De Amerikaanse natuurbeschermer John C. Phillips kwam voor het eerst met het idee om een lijst van de bedreigde soorten van de wereld samen te stellen in 1933. Door zijn inspanningen werden twee werken over de onderwerpen gepubliceerd: Uitgestorven en verdwijnende zoogdieren van het westelijk halfrond, door Glover Allen (1942) en Uitgestorven en verdwijnende zoogdieren van de Oude Wereld, door Francis Harper (1945). Deze werken waren de voorlopers van de rode lijst van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) vandaag. In de 1950s begon de IUCN met het catalogiseren van zijn lijst met bedreigde soorten met behulp van een kaartindexsysteem. Naarmate de lijst groeide, nam ook de verfijning van het lijstsysteem toe. In 2000 heeft de IUCN zijn rode lijst toegankelijk gemaakt via het wereldwijde web.
10. Mexico (382 bedreigde plantensoorten)
Mexico heeft grote vooruitgang geboekt met het beschermen van zijn 382-bedreigde plantensoorten. Doorgaande ontbossing, menselijke ontwikkeling en klimaatverandering blijven echter allemaal bijdragen aan het probleem. Nieuwere bedreigingen zijn onder meer aquacultuur, steengroeven en residentiële commerciële ontwikkeling, die elk inbreuk maken op de natuurlijke habitats van de Mexicaanse inheemse planten. Het beschermen van plantensoorten in Mexico is belangrijk, omdat veel van die met de kleinste, meest kwetsbare bevolkingsgroepen endemisch zijn in het land. Dat gezegd hebbende, zou een mislukking om dit te doen leiden tot het uitsterven van deze planten in de toekomst. Bepaalde Cacti behoren tot de bedreigde soorten op het schiereiland Baja California in Mexico. Hun zaden en levende exemplaren worden illegaal verkocht aan verzamelaars en tuinbouwverenigingen. Andere plantensoorten die bescherming nodig hebben in Mexico zijn tal van orchideeën, paddenstoelen, bomen, struiken en bloeiende planten.
9. India (385 bedreigde plantensoorten)
India heeft ook stappen ondernomen om het dilemma op te lossen met zijn 385-bedreigde plantensoorten. Onder de bedreigde Indiase vegetatie bevinden zich talipotpalmen, struiken, het mahonie van malabar, het rode sandelhout en malabaricabomen. Bosproducten en vraag naar bosgronden hebben in het verleden al enige tijd aan het probleem bijgedragen. Plantensoorten nemen af in de populatie vanwege vele factoren, zoals commercieel oogsten, lage reproductiepercentages, landbouw en het droogleggen van wetlands om als padiegebieden te gebruiken. Er zijn studies uitgevoerd naar veel van de bossen in India en de resterende vegetatie (en hun mogelijke herstel van aantallen) om het succes van toekomstige instandhoudingsinspanningen te vergemakkelijken.
8. Indonesië (426 bedreigde plantensoorten)
Indonesië heeft zijn eigen dilemma met zijn 426-bedreigde plantensoorten. Overexploitatie van bosrijkdommen, biologische factoren en verlies van habitats verklaren elk gedeeltelijk het probleem van de overvloed aan bedreigde plantensoorten in het land. Onder de betrokken planten horen de meeste bij groepen zoals palmen, struiken, andere bomen en orchideeënsoorten. De regering heeft een onderzoek uitgevoerd naar de bedreigde planten om hun toekomstige inspanningen voor natuurbehoud verder te verbeteren. De studie identificeerde verschillende factoren die van invloed zijn op de bedreigingen, zoals specifieke habitatsomstandigheden, landbouwontwikkeling, populatiegroottes van kleine planten, beperkt bereik en de aantasting van meerjarige gewasplantages.
7. Kameroen (490 bedreigde plantensoorten)
Kameroen heeft zijn aandeel in de uitdagingen van het behoud, zoals blijkt uit de 490-bedreigde plantensoorten. De IUCN heeft zijn lijst daar in 2015 bijgewerkt, waarbij de meeste bedreigde planten van Kameroen in de categorie vasculaire planten vallen. Sommige van deze planten behoren tot boomsoorten, struiken en bloeiende soorten. Ontbossing in Kameroen leidt tot bedreigde plantensoorten die uiteindelijk, indien niet verzorgd door de overheid, uiteindelijk veel van de endemische plantensoorten van het aardoppervlak zullen doden. Verlies van planten is ook een factor die klimaatverandering veroorzaakt, die nog meer problemen voor mens en natuur teweegbrengt, aangezien klimaatverschuivingen zorgen voor grillige overstromingen en droogten. De geïmplementeerde economische strategie voor de boeren heeft in plaats daarvan problemen voor het ecosysteem veroorzaakt, met herbiciden en meststoffen die plantensoorten vernietigen.
