5. Beschrijving
Het 1,900-mijllange Kunlun-gebergte heeft pieken die hoogten van meer dan 20,000-poten bereiken. Het is het gebergte dat zich als de noordelijke rand van het Tibetaanse plateau bevindt. Het overspant ongeveer 1,900-mijlen naar de Wei-rivier tot het de Noord-Chinese Laagvlakte bereikt. Het wordt beschouwd als een van de langste bergketens in de regio. Liushi Shan op 23,514 voeten is de hoogste top. Het klimaat van het Kunlun-gebergte varieert afhankelijk van de hoogte waarbij de lagere gedeelten koele gematigde omstandigheden hebben, terwijl de bovenste verhogingen dichtbij Tibet vriestemperaturen hebben. Hoge winden domineren de hooggelegen gebieden van de bergketen.
4. Historische rol
De legendarische Zijderoute passeerde honderden jaren lang de noordelijke rand van het Kunlun-gebergte op weg naar Zuidwest- en Centraal-Azië. Vroege Britse ontdekkingsreizigers probeerden het westelijke uiteinde van de bergketen te bereiken, maar faalden. Later waren de Zweden meer succesvol in het bereiken van de westelijke regio. In 1949 werden wetenschappelijke verkenningen georganiseerd door de Chinese overheid om de geologie van de regio te bepalen. Latere expedities concentreerden zich op het aanpassingsvermogen van de etnische groepen op de schaarse hooggelegen omgeving van de bergketen. De 1980s brachten internationale onderzoekssamenwerking tussen Chinese en Franse en Amerikaanse wetenschappelijke teams om het Altun Fault System en de geologische ontwikkeling van de Kunlun te bestuderen.
3. Moderne betekenis
De Kunlun heeft overvloedige natuurlijke hulpbronnen zoals steenkool, natriumcarbonaat en petroleum. Het berggebied heeft al sinds de vroegste tijden inheemse bewoners. De noordelijke zijden van de berg Kunlun worden voornamelijk bezet door Oeigoerse en enkele Mongolen. De zuidelijke steppen in het noorden zijn waar Tibetaanse nomaden de graasvlaktes blijven gebruiken. Nabij het Karakoram- en Pamir-gebergte, bezetten Tadzjiekse en Kirgizische nederzettingen nog steeds de valleien van de westelijke regio's. Han-Chinese nederzettingen liggen dicht bij de grind-snelwegen in de buurt van de bergen. Een moderne stad vormt zich in Golmud aan het winderige Qaidam-bekken. De economische behoeften worden geleverd door vrachtwagens die brandstof, bouwmaterialen, groenten en diverse goederen leveren.
2. Habitat en biodiversiteit
De Kunlun omvat verschillende soorten natuurlijke habitats, namelijk vulkaankegels, steppen, woestijn, piemonte-vlaktes en bergbossen uit de bergen. Deze eerste drie omgevingen ondersteunen de langzame vegetatiegroei. De piemonte-vlaktes bevatten een oase-achtige omgeving met dorre graslanden, terwijl de flarden naaldbossen pijnbomen bevatten. Er zijn zoutmeren in de mediale bergkammen van de hoge valleigebieden van de berg. Lagere hoogten zijn meestal heidevelden en moerassen. Grote zandduinen domineren de rest van het gebied. Fauna bestaat uit wilde yaks, antilope van een geit, schapen, Tibetaanse gazelle en wilde ezels. Bruine beren, wolven en sneeuwluipaarden duiken ook op. Vogels bevolken de meren in de regio tijdens het migratieseizoen.
1. Milieurisico's en territoriale geschillen
Het Kunlun-gebergte is sinds 1949 het onderwerp geweest van geologische onderzoeksstudies. Aangezien de meerderheid van de Kunlun woestijn is, zijn vulkanisch land, steppen en dorre graslanden, bedreigingen van de dunbevolkte menselijke bewoners en hun activiteiten, minimaal. Het klimaat zelf is het grootste deel van het jaar ijskoud en winderig. Er zijn echter enkele zorgen met betrekking tot infrastructuurprojecten zoals de Golmud-Lhasa-spoorlijn, waterkrachtdammen en watertransportprojecten, die de lokale flora en fauna van de regio dreigen te verdringen. Met dit in gedachten heeft de Chinese overheid stappen ondernomen om het welzijn en de levensomstandigheden van de mensen in de westelijke regio's van het land te beschermen en te verbeteren.
