Achtergrond en initiële vorming
De eens en grote oude Egyptische koninkrijken hadden een aantal van hun laatste uitbarstingen van grootheid van de 26TH-dynastie door de 31ST-dynastie. De periode duurde van 653 BC tot 332 BC. Op dit moment werd Egypte afwisselend geregeerd door Egyptenaren, Libiërs en Perzen. De introductie van buitenlandse cultuur heeft echter niet veel invloed gehad op de eigen, unieke identiteit van Egypte, hoewel het zich voortdurend heeft ontwikkeld om deze nieuwe culturen te confronteren. Naarmate de tijd verstreek en de tijd verstreek, nam de Egyptische manier van leven af naarmate ze zich onderwierpen aan buitenlandse potentaten. Er was geen terugvordering van de oude Egyptische grootheid, zoals Rome aan de horizon opkwam.
Stijg naar macht en prestaties
De Late Periode begon met de 26th Dynastie, eerst geregeerd door Farao Psamtek I. Deze dynastie werd gekenmerkt door de verdrijving van de Assyriërs uit Egypte. Psamtek Ik vestigde toen de Saite-dynastie, die geregeerd werd door zeven andere farao's na zijn bewind, en hij begon aan vele bouwprojecten. Neko II had echter een groter plan dan een van deze, omdat hij van plan was een verbindingskanaal tussen de Nijl en de Rode Zee te bouwen. Hij viel ook het leger van Juda aan, geleid door Josiah. De 27TH-dynastie werd geregeerd door zes Perzische koningen die hun hoogtepunt in Egypte bereikten in de slag om Pelusium. Deze bezigheid duurde van 525 BC tot 404 BC. Amyrtacus vestigde de 28th Dynastie na een opstand tegen de laatste Perzische koning, en hij regeerde vanuit zijn hoofdstad op Sais van 404 BC tot 398 BC.
Uitdagingen en controverses
De 29TH-dynastie werd geregeerd door drie farao's die veel oude tempels en monumenten hebben hersteld na de verdrijving van de Perzen. Farao Hakor vocht met Griekse hulp verschillende Perzische pogingen om een nieuwe positie te verwerven op Egyptische bodem. De 30th-dynastie werd geregeerd door drie farao's van 380 BC tot 343 BC, met deze periode eindigend met de tweede Perzische bezetting. De Perzen keerden terug naar Egypte en regeerden van 343 BC tot 332 BC. Drie Perzische koningen regeerden over de 31ST-dynastie, maar de laatste koning, Darius III, werd verslagen door Alexander de Grote. Alexander bouwde de stad Alexandrië, en de Ptolemeïsche Periode, geregeerd door 14 Hellenistisch geïnspireerde farao's, begon na de dood van Alexander.
Weigeren en verlagen
Ptolemaeus I was Alexander's vertrouwde commandant. Met de verdeling van Alexander's enorme rijk onder zijn generaals, koos Ptolemaeus I Egypte voor zichzelf en bouwde de grote bibliotheek van Alexandrië, in die tijd een architectonisch en academisch wonder dat bekend was in de mediterrane, Perzische en zelfs Indiase wereld. De Ptolemeïsche Periode bracht een deel van de vroegere glorie terug naar Egypte en de heersers werden door de Egyptenaren geprezen als hun redders tegen de Perzen. Ptolemaeus Ik heb tempels en monumenten gerestaureerd en geschenken aan de goden en hogepriesters aangeboden. Hij bouwde ook de beroemde vuurtoren in Pharos. Al deze prestaties werden door de mensen geëerd, maar de neergang van het Ptolemaïsche Rijk was al aanstaande, omdat Rome ook zijn annexatiecampagnes uitbreidde die de heerschappij zouden betekenen voor Cleopatra, een vrouwelijke Ptolemeïsche monarch en de laatste farao van Egypte.
Historische betekenis en erfenis
Het Late en Perzische koninkrijk Perioden van het oude Egypte lieten een erfenis van chaos achter en herbouwden na elke val aan buitenlandse indringers. Vanaf het einde van de 26TH-dynastie tot het einde van de Ptolemeïsche heerschappij maakte uiteindelijk het Laat-Koninkrijk uiteindelijk plaats voor de Romeinse bezetting en annexatie van Egypte. De rest van de wereld is niet zo geliefd bij een even grote erfenis van de Egyptische cultuur en religie als Israël, wiens cultuur en religie vele parallellen hebben met deze keer in de Egyptische geschiedenis, waaronder veel van dezelfde buitenlandse machten die het beïnvloeden. Hoewel de wereld is geschonken door Israëli's uit deze tijdperiode, de geboorte van het christendom en de compilatie van het Oude Testament en het Nieuwe Testament van de Bijbel, hebben de Egyptenaren zelf deze seculiere gaven als talloze baanbrekende astronomische en wiskundige ideeën aan de wereld doorgegeven concepten uit deze tijd.
