uit de 1^st eeuw voor Christus tot 1^st eeuw na Christus en de nog steeds in gebruik zijnde waterputten zijn een bewijs van de architectonische bekwaamheid en hydraulische kennis van de Nabateeërs, aldus UNESCO. De site heeft ongeveer 50-inscripties uit de pre-Nabataean-periode en grottekeningen. Jaarlijks trekt de site tienduizenden toeristen die graag willen weten wat de culturele en historische betekenis is. UNESCO heeft Al-Hijr aangewezen als Werelderfgoed in 2008.

At-Turaif District In ad-Dir'iyah

De eerste hoofdstad van de Saoedische dynastie was het At -Turaif-district in ad-Dir'iyah-eigendom in het hart van het Arabische schiereiland, ten noordwesten van Riyad. Het werd opgericht in de 15^th eeuw en is versierd met Najdi architecturale stijl die van oudsher inherent is aan het Arabische schiereiland. In het district -Turaif in ad-Dir'iyah namen de politieke en religieuze rollen in de 18 toe^th en 19^th eeuw. De citadel in At-Turaif werd aangewezen als het centrum van de tijdelijke macht van het Huis van Saoed, en diende om de Wahhabi-hervorming in de islamitische religie te verspreiden, aldus UNESCO. In de At -Turaif District in ad-Dir'iyah eigendom zijn overblijfselen van paleizen en een stedelijk ensemble gebouwd door ad-Dir'iyah oasis rand. Het pand is erin geslaagd om veel van zijn stedelijke en architecturale oude integriteit te behouden, omdat er geen restauraties zijn uitgevoerd in de 20^th eeuw. Nog steeds zijn de meeste gebouwen ruïnes, omdat de moderne ontwikkeling werd gemeden zodat At -Turaif District in het ad-Dir'iyah-bezit zijn oude integriteit behoudt. Van 1976 At -Turaif District in ad-Dir'iyah bezit is onder de bescherming van antiquiteiten zoals bepaald door de Saudische wet. Met als resultaat dat 2010 door UNESCO is aangewezen als werelderfgoed. Elk jaar trekt het district -Turaif in het district Ad-Dir'iyah lokale en internationale toeristen aan die graag de ruïnes willen zien en de geschiedenis willen leren kennen.

Historisch Jeddah

Aan de oostelijke oever van de Rode Zee ligt de historische plaats Jeddah. Sinds de 7^th Eeuw na Christus was het een belangrijke haven voor handelsroutes in de Indische Oceaan, voor het vervoer van goederen naar Mekka. De historische Jeddah diende ook als een route voor islamitische pelgrims die volgens de UNESCO over zee aankwamen op weg naar Mekka. De strategische positionering transformeerde de stad in een multicultureel centrum, bezaaid met een unieke architecturale traditie zoals torenhuizen zoals de Roshan, gebouwd in de 19^th eeuw en koraalbouwtradities, met ambachten verzameld langs de handelsroutes. De meest opvallende kenmerken van de historische Jeddah zijn de Oude Jeddah-muur, gebouwd om de stad te beschermen tegen externe agressies volgens Saoedisch Toerisme. Er zijn ook historische moskeeën en markten die tot op heden nog steeds door de lokale bevolking worden bezocht. De nauwe banden van historische jeddah met de moslim jaarlijkse bedevaart (Hajj) heeft het tot een smeltpunt van culturen gemaakt. De kosmopolitische bevolkingsgroepen van moslims uit Azië, Afrika en het Midden-Oosten verblijven daar en dragen zo bij aan de groei en welvaart van de stad. Historisch Jeddah is ook het enige overgebleven ensemble van de culturele wereld van de Rode Zee. Zelfs met onvermijdelijke slijtage door tijdsverloop, blijven veel van de oude attributen nog steeds in Historic Jeddah. Sinds november 2014 is de antiekwetgeving gewijd aan de bescherming van deze site. Er zijn kleine onderhoudsbeurten volgens UNESCO uitgevoerd die geen afbreuk doen aan de oude authenticiteit van Historic Jeddah. Sinds Historic Jeddah in 2014 tot werelderfgoedsite van UNESCO werd benoemd, bezoeken honderdduizenden toeristen het, om zich daar te verwennen met de historische artistieke festivals en er rond te toeren.

Rock Art Of The Hail Region

De Rotskunst van de Hagelregio bevindt zich op Jabel Umm Sinman-heuvelrug bij Jubbah, en de Jabal al Manjor en Raat bij Shuwaymis op 2043.8 hectare land. De rotstekeningen van de rotstekeningen volgens UNESCO werden op de rotsen gegraveerd met behulp van stenen hamers door voorouders van de huidige Arabische bevolking. De rotskunst van de Hagelregio heeft afbeeldingen van menselijke en dierlijke figuren die de geschiedenis van 10,000 beslaan. Aan de voet van de heuvelrug van Umm Sinman lag een zoetwatermeer dat mensen en dieren in het zuidelijke deel van de Great Narfound Desert vertrouwden, maar is verdwenen. De Jabal al Manjor en Raat vormen de rotsachtige helling van wadi vandaag bedekt met zand. De Rotskunst van de Hagelregio werd op juli 2015 aangewezen als werelderfgoed van UNESCO. Gegroet lokaal bestuur en Hagelmuseum en oudheidsbureau bieden bescherming aan de Rock Art in Jabel Umm Sinman, en Jabal al Manjor en Raat. Interferentie of vandalisme van de rotstekeningen kan leiden tot vervolging volgens UNESCO.Lokale gemeenschappen waken ook over het beschermen van de sites met de rotstekeningen, zelfs als ze culturele toeristen verwelkomen.

Toerisme opent zich in Saoedi-Arabië

In de afgelopen jaren is Saoedi-Arabië meer opengesteld voor buitenlandse toeristen, gestimuleerd door UNESCO, die de bovengenoemde locaties aanduidt als Werelderfgoed. Dit komt doordat de olieprijzen internationaal daalden, die een groot deel van de inkomsten aan de schatkist van het koninkrijk opleverden.