Landen Met De Meest Restrictieve Tarieven

Invoer heeft een rechtstreeks effect op de binnenlandse industriële, openbare gezondheidszorg, milieu- en veiligheidsinfrastructuren van landen. Invoer kan leiden tot prijsinstabiliteit, beschikbaarheid van producten die een land bedreigen en een hoge concurrentie met de lokale producten voor marktaandeel. Om de binnenlandse producten en lokale industrieën te beschermen, kan de overheid kiezen voor beleid om de handel met andere landen te beperken. Enkele van de manieren waarop een land kan aannemen, zijn hoge tarieven voor geïmporteerde goederen, handelsbeperkende quota en ander niet-tarifair beleid, zoals een verbod op bepaalde invoer. Dit beschermende beleid is alleen nodig als de lokale industrieën worden geconfronteerd met bedreigingen door invoer, maar ze kunnen ook leiden tot een enorm tekort in de levering van bepaalde goederen door een land. Beperkende tarieven maken het voor een buitenlands product duur en uitdagend om toegang te krijgen tot de lokale markt. Zelfs als het op de markt komt, zal de prijs waarschijnlijk hoger zijn dan het binnenlandse product. Enkele van de landen met de meest restrictieve tarieven worden hieronder bekeken.

Gambia

Gambia heeft beperkingen gesteld aan de invoer van traangas, alcoholische dranken, verkenningsbadges, vuurwapengeluiddempers, gebruikte motorvoertuigen en edele metalen. De regering van Gambia heeft ook de uitvoer van niet-geslepen diamanten, goederen uitgevoerd door de strijdkrachten en magazijngoederen beperkt. Tarieven worden geheven op deze goederen om hun verplaatsingen binnen en buiten het land te beperken. De Gambiaanse overheid legt een restrictief tarief op van 71.2% boven de gedeelde lijn van de internationale piek van 15%, waardoor het bijna vijf keer zo duur is om dergelijke goederen te verplaatsen. De hoge beperkende invoer heeft de lokale markt beschermd.

Djibouti

Als onderdeel van Djibouti's geliberaliseerde handelsbenadering heeft het land zijn douanetarieven afgeschaft en heeft het een open bieding, een beperkte bieding en eenvoudige overeenkomsten tussen de douaneautoriteiten en de importeurs en exporteurs aangenomen. Het beperkte bod is voornamelijk om de invoer van goederen te ontmoedigen die een bedreiging vormen voor de economie van het land voor de uitvoer van goederen die een tekort hebben in het land. Voor beperkt bieden zijn de tarieven zeer hoog om de handel te ontmoedigen. Het land heeft zijn restrictieve tarief op 65% boven het aandeel van de wereldwijde piek van 15% gesteld om biedingen te ontmoedigen.

Bermuda's

Bermuda is een van de landen met de hoogste beperkingen als het gaat om internationale handel. Alle invoer en uitvoer zijn onderworpen aan rechten en heffingen, ongeacht de waarde, aangezien er geen minimumdrempel is. Taken worden toegepast met een snelheid tussen 0% en 150%. De invoer is ook onderworpen aan de kade-vergoeding. Het land berekent een restrictief tarief van 63.8% boven de gedeelde regel van de globale piek van 15% volgens de 2015 Wereldbank-rapporten.

Hoge tarieven: binnenlandse marktbeveiligingen versus belemmeringen voor buitenlandse handel

Andere landen met zeer restrictieve tarieven zijn Ethiopië, Guinee, Kameroen, Guinee-Bissau, Benin en Togo. Deze landen hebben meer dan 50% van het aandeel van tarieflijnen dat de wereldwijde piek van 15% overschrijdt. De meeste landen met hoge restrictieve tarieven bevinden zich voornamelijk in de ontwikkelende economieën van Afrika en Azië. De hoge restrictieve tarieven zijn bedoeld om de lokale industrieën en producten te beschermen door de markt te consolideren en de lokale concurrentie te bevorderen. Het gevaar van de meer restrictieve tarieven is het gebrek aan handelspartners en een gebrek aan toegang tot de internationale grondstoffenmarkt