Fysieke beschrijving
De zadelrob is een lichtgrijs of wit zoogdier met grote harpvormige ringen op zijn rug, waarnaar het is vernoemd. Het gezicht en de ogen zijn zwart. Het heeft ook een paar flippers, die helpen om de warmtebalans te behouden. Het heeft een enorme vacht van bont en een dikke laag blubber eronder. De blubber helpt het te voorzien van opgeslagen energie en houdt het warm tijdens extreem koud weer. Het gemiddelde gewicht voor mannen is 287 pond (130 kilogram), dat iets lichter is onder vrouwen. De zadelrob is 4.9 naar 6.6 voeten (1.5-2 meters) in lengte.
Dieet
Zadelrobben hebben een relatief nauw dieetbereik. Ze zijn vleesetend en voeden zich voornamelijk met kleine vissen en schaaldieren. In de wintermaanden, wanneer ze migreren, voeden ze zich voornamelijk met lodde en andere pelagische vissen, zoals haring en poolkabeljauw. Ze zullen ook schaaldieren consumeren, zoals euphausiids, mysids, amphipods en garnalen. Zadelrobben kunnen voor zeer lange afstanden migreren tijdens het zoeken naar voedselbronnen.
Habitat en bereik
Zadelrobben leven in de wateren van de Noordelijke IJszee en de uiterste noordelijke uitlopers van de Atlantische Oceaan. Ze komen veel voor in het oosten van Canada, vooral in de maritieme provincies, maar ook in Noorwegen, Groenland en Rusland. Omdat ze migrerend zijn, zijn ze ook zo ver weg gevonden als Groot-Brittannië en Japan. Ze zwemmen het liefst in de oceaan en brengen slechts een klein deel van hun tijd op het land door. Als een soort ijs zegel vertrouwen zadelrobben op zee-ijs voor het jagen. Dientengevolge worden ze bedreigd als de wereldwijde klimaatverandering dunner wordt en zee-ijs fragmenten. Het zijn ook belangrijke jachtdoelen. Ze zijn echter nog steeds relatief goed en worden door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) geclassificeerd als een soort van "minst zorg".
Gedrag
Zadelrobben zijn sociale dieren die van elkaars gezelschap genieten. Ze vormen meestal grote groepen en blijven daarin zelfs tijdens het migreren. Ze zijn zeer capabel als het op navigatie aankomt en zijn zich scherp bewust van geluiden en signalen. Ze staan bekend als in staat om te duiken naar dieptes tot 590 tot 920-voet (180-280 meters). Wanneer ze gevaar proberen te voorkomen, kunnen ze tot 15 minuten onder water blijven.
Weergave
Tijdens het paarseizoen, dat in de winter plaatsvindt, nemen volwassen mannelijke zeehonden elk een plek op het ijs in een poging om vrouwelijke zeehonden aan te trekken. Paring gebeurt echter in het water zelf. Na het paren keren de vrouwtjes terug naar het land met hun bevruchte eieren na een succesvolle kweek, die uitgroeien tot een bolvormig embryo dat in de baarmoeder van de moeder wordt geïmplanteerd. Eén babyzeehond wordt geboren na ongeveer drie maanden. Vrouwelijke zeehonden meestal bevallen in februari. Moeders herkennen hun eigen pups door geur en zorgen alleen voor hun eigen pups. Meestal laten moeders hun baby's na 12-dagen voor zichzelf achter. Pasgeboren pups hebben ongeveer 2.8-poten (85 centimeter) lang, wegen rond 24.3-ponden (11 kilogram) en zijn gelig van kleur. De Zadelrob heeft een levensduur van ongeveer 30 jaar.
