Nationale Parken Van Sri Lanka: Rol In Natuurbehoud

Een korte geschiedenis van het behoud in Sri Lanka

Sri Lanka heeft een geschiedenis van natuurbehoud omdat men denkt dat het eerste natuurreservaat van het land tijdens de heerschappij van het Anuradhapura Koninkrijk (377 BC tot 1017 AD) door koning Devanampiya Tissa (? -267 BC) op enig moment in de 3rd werd gevestigd eeuw v.Chr. Veel van de huidige nationale parken waren goed ontwikkelde netwerken van beschermde plaatsen die teruggaan tot de koloniale tijd of eerder in de geschiedenis van Sri Lanka. De eerste Forest Ordinance van Sri Lanka werd aangenomen in 1885, en twee jaar later werd het Department of Forest Conservation opgericht. De afdeling is verantwoordelijk voor het toezicht op de bosbouwactiviteiten in het land, met beperkte politiebevoegdheden, als een niet-ministeriële overheidsafdeling.

De nationale parken van Sri Lanka worden beheerst door de 1937-verordening voor de bescherming van fauna en flora (No.2) en kunnen ook alleen worden gemaakt, afgeschaft of gewijzigd door ministerieel besluit van de overheid. Alle nationale parken in het land zijn ook eigendom van de staat. De eerste twee nationale parken in het land, Yala en Wilpattu, waren beide op februari 25th, 1938 gevestigd. In 1949 werd een ander niet-ministerieel overheidsdepartement, het Department of Wildlife Conservation, opgericht om de nationale parken, natuurreservaten en dieren in het wild in het land te behouden.

Hoeveel nationale parken heeft Sri Lanka?

Sri Lanka heeft momenteel 26 nationale parken die een totaal van 5,734 vierkante kilometers (2,214 vierkante mijl) bestrijken. Veruit de twee grootste nationale parken zijn de eerder genoemde twee oudste nationale parken. Het Yala National Park is 979 vierkante kilometers (278 vierkante mijl), en het Wilpattu National Park is 1,317 vierkante kilometers (508 vierkante mijl) groot. De vier nieuwste nationale parken in het land zijn allemaal opgericht in juni 22, 2015. Dit zijn de Adam's Bridge, Chundikkulam, Delft en Madhu Road, die allemaal in de noordelijke provincie liggen. De nationale parken van Sri Lanka zijn verspreid over het land, met ten minste één in elke provincie. Deze nationale parken van 26 bestrijken een scala aan verschillende geografie en habitats, van bergachtig bergbos tot droge droge groenblijvende bossen in Sri Lanka, graslanden, wetlands en meer.

Het belang van nationale parken op Sri Lanka

Bezoekers van de nationale parken in Sri Lanka mogen geen wilde dieren storen, jagen, doden of verwijderen en ook hun nesten of eieren vernietigen. Ze kunnen op geen enkele manier de flora en fauna in de nationale parken beschadigen of vernietigen. Bezoekers van de parken mogen ook alleen met een vergunning binnenkomen en voor het observeren van de omgeving, flora en fauna. Dit wordt gedaan om het belang van Sri Lanka's nationale parken te benadrukken om de habitats en de vele endemische en zelfs bedreigde soorten planten en dieren zoals de Sri Lankaanse olifant of de bloeiende plant te beschermen Calophyllum walkeri.

Het andere belangrijke belang van de nationale parken van Sri Lanka is economisch, omdat ecotoerisme de afgelopen jaren een belangrijk deel is geworden van de toeristische sector van het land. Dit komt door het feit dat Sri Lanka een van de meest biodiverse eilanden ter wereld is en bezoekers daadwerkelijk kunnen verblijven in veel van de nationale parken in milieuvriendelijke lodges of hotels. De ecotoeristische sector van Sri Lanka biedt toeristen de mogelijkheid om deel te nemen aan vele op het milieu gerichte activiteiten zoals vogels kijken, walvis spotten of zeeschildpadden kijken. Dit helpt hen om meer te leren over de omgevingen en bedreigde planten en dieren van het land en ook de aandacht van de wereld te vestigen op natuurbehoud in Sri Lanka.

Sri Lanka's nationale parken: rol in natuurbehoud