Een hele hoop water
De wateren van de grootste van de Grote Meren hebben een totaal volume van een verbijsterende 2,900 kubieke mijl! Het totale landoppervlak van de Amerika's, inclusief de Caribische eilanden en Groenland, is 16,428,000 vierkante mijl. Daarom laat een eenvoudige wiskundige berekening zien dat het water in Lake Superior alleen al meer dan 11 inches diep het landoppervlak van de Nieuwe Wereld zou kunnen bedekken! De Grote Meren van Noord-Amerika hebben vijf meren, waarvan Lake Superior het grootste volume aan zoet water heeft. Lake Superior dankt zijn naam aan het feit dat het de meeste water heeft tussen de vijf meren in het gebied en daarom "Superior" is. Het heeft een totale wateroppervlakte van 31,700 vierkante mijlen. Het diepste deel van het meer daalt tot een diepte van 1,333-poten, terwijl de diepte van het meer ongeveer rond de 483-poten ligt. De vijf meren waarvan Lake Superior er één is, worden ook "binnenzeeën" genoemd vanwege hun rollende golven, sterke stromingen, grote diepten, verre horizonnen en aanhoudende wind. Lake Superior kan tijdens Storms ook 20 naar 30 hoge voethoge golfhoogten produceren.
Waar komt al dat water vandaan?
Lake Superior heeft rond 200 zijrivierrivieren die het watervolume constant houden, en wat verder mogelijk wordt gemaakt door het feit dat deze wateren een retentietijd van 191-jaren hebben. Het water van het meer wordt ook goed gemengd wanneer de temperatuur van het water gelijk is aan 4 ° Celsius. Dit fenomeen komt twee keer per jaar voor. Een ander fenomeen gebeurt ook eens in de twintig jaar dat het bevriezen van het meer van boven naar beneden ziet. De volgende zijn enkele van de belangrijkste rivieren waarvan het water het meer ingaat: de Kaministiquia-rivier, de Bois Brule-rivier, de Michipicoten-rivier, de Pic-rivier, de White River, de Pigeon River, de St. Louis-rivier en de Nipigon-rivier. De Lake Superior zelf voorziet het Lake Huron ook continu van zoet water door de St. Mary's River, die dient als afvloeiing.
Een Storied geschiedenis
Het merengebied werd voor het eerst door de Plano-volkeren rond 10,000 jaren geleden beslecht. Ze waren jagers in het Minong-meer. Tussen 5,000 en 500 BC arriveerden de Shield Archaic-volkeren om zich te vestigen aan de west- en oostkant van het meer. Deze mensen wisten hoe ze kano's konden maken om het water te doorkruisen, maar ook om te vissen, jagen en ruilen. Ze maakten en gebruikten ook bogen en pijlen, gebruikmakend van koper afkomstig uit de buurt van het meer voor veel van hun wapens en gereedschappen. Een nieuwe golf van mensen kwam tussen 500 BC en 500 AD. Deze nieuwkomers, de lauriermensen, gebruikten zegennetten om in de rivieren en rond het meer te vissen. De Terminal Woodland Indians arriveerden tussen 900 AD en 1650 AD. Ze bouwden lodges, kano's en sneeuwschoenen. Een beetje later vestigden zich meer Indianen in het merengebied totdat de dominante Anishinaabe-indianen de overhand hadden, met wie uiteindelijk handel met de Europese ontdekkingsreizigers in het gebied werd gevoerd. Echter, de Ojibwe-stam verving hen door het midden-18th Eeuw. Er zijn tegenwoordig veel inheemse vissoorten in Lake Superior, waaronder forellen, snoeken, sukkels, bassen, zitstokken en walleyes. Geïntroduceerde soorten variëren van zalmen, karpers, spieringen en kemphanen tot drums, zeeprikken en grondels.
Een belangrijk watermassa
Lake Superior heeft veel eilanden, en een van de grootste is Isle Royale aan de kant van Michigan. Dit eiland heeft zijn eigen meren die op hun beurt hun eigen kleinere eilanden hebben. Het meer heeft verschillende steden, evenals wildernis- en staatsparken in en rond het meer. Er is ook de Grote Meren Cirkel Tour die auto's toestaat om toegang te krijgen tot een autovrij snelwegsysteem dat door alle vijf de Grote Meren en de St. Lawrence Rivier gaat. In 1921 werden stroomkanalen, sluizen en poorten geïnstalleerd langs de Saint Mary's River om schepen in staat te stellen door zijn wateren te navigeren zonder door zijn stroomversnellingen te hoeven. De rivier en het meer zijn gesloten voor schepen van half januari tot eind maart voor de winter. Waterkrachtcentrales zijn ook gebouwd aan de rivier de Saint Mary's. Het zomerseizoen brengt ook drie miljoen toeristen naar het gebied, van wie velen graag trektochten maken en kamperen in de wildernis rondom het meer.
