Omschrijving
De archeologische schatten van de Lenggong-vallei, die in 2012 op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, zijn te vinden in de grotten en de openluchtattracties. Ze zijn uniek en voortreffelijk en getuigen van meer dan 2 miljoen jaar evolutionaire geschiedenis. De vallei, gelegen op het Maleisische schiereiland in de Perak-staat Maleisië, herbergt vier archeologische vindplaatsen in twee clusters langs de westelijke oever van de Perak-rivier en toont bewijs van bewoning door prehistorische mensachtigen. Artefacten behorende tot de paleolithische, neolithische en ijzertijd zijn hier ontdekt. De archeologische resten van de Lenggong-vallei vertegenwoordigen dus de langste archieven van de prehistorische menselijke bewoning van de wereld buiten het Afrikaanse continent.
Historische rol
Het vroegste bewijs van hominide bewoning van de Lenggong-vallei dateert uit het paleolithische tijdperk. Vier archeologische vindplaatsen zijn ontdekt in deze vallei, Kampung Temelong, Bukit Jawa, Kampung Gelok en Kota Tampan. Steenwerktuigen behorende tot de paleolithische tijd en geavanceerde gereedschappen en aardewerkmonsters behorend tot het Neolithicum zijn aan het dal blootgelegd. De belangrijkste archeologische vondst in de Lenggong-vallei is de skeletresten van de 11,000-jarige Perak Man. Andere prehistorische artefacten die hier zijn ontdekt, zijn bronzen gereedschappen, juwelen, porseleinen containers, grotschilderingen en menselijke resten.
Moderne betekenis
Vandaag de dag, de Lenggong vallei fungeert als een belangrijke toeristische plek in Maleisië bezocht door toeristen met een interesse in antropologie, geschiedenis en cultuur. Het schilderachtige en vredige stadje Lenggong dient als basis voor deze toeristen die de oude archeologische vindplaatsen die de stad flankeren bezoeken. Een museum, het Lenggong Archeologisch Museum in Kota Tampan, toont artefacten die zijn verzameld op de archeologische vindplaatsen. De status van werelderfgoed van de Lenggong-vallei vormt ook een extra stimulans om het toerisme in de vallei te bevorderen. Naast toerisme zijn historici en archeologen van mening dat de site een enorme belofte inhoudt voor toekomstige ontdekkingen met betrekking tot het prehistorische leven en de menselijke cultuur.
Habitat en biodiversiteit
De Lenggong-vallei is momenteel een landelijk gebied met een aantal kampongs, gelegen in een schilderachtig landschap van kalkheuvels en bergen bedekt met weelderige groene vegetatie. Trunk-wegen verbinden de stad Lenggong met de nabijgelegen steden en dorpen van Perak. Grote delen van palmolieplantages en groene regenwouden liggen aan weerszijden van de hoofdweg die naar de stad leidt. Huisdieren zoals koeien en buffels worden meestal langs de weg waargenomen terwijl iemand naar de stad reist.
Milieurisico's en territoriale geschillen
Hoewel de toeristische voetgangers in het Lenggong-dal nog geen proporties hebben bereikt die de integriteit van de archeologische vindplaatsen hier zouden kunnen bedreigen, wordt aangenomen dat met toekomstige infrastructurele ontwikkelingen een groot aantal toeristen naar het dal zal komen om zijn wonderen te verkennen. Dit vereist de vaststelling van beschermende maatregelen door de betrokken autoriteiten om de delicate ruïnes van de plaats te beschermen. Ingang door menselijke nederzettingen in de archeologische vindplaatsen te laten groeien moet ook op een afstand worden gehouden met de implementatie van voortdurende monitoringpraktijken.
