Een dugong is een groot zeezoogdier dat in warme wateren te vinden is. Hoewel ze qua uiterlijk lijken op lamantijnen, verschillen de twee van uiterlijk. Niet alleen hebben doejongs staarten met puntige uitsteeksels die meer op een walvis lijken dan die van een lamantijn, maar ze verschillen ook in het uiterlijk van hun neus en tanden. Hieronder volgt een overzicht van enkele van de belangrijkste feiten over doejongs.
4. Fysieke beschrijving
De dugong is een groot zeezoogdier dat soms wordt aangeduid als "zeekoeien" vanwege de grote hoeveelheid zeegras die ze consumeren. Ze zijn leden van dezelfde soort als de meer bekende lamantijn, hoewel haar naaste moderne verwant de Stellers zeekoe is die in de 18 eeuw is uitgestorven.
De dugong heeft een gebogen lichaam met voorpoten die als vinnen fungeren. De staart, die bijna als een dolfijn of walvisachtigen is, onderscheidt de doejong van de lamantijnen. Dugongs zijn ook te onderscheiden door hun unieke snuiten. De huid is glad en varieert van crème tot grijs van kleur, afhankelijk van de leeftijd van de doejong. Dugongs hebben zeer grote longen met de hulp om gelukkig in hun zoutwateromgeving te leven. Volledig uitgegroeide doe-go's kunnen tot 800 lbs wegen.
3. Gedrag
De dugong staat bekend om hun voorkeur voor kleine groepen, hoewel grote groepen van het dier eerder zijn gemeld. Niettemin, de doejong is een sociale soort. Eten is hun favoriete activiteit. Dugongs gebruiken hun staarten om te helpen bij het zwemmen, en ze kunnen een snelheid van 10 kilometers per uur bereiken. Ze gebruiken deze zwemsnelheid om zich te verplaatsen tussen de diepere wateren waarin ze zich bevinden en de ondiepe wateren waar ze zich voeden. Van hen is gemeld dat ze af en toe een grote afstand afleggen. Het is echter moeilijk voor mensen om dugong-gedrag te bestuderen, omdat ze verlegen en voorzichtige dieren zijn.
2. Habitat en bereik
De dugong is te vinden in de wateren rond 40-gebieden in de Indische en Zuid-Pacifische oceanen, inclusief binnen de grenzen van landen in Australië, Azië, Afrika en het Midden-Oosten. De exacte populatiecijfers zijn echter moeilijk te volgen. Het wordt door de IUCN vermeld als "kwetsbaar". In een poging om dit te bestrijden, zijn enkele acties ondernomen om doejongs te beschermen, zoals een wettelijke beschermingsstatus en een verbod (of beperking) op producten die van het dier zijn afgeleid.
1. Dieet
De doejong is het enige zeezoogdier dat een strikte herbivoor is. Het dieet van de dugong bestaat voornamelijk uit zeegras, dat meestal te vinden is in de weilanden van ondiep water. De dugong besteedt veel van zijn tijd aan grazen en eten tot 70 kilo zeegras per dag.
Een voorbeeld van menselijke activiteit die een negatief effect heeft op de dugong-soort is de aanwezigheid van zand en slib in de oceaan, die zeegrasvelden bedekt. Het gebeurt door de constructie van menselijke woningen in de nabijheid van de zeeën waarin deugongs leven.
