Vroege leven
Henri Christophe werd geboren op oktober 6th, 1767, in Grenada. Zijn vader was een vrijman en zijn moeder was een slaaf. Hij werd naar Saint-Domingue gebracht (toen de naam voor Haïti, toen nog een Franse kolonie) als een slaaf. In 1780, tijdens de Amerikaanse revolutie, vocht hij in een Franse eenheid in Savanna, Georgia. Na de oorlog keerde hij terug naar Saint-Domingue en werkte hij vele servicetaken. Daarna ging hij als huisvrouw in de Couronne Inn werken en trouwde met de dochter van de eigenaar. Gedurende die tijd bereikte hij ook zijn vrijheid en werd een vrije man. Nadat de Franse Revolutie uitbrak, verspreidde de revolutionaire geest zich snel over Haïti en leidde tot wijdverspreide oproepen tot vrijheid. In 1791 was er een enorme slavenopstand tegen de Franse koloniale machten, en Christophe trad toe tot de partij van de Haïtiaanse onafhankelijkheidsleider, Toussaint Louverture, in 1793. Christophe werkte zich op en werd al snel een van de luitenants van Louverture in de strijd tegen de Franse kolonisten, de Britten en de Spanjaarden, voordat ze uiteindelijk de Franse militaire mannen vochten die binnenkwamen om de opstand tevergeefs te onderdrukken.
Aan de macht komen
Nadat hij zich bij Jean-Jacques Dessalines had gevoegd, hielp Christophe hem met succes de Fransen te verslaan. De kolonie kreeg onafhankelijkheid in 1804 en werd omgedoopt tot Haïti. Na de moord op Dessalines werd Christophe benoemd tot president voor een termijn van vier jaar, hoewel hij er niet blij mee was en een mislukte staatsgreep probeerde. In 1807 vormde Christophe een 'staat' van Haïti en vestigde hij zich als de heerser van de nieuwe staat, terwijl het zuidelijke territorium onder de controle stond van rivaal Alexandre Pétion. De veldslagen tussen Christophe en Petion waren wreed en duurden vele jaren, maar Christophe kon Petion niet goedkeuren. Na een mislukte belegering in 1807 trok hij zich terug naar het noorden en richtte hij zich op het vestigen van een stabiele regering daar. Na eindelijk een informeel vredesakkoord met Petion te hebben bereikt, bekroonde Christophe zichzelf als Koning van Haïti in 1811.
Bijdragen
Christophe speelde een cruciale rol bij het vergemakkelijken van het bereiken van onafhankelijkheid door Haïti. En toen, als een heerser, plaatste hij een grondwet die elke persoon in de staat Haïti als vrij erkende, en daarmee de slavernij voor eens en altijd aldaar afgeschaft. Hij richtte ook een raad van staat op om de staat ook effectiever te besturen. Nadat hij zich koning van Haïti had gemaakt, introduceerde hij betaalde arbeid en ontwikkelde hij de Haïtiaanse economie aanzienlijk en integreerde hij deze in de wereldeconomie als een grotere speler. Christophe hielp ook een solide basis te leggen voor de landbouwinfrastructuur in Haïti, en introduceerde ook een meer geavanceerd en uitgebreid schoolsysteem dat gebaseerd was op het Britse Lancastrian-systeem, dat peer tutoring incorporeerde. Grammaticale scholen werden gebouwd om Haïtianen van traditioneel onderwijs te voorzien, en er werden ook handelsscholen opgericht om burgers te helpen praktische, professionele vaardigheden te ontwikkelen.
Uitdagingen
Gedurende een groot deel van de periode van zijn regeerperiode stonden Christophe en zijn koninkrijk onder de potentiële dreiging van zijn machtige rivaal, Petion. Jarenlange burgerconflicten en oorlogen leidden tot een wapenstilstand, maar niet tot 1807. Na de wapenstilstand richtte hij al zijn inspanningen op het bouwen van een sterk koninkrijk. Hoewel Christophe in de eerste jaren van zijn regeerperiode vele successen boekte, werd zijn macht in de loop van de tijd flink uitgedaagd. Hij werd meer tiranniek en misbruikte zijn macht, en wekte daarom wantrouwen en ontevredenheid bij zijn officieren en adviseurs. Ondertussen wekte zijn bevel om elke persoon in Haïti dezelfde vrijheid te verlenen vijandigheid van de mulatten, die geloofden dat ze superieur waren aan die van zuiver Afrikaanse afkomst, en hun houding vormde een serieuze bedreiging voor de heerschappij van Christophe.
Dood en Legacy
In 1820, geconfronteerd met een moord uitgevoerd door de troepen en officieren, gaf Christophe zijn loyalen opdracht om te vertrekken en pleegde hij zelfmoord met een pistool in zijn paleis. Vandaag de dag wordt Christophe herinnerd als een van de belangrijkste politieke figuren in de geschiedenis van Haïti. Hij hielp Haïti om onafhankelijk te worden van de koloniale machten, en Haïti was het eerste land met een meerderheid van de Afrikaanse bevolking die onafhankelijk werd van de Europese machten. Hij vestigde ook een stabiele regering in Haïti en had diepgaande politieke invloed op het land dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Zijn koninkrijk werd deel van de Haitiaanse Republiek in 1821 en hoewel zijn late beleid ervoor zorgde dat velen ontevreden werden, werd algemeen erkend dat hij een toegewijde was voor zijn land en zijn mensen.
