De vergelijking van de grootte tussen de continenten van Europa en Afrika is al lange tijd een debat vanwege onjuiste voorstellingen in kaarten.
Grootte van Europa
Europa is het zesde grootste continent, met een afmeting van 4 miljoen vierkante mijl of 10,180,000 vierkante kilometer. Dit gebied is goed voor ongeveer 2% van het aardoppervlak en 6.8% van het totale landoppervlak van de planeet. Ter vergelijking: dit gebied is net iets groter dan de Verenigde Staten.
Grootte van Afrika
De grootte van Afrika, aan de andere kant, is 30,370,000 vierkante kilometers (11,730,000 vierkante mijl). Dit cijfer maakt Afrika na Azië het op een na grootste continent op aarde. Afrika neemt ongeveer 6% van de totale oppervlakte van de aarde in beslag en is goed voor ongeveer 20% van het landoppervlak van de aarde.
Welke is groter - Europa of Afrika?
Deze cijfers laten zien dat Europa eigenlijk ongeveer drie keer kleiner is dan Afrika. Ondanks dit feit wordt Europa nog altijd op kaarten groter weergegeven dan Afrika. Dit komt door een methode voor kaartweergave, de Mercator-projectie, die is gemaakt door een Vlaamse cartograaf onder de naam Gerardus Mercator. Deze kaart was zeer nuttig voor navigators maar misleidend in ander gebruik.
Hoe werkt de Mercator-projectie?
De Mercator-projectie is een cilindrische projectie die mathematisch is verkregen. Op de afbeelding van deze kaart worden meridianen getekend als parallelle verticale lijnen, terwijl breedtegraden worden getekend als parallelle horizontale lijnen. De ruimtes tussen de lijnen nemen toe naarmate ze verder van de evenaar komen.
De reden waarom dit soort projectie bevorderlijk is voor navigatie is dat elke rechte lijn geplot op de Mercator-projectie een echte constante lijn van betekenis op de kaart blijft. Met deze factor kunnen navigators eenvoudig een rechte koersroute plannen.
De kaartweergave was op een globe gedaan en het overbrengen van een bolvormig driedimensionaal beeld naar een eendimensionaal oppervlak was niet eenvoudig. Dit soort plotten vervormt de grootte van gebieden op de kaart, met gebieden die verder van de evenaar lijken te zijn groter dan ze zijn, terwijl gebieden dichter bij de evenaar kleiner lijken dan ze zijn. Dit aspect zorgt voor het verschil tussen de werkelijke grootte en kaartweergave van Europa, Afrika en andere regio's op de kaart.
Oplossing voor de vervorming van de Mercator
Er zijn verschillende pogingen gedaan om de bias te corrigeren die wordt veroorzaakt door de Mercator-projectie, omdat geen enkele oplossing voldoende nauwkeurig is.
Arnos Peters bedacht een kaart, de Peters-projectiekaart, die de wereld op een nauwkeurig gelijke manier wilde laten zien. De projectiekaart van Peters was in diskrediet wegens gebrek aan originaliteit, omdat het sterk leek op een kaart die in 1855 was ontworpen door de cartograaf James Gall.
Een R. Buckminster Fuller bedacht ook zijn representatie van de aarde en zijn continenten. Hij noemde zijn projectie de Dymaxion-kaart. Het toont het continent als aangrenzende landmassa's of één groot eiland. Dit is zijn proef om de hele wereld op een platte kaart te plaatsen. Zijn projectie is vergeleken met die van Bernard JS Cahill. De projectie van Cahill was eerder gedaan dan die van Fuller en wordt als beter beschouwd.
