Bavianen zijn apen uit de Oude Wereld van Afrika en Arabië die tot de Papio-soort behoren. Er zijn vijf bestaande soorten bavianen die hieronder worden besproken. Deze soorten zijn enkele van de grootste niet-hominoïde leden die behoren tot de primaatorde.
5. Olive Baboon -
De olijfbaviaan of de baviaan Anubis (Papio Anubis) is een bavianensoort die voorkomt in 25-landen in Afrika en dus de meest wijdverspreide is van alle bavianensoorten. Binnen zijn brede bereik, het bewoont bossen, steppen en savannes. De olijfbaviaan is zo genoemd vanwege de vachtkleur die op een afstand groengrijs lijkt, maar bij nadere inspectie is er een veelkleurige vacht zichtbaar. De naam Anubis-baviaan komt van de hondachtige snuit van het dier, vergelijkbaar met die van de Egyptische God Anubis. Het gezichtshaar van de baviaan varieert van donkergrijs tot zwart. Mannetjes van deze soort hebben een manen van langer haar. De mannetjes zijn ongeveer 70 cm lang, terwijl de vrouwtjes ongeveer 60 cm hoog zijn. De olijfbaviaan is een minst zorgwekkende soort vanwege zijn brede verspreiding. Het wordt ook geconfronteerd met weinig bedreigingen, maar gevallen van vervolging door mensen vinden plaats wanneer het wordt behandeld als een gewas dat rooftochten plundert.
4. Gele baviaan -
De gele baviaan (Papio cynocephalus) is een van de vijf soorten van de baviaan die leeft in de lichte bossen en savannes van Oost-Afrika. Het bereik van deze soort omvat de landen Botswana, Zimbabwe, Tanzania en Kenia. De baviaan heeft een slank lichaam, lange benen en armen en een geelachtig bruin gekleurde vacht. Het gezicht van de gele baviaan is zwart met witte bakkebaarden. Het dier groeit tot ongeveer 84 cm (mannetjes) en 60 cm (vrouwtjes). De gele baviaan is een alleseter die zich voedt met zowel plantendelen als insecten. De bavianen kunnen zich snel aanpassen aan nieuwe omgevingen en overleven in de buurt van menselijke nederzettingen. Ze worden echter vaak vervolgd door mensen als gewasrovers. Habitatverlies heeft de gele bavianen gedwongen om dichter bij menselijke nederzettingen te komen.
3. Chacma-baviaan -
De Chacma-baviaan of de Kaapbaviaan (Papio ursinus) is een van de grootste soorten apen en een van de 5-soorten bavianen die tegenwoordig in de wereld leven. De Chacma-baviaan woont in zuidelijk Afrika met zijn bereik dat zich uitstrekt van Zuid-Afrika tot Mozambique, Angola en Zambia. De soort vertoont een dominante hiërarchie, vriendschapscombinaties, collectief foerageren en adoptie van nakomelingen door vrouwtjes. Hoewel de Chacma-baviaan over het algemeen geen bedreigde diersoort is, heeft verhoogd contact met mensen en menselijke nederzettingen als gevolg van vernietiging van wilde habitats geleid tot hogere sterftecijfers als gevolg van ongelukken, vervolging en jacht. De mannetjes van deze soort bereiken een lichaamslengte die varieert tussen 50 en 115 cm en weegt rond 21 tot 45 kg. De vrouwtjes wegen tussen 12 tot 25 kg. De bavianen hebben een donkerbruine tot grijs gekleurde vacht en mannetjes van deze soort hebben geen manen. Het lange, naar beneden hellende gezicht is het meest onderscheidende kenmerk van deze soort van baviaan.
2. Hamadryas Baboon -
De hamadryas-baviaan (Papio hamadryas) behoort tot de apenfamilie uit de Oude Wereld en is te vinden op de zuidwestelijke punt van het Arabisch Schiereiland en de Hoorn van Afrika. Deze bavianen zijn de meest noordelijke van alle soorten bavianen. De hamadryasbaviaan heeft een speciale plaats in de Egyptische cultuur waar het wordt beschouwd als een heilig dier met religieuze betekenis. De afwezigheid van natuurlijke roofdieren in de regio laat deze bavianen het goed doen. De bavianen vertonen seksueel dimorfisme in kleuring. Mannetjes van deze soort hebben een zilverwit gekleurde vacht met een uitgesproken cape. De vrouwtjes zijn bruin en kaploos. De mannetjes hebben een gemiddelde lichaamsgrootte van ongeveer 80 cm en wegen rond 20 tot 30 kg. Vrouwelijke hamadryasbavianen bereiken een lichaamslengte van ongeveer 40-45 cm en wegen rond 10-15 kg. Hoewel deze bavianen nog steeds worden ingedeeld bij de categorie Minste bezorgdheid in de rode lijst van de IUCN, vormt het verlies van leefgebied als gevolg van de transformatie van weiden en velden de grootste bedreiging voor deze primaten.
1. Guinee-baviaan -
De Guinese baviaan (Papio papio) woont in een klein deel van West-Afrika. Hier beslaat het bereik van deze dieren delen van Mali, Mauritanië, Senegal, Gambia, Guinee. In het gebied woont de Guinese baviaan in droge en galerijbossen en nabijgelegen bush savannes. De baviaan bezit een donker-violet gekleurd, haarloos gezicht en roodachtig bruin lichaamshaar. Het gezicht heeft een typische hondachtige snuit die wordt omringd door kleine manen. De staart van de Guinea-baviaan wordt in een ronde boogvorm gedragen. De soort is de kleinste bavianensoort en weegt rond 13 en 26 kg. De Guinese baviaan is van nature aards, omnivoor en van dag tot dag, maar leeft in bomen in het donker. De dieren leven in zeer georganiseerde hiërarchieën van ongeveer 200-individuen in elke groep. Vanwege het verlies van leefgebied en het beperkte bereik van de Guinese baviaan worden de dieren geclassificeerd als Bijna Bedreigd door de IUCN.
