Presidenten Van Irak Sinds 1958

De regering van Irak is een democratische federale parlementaire republiek. Het bestaat uit drie afdelingen, de uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke. De belangrijkste cijfers binnen de regering zijn de premier, de raad van afgevaardigden, de ministerraad en de president. In dit artikel worden enkele van de meest opvallende presidenten van Irak behandeld.

Opmerkelijke presidenten van Irak

Muhammad Najib ar-Ruba'i

De eerste president van Irak was Muhammad Najib ar-Ruba'i, die in juli 14, 1958 tot februari 8, 1963 diende. Ar-Ruba'i en Abdul Karim Qassim voerden een succesvolle staatsgreep uit tegen de laatste koning van Irak, Faisal II. Hij hielp het Front of National Union oprichten, een samenwerkingsverband van communisten, Ba'ath-partij, onafhankelijken en nationale democraten, die de opstand tegen de koning leidden. Toen koning Faisal II aftrad, vormden de rebellen de soevereiniteitsraad die bestond uit leden uit alle etnische gemeenschappen. Ruba'i werd de voorzitter en vertegenwoordigde de soennitische gemeenschap. Zijn regering werd in 1963 omvergeworpen door een nieuwe staatsgreep.

Ahmed Hassan al-Bakr

Ahmed Hassan al-Bakr was de vierde president van Irak en de eerste president van de Baath-partij. Hij diende vanaf juli van 1968 tot juli van 1979. Al-Bakr was ook betrokken geweest bij de revolutie die koning Faisal II ten val had gebracht. Voordat hij president werd, was al-Bakr vicepresident onder de regering van de Arabische Socialistische Unie. Toen hij werd omvergeworpen, begon hij de steun van de Ba'ath-partij te vergroten en kritiek te uiten op de nieuwe regering. In 1968 nam de Ba'ath-partij succesvol de controle over. Onder zijn voorzitterschap financierde de overheid subsidies op basisproducten, verlaagde belastingen en voerde publieke welzijnsprogramma's uit. De kwaliteit van het leven in Irak begon te verbeteren in de 1970's toen de olie-industrie succesvoller werd. Saddam Hussein, de neef en vicepresident van Al-Bakr, begon steeds meer verantwoordelijkheden op te nemen in 1976 naarmate de gezondheid van de president afnam. Al-Bakr nam ontslag bij 1979 en Hussein nam zijn plaats in.

Saddam Hussein

Saddam Hoessein was tot 1979 president van Irak tot 2003, waarmee hij de langst dienende president in de geschiedenis van het land was. Zijn presidentschap wordt het meest herinnerd om zijn brutaliteit en misdaden tegen de menselijkheid. Bij de officiële aantreden, Hussein had zijn politieke vijanden gearresteerd en berecht voor verraad, velen veroordeeld tot de doodstraf. Deze stap zette de weg voor zijn heerschappij over het land. In 1980 leidde hij een invasie van Iran in een poging de Shi'itische opstand te stoppen. Veel van de superkrachten in de wereld steunden deze stap. Met hun steun gebruikte hij chemische wapens, nam hij deel aan genocide tegen de Koerdische gemeenschap en begon een nucleair programma. Deze oorlog duurde 8-jaren en verwoestte bijna de economie. Na het einde leidde Hussein een invasie van Koeweit om land terug te nemen dat ooit aan Irak had toebehoord. Dit werd gestopt in 1991 door VS-geleide troepen. Irak trad politieke en sociale onrust binnen onder economische sancties van de VN. De VS vielen het land binnen in 2003 onder verdenking van massavernietigingswapens en een relatie tussen Hussein en Osama bin Laden. Hussein werd aan het einde van 2003 gevangengenomen, berecht in november 2006 voor misdaden tegen de mensheid en in december 2006 uitgevoerd.

De rol van de president in Irak

De president van Irak bekleedt de belangrijke positie als staatshoofd. De president wordt niet gekozen door het grote publiek, maar eerder door de Raad van Afgevaardigden met een tweederde meerderheid. De persoon in deze positie kan slechts twee 4-jaarstermen gebruiken. Sommige presidentiële verantwoordelijkheden omvatten het wijzigen van verdragen en wetten, het uitvoeren van ceremoniële evenementen voor het leger en het afgeven van gratie per verzoek van de minister van Binnenlandse Zaken.

Presidenten van Irak Sinds 1958