Bedreigde Zoogdieren Van Kazachstan

Er zijn verschillende bedreigde zoogdieren die ofwel uniek zijn voor Kazachstan alleen of die leven in Kazachstan en de verschillende omliggende landen in de Centraal-Aziatische regio. Dit artikel bespreekt in de diepte slechts een handjevol van deze zoogdieren, hun fysieke kenmerken, habitats, voedingspatronen en meer. Er zal ook worden gesproken over de huidige status van het waarom en wanneer ze tot bedreigde soorten zijn gemaakt.

Bedreigde Zoogdieren van Kazachstan

Argali

De Argali, wetenschappelijke naam Ovis ammon, is een soort van wilde schapen die negen momenteel erkende ondersoorten heeft. De soorten kunnen groeien van 4 tot 6.6-voet (121 tot 201 centimeter) in lengte en 3 tot 4-voet (91 tot 121 centimeter) in hoogte, terwijl ze ook kunnen wegen van 130 tot 350-ponden (59 tot 158 kilogram). De argali wordt ook verondersteld de grootste van alle wilde schapensoorten te zijn. De soort varieert van blik van lichtgele vacht tot donker grijsbruin gekleurde vacht, hoewel hun gezichten licht van kleur zijn dan de rest van hun lichaam. De mannetjes en vrouwtjes zijn gedifferentieerd door de mannetjes met een witgekleurde nekplooi, een dorsale top en twee kurketrekkerhoorns die kunnen opgroeien tot 6.3-voet (192 centimeter), terwijl de vrouwtjes hoorns hebben die veel kleiner zijn zonder halskraag of doral kam. Ze zijn herbivoren, voornamelijk eten op gras en kruiden. De soort blijft tot het paarseizoen in kuddes van het ene geslacht. Vrouwtjes nemen ongeveer 155-dagen in beslag om een ​​of twee jongen te baren. De argali leven op grote hoogte boven 1,000 meters (3,280 voeten) en zijn te vinden in veel verschillende landen, waaronder Kazachstan, Rusland, Nepal, China en anderen. De soorten staan ​​op de bedreigde lijst in 1976 en worden meestal bedreigd door te moeten concurreren met binnenlandse schapen voor voedsel en leefruimte, evenals door jagers die hun hoorns en vlees meenemen.

Saiga Antelope

De Saiga-antilope, wetenschappelijke naam Saiga tatarica, is een soort van antilopen. De soort groeit over het algemeen overal van 3.8 tot 4.8-voet (115 tot 146 centimeter) lang, is ongeveer 2.5 voet lang (76 centimeter) en weegt gewoonlijk rond 112-ponden (50 kilogram). De soort ziet er uniek uit met zijn korte, ronde lichamen, dunne benen, korte staart en is het meest bekend om zijn grote, humped neus die opblaasbaar lijkt. Afhankelijk van het seizoen hebben ze kortere en lichtere pelsjassen voor de zomer en dikkere en donkerdere pelsjassen in de winter. De saiga-antilope staat ook bekend om zijn rijsnelheid, omdat hij snelheden tot wel 80-mijl per uur kan bereiken. Het zijn planteneters die veel verschillende soorten kruiden, struiken en grassen eten. Vrouwtjes in de soort nemen ongeveer 140-dagen in beslag om een ​​of twee nakomelingen te krijgen. De soort is migratie en wordt meestal aangetroffen in verdorde graslanden of semi-woestijnsteppen van Kazachstan, Turkmenistan, Mongolië, Oezbekistan en Rusland. De soort is in 2009 op de lijst van bedreigde soorten gezet en wordt voornamelijk bedreigd door het verlies van zijn leefgebied, omdat hij wordt opgejaagd vanwege zijn hoorns, ziekte, droogte en door mensen wordt gestoord.

Snow Leopard

De sneeuwluipaard, wetenschappelijke naam Uncia uncia, is een soort van grote kat. De sneeuwluipaard kan tot een lengte van 4 (121 centimeter) lang worden en kan overal wegen van 60 tot 120-ponden (27 tot 54 kilogram). De soort heeft bont gezien dat in verschillende kleuren voorkomt, van wit tot crèmekleurig tot grijs tot geel, met een staart die een dikke pels heeft en kan oplopen tot 4 meter lang. De soort is extreem gespierd en behendig en staat bekend om zijn ongelooflijke springvermogen, ze kunnen verticaal springen naar 20-voet (609 centimeter) en 50-voetjes (1,524 centimeter) horizontaal. De sneeuwluipaard zijn carnivoren en eet beren, arkhar, steenbokken en een verscheidenheid aan kleine knaagdiersoorten. De vrouwtjes in de soort hebben ongeveer 100 dagen nodig om te bevallen, meestal met twee of drie welpen. Ze leven in bergsteppen of naaldbos op een grote hoogte van 2,000 tot 6,000-meters (6,561 tot 19,685-poten) in Centraal-Azië. De soort werd in 1972 op de lijst van bedreigde soorten gezet en zijn grootste bedreigingen worden opgejaagd vanwege de vachten, botten en andere lichaamsdelen, het verlies van de inheemse habitats en het concurreren met mensen als voedsel. Conservatie-inspanningen en beddengoed in gevangenschap hebben de soort geholpen als de huidige populatie rond 6000, wat 5000 groter is dan in de 1960s.

Wat kunnen we doen om deze bedreigde soorten te redden?

Er zijn veel verschillende acties die door individuen en organisaties kunnen worden ondernomen om deze bedreigde zoogdierspecies van Kazachstan te helpen beschermen. Een manier zou kunnen zijn om geld te doneren aan een lokale of nationale organisatie of een natuurreservaat in Kazachstan dat deze bedreigde diersoorten beschermt, controleert en kweekt. Dit zijn ook internationale organisaties waar men zou kunnen zoeken naar het werken voor of zelfs het doneren van geld aan wiens doel het is om deze bedreigde soorten te beschermen. Mensen die in Kazachstan en in andere landen wonen waar deze dieren leven, kunnen ook proberen hun gekozen functionarissen te dwingen om deze bedreigde diersoorten te beschermen en ze te helpen om milieuvriendelijke wetgeving te ondersteunen.

Bedreigde Zoogdieren van Kazachstan