Duurste Olympische Winterspelen In De Geschiedenis

Volgens de Oxford Olympics Study 2016 lopen Olympische Spelen de hoogste kostenoverschrijdingen op dan enig ander megaproject ter wereld. Over 47% van de games overschrijden hun budget met meer dan 100%. Zoals blijkt uit de studie is een gemiddelde van $ 8.9 miljard het sportgerelateerde bedrag dat landen de afgelopen tien jaar hebben besteed aan het hosten van de spellen. Over het algemeen zijn zomerspellen duurder dan winterspelen. Van 1960 tot 2013 waren de gemiddelde kosten van de winterspelen $ 3.1 miljard, terwijl de gemiddelde kosten van de zomerspelen op $ 5.2 miljard stonden. De duurste zomerwedstrijden waren de 2012 van Londen die $ 12 miljard kostte, terwijl de duurste wintergames de Sochi 2014 waren met een kostprijs van $ 22 miljard.

Duurste Olympische Winterspelen in de geschiedenis

Sochi, Rusland (2014) is veruit de duurste Olympische Spelen ooit. Met een budget dat door de Russische regering op $ 12 miljard is gesteld, heeft Sochi zijn budget dat Rusland $ 22 miljard kostte, fel overschreden volgens de Oxford Olympics Study. De hoge kostenoverschrijdingen zijn vermoedelijk het gevolg van de drastische maatregelen die zijn getroffen om te zorgen voor voldoende sneeuw op de grond als gevolg van het subtropische klimaat in de zomer in Sochi. Bovendien was waarschijnlijk een hoop constructie nodig, waaronder de 31-mijlweg tussen Sochi en Polyana. Polyana zou de ski- en snowboardevenementen organiseren. De hoge kosten worden ook toegeschreven aan beveiligingsproblemen, terwijl de rest wordt verondersteld te zijn gestolen door corruptie.

Torino, Italië (2006) De Olympische Winterspelen in Turijn kosten $ 4.36 miljard en zijn daarmee het op één na duurste olympische winterspel. Dit bedrag omvat alleen de uitgaven voor sport, zoals de operationele kosten en de directe kapitaalkosten, maar exclusief de indirecte kapitaalkosten. Operationele kosten waren de kosten voor enscenering van de games, zoals technologische kosten, transport, arbeid, administratie, beveiliging en medische en cateringkosten. De directe kapitaalkosten hadden betrekking op het opzetten van wedstrijdlocaties, media en perscentrum, internationaal uitzendcentrum en het Olympisch dorp. De totale kostenoverschrijding voor de Torino 2006 was in reële termen 80%.

Vancouver, Canada (2010) De spellen in Vancouver zijn de op twee na duurste Olympische Winterspelen die $ 2.54 miljard kosten. Met een geschatte verwachte kostprijs van $ 2.25 miljard overschreden de games het budget met een kostenoverschrijding van $ 0.29. De totale kosten van $ 2.54 miljard omvatten de operationele kosten die voornamelijk werden gegenereerd uit de veiling van nationale uitzendrechten, sponsoring en belastingen, evenals beveiligingskosten.

Salt Lake City, Verenigde Staten (2002) De spellen in Salt Lake City zijn de vierde duurste Olympische Winterspelen. Van een geschat budget van $ 20.3 miljard kostte de game $ 2.25 miljard met een kostenoverschrijding van $ 0.49 miljard.

Lillehammer, Noorwegen (1994) De Lillehammer-spellen zijn opmerkelijk om een totaal van $ 2.23 miljard te kosten, met een kostenoverschrijding van $ 1.64 miljard van een verwachte kostprijs van $ 0.59 miljard.

Indirecte kosten van hosting De interolympische spelen

Ondanks het feit dat gastlanden operationele kosten, directe kapitaalkosten en indirecte kapitaalkosten maken, heeft de Oxford Olympics Study geen rekening gehouden met de indirecte kapitaalkosten in verband met het houden van de Olympische Winterspelen. Deze indirecte kosten vormen het duurste onderdeel van het hosten van de spellen. Exacte gegevens over indirecte kapitaalkosten zijn echter moeilijk te vinden en kunnen onbetrouwbaar zijn.