6. Brazilië (516 bedreigde plantensoorten)
Brazilië komt op de Rode Lijst met ongeveer 516 bedreigde plantensoorten. Het land heeft grootschalige landbouw die zijn natuurlijke plantreserves en bossen heeft aangetast. De bouw van dammen en de veehouderij zijn ook van invloed op de Braziliaanse instandhoudingsinspanningen. Als gevolg daarvan staan veel van zijn plantensoorten nu op de IUCN-lijst. Onder de bedreigde planten bevinden zich enkele van de vele endemische planten, waaronder orchideeën, bromelia's, philodendrons en crotons. De regering heeft zich uitgesproken voor het beschermen van haar economische voordelen door grootschalige mijnbouw en houtkap te ondersteunen. Deze houding heeft vaak bijgedragen tot een gelijktijdige mislukking op het gebied van natuurbehoud.
5. Madagascar (540 bedreigde plantensoorten)
Madagaskar heeft vandaag over 540 bedreigde plantensoorten op de Rode Lijst. Het land heeft regenwouden, droge bossen, woestijnen en plateaus. Het ecosysteem omvat 250-eilanden en 3,000-mijlen van de kustlijn. Ontbossing en houtskool- en brandhoutproductie dragen echter nog steeds bij aan het probleem van plantensoorten. Palmbomen, mangroveplanten en de Baobob-boom zijn slechts enkele voorbeelden van de bedreigde plantensoorten in Madagaskar.
4. China (568 bedreigde plantensoorten)
China haalt de Rode Lijst met een geregistreerde 568-bedreigde plantensoort. De lijst is voor het laatst bijgewerkt in 2015. Exploitatie van middelen en ontbossing zijn twee factoren die het meest bijdragen aan het probleem. Er is ook onderzoek gedaan naar de herintroductie van zeldzame en bedreigde planten in hun respectieve natuurlijke habitats. Talrijke natuurreservaten voor deze planten waren gecreëerd in 1956. Andere, recentere inspanningen omvatten de verzameling van zaden en het in vitro conserveren van plantenorganen en weefsels. Voorbeelden van bedreigde Chinese plantensoorten zijn kruiden, struiken, vasculaire en lagere planten.
3. Tanzania (602 bedreigde plantensoorten)
Tanzania kwam ook vaak op de Rode Lijst van de IUCN met zijn 602 bedreigde plantensoorten. De lijst is samengesteld in 2015, waarbij veel bosplantsoorten niet zijn opgenomen vanwege een gebrek aan gegevens, hoewel medicinale planten en vaatplanten op de lijst van de IUCN staan. Het risico om endemische planten te verliezen is ook heel reëel. Gelukkig is er een ontwikkeling gaande in de richting van instandhoudings- en herstelinspanningen die deze naar de volledige omvang van de verhoogde boshabitats moeten brengen.
2. Maleisië (721 bedreigde plantensoorten)
Maleisië is opgenomen in de Rode Lijst met een totaal van 721 bedreigde plantensoorten die tegenwoordig te vinden zijn in de bossen en bergen. Een andere 78 endemische plantensoort wordt bedreigd in Maleisië, net als veel van zijn inheemse vaatplanten. Het merendeel van de bedreigde planten daar zijn te vinden in de bossen en daarom draagt logging sterk bij tot het probleem. Economische winsten zijn aantrekkelijke prikkels die de Sarawak-bevolking dwingen om hun houtkapactiviteiten voort te zetten. Mangrove- en binnenlandse moerasflora hebben ook bescherming nodig. Orchideeën en varens zijn slechts twee voorbeelden van de honderden bedreigde plantensoorten in Maleisië.
1. Ecuador (1,848 bedreigde plantensoorten)
Ecuador heeft een totaal van 1,848 bedreigde plantensoorten in zijn bossen en bergen. De bossen aan de Amazone en aan de kust zijn onderhevig aan erosie en ontbossing die de biodiversiteit van hun flora aantasten. Hetzelfde kan gezegd worden van de fascinerende Galápagos-eilanden. Het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Energie begon een herbebossingsprogramma in de vroege 1980s, maar het werk werd niet gretig voortgezet. Een andere factor die bijdraagt aan het probleem zijn de inboorlingen die al lang wilde planten, zoals orchideeën en vanillestokken, hebben verkocht om hun levensonderhoud te ondersteunen. De Amerikaanse en Aziatische plantenverzamelaars die de middelen hebben om te betalen voor exotische, vaak bedreigde, Ecuadoriaanse planten, helpen ook om de verscheidenheid aan plantensoorten in Ecuador te verminderen.
