Origins
Een van de oudste geschreven monumenten van de Indiase cultuur, de Rig Veda, stemt uit met een hymne die aangeeft dat de brahmanen uit Gods mond verschenen, de kshatriya's kwamen uit Gods handen, de vaishyas van zijn dijen en de sudra kwam uit Gods voeten. Deze beschrijving heeft de sociale structuur van de Indiase samenleving voor de komende eeuwen bepaald. Maar later werd India een slachtoffer van hetzelfde kastenstelsel. Het kastesysteem begon in het Vedische tijdperk en had op dat moment geavanceerde ideeën die nooit ergens anders in de antieke wereld verschenen. In de Vedische samenleving werd de hele mensheid beschouwd als een enkel organisme, in de vorm van het menselijk lichaam. De manier waarop alle menselijke organen verschillende functies vervullen, dus ook verschillende delen van de samenleving moesten verantwoordelijk zijn voor bepaalde taken als onderdeel van een collectief naast elkaar bestaan. Naarmate eeuwen voorbijgingen, raakte het kastenstelsel meer verwijderd van het oorspronkelijke idee. De Rig Veda vertelt over het uiterlijk van de eerste castdivisies, toen oorspronkelijk de castes werden genoemd Varna, Wat zich vertaalt als kleur.
De Varnas en de Untouchables
Brahmanen behoorden tot de hoogste cast en droegen allen wit. Ze waren priesters en geleerden, bekwaam met de Vedische filosofie. Kshatriya's zijn de krijgers, die de rode kleur dragen, en deze kaste erfde moed en adel. Het woord "kshatriya"werd niet genoemd in de Schriften, en in plaats daarvan het woord"rajanya"werd gebruikt, wat prinselijke koninklijke kwaliteiten betekent, Vaishya, de volgende gietvorm, had een gele kleur en was verantwoordelijk voor handel en handel De laagste kaste van de Sudra, geïdentificeerd met de zwarte kleur, is een kaste van arbeiders die zich bezighouden met handarbeid. De religieuze hiërarchie van de kasten was als volgt verdeeld: Agni, de vuurgod, was de patroon van de Brahmaanse kaste. Indra en Varuna, de goden van de oorlog, leidden de kshatriya's, Rudra en de maruts verwijderden de vaisyas en de god pushan leidde de Sudra-kaste.
Economische en culturele betekenis
Brahmanen werden toegeschreven om het vermogen van spirituele en intellectuele ontwikkeling te bezitten, en brahmanen moesten daarom de mentoren zijn. Kshatriya moesten de bewakers en beheerders zijn om de orde in de samenleving te handhaven en te beschermen. De Vaishya zou de inhoud van financiële en materiële behoeften van de samenleving moeten opvolgen. En ten slotte waren de Sudras verplicht de maatschappij te dienen, om hard maar noodzakelijk werk te onderhouden en uit te voeren. Maar na verloop van tijd begonnen de hogere kasten te voelen dat het onder hun waardigheid was hun tijd te verspillen met praten met Sudras, die geen Vedische kennis had. Controverse begon ook in de hogere kasten, waarbij Kshatriyas ontevredenheid uitsprak over de brahmanen, die vaak in afzondering leefden in het bos, en wiens voordeel voor de samenleving veel minder was dan die van een andere cast. Omdat het systeem degradatie begon te ervaren, had het onvermijdelijke resultaat vorm gekregen in een uitbuiting van de ene groep van de samenleving boven de andere groep. Bovendien is er één sociale laag ontstaan als de "onaanraakbaren", die niet werden beschouwd als een deel van de samenleving, zoals beschreven in oude geschriften. In het moderne India behoort ongeveer 20 procent van de bevolking tot de kaste van onaanraakbaren, en de meeste van deze moeten in hun aparte getto's of completer buiten de kaste leven dorpen. Zulke mensen zijn niet toegestaan in de winkels, openbare of medische instellingen, of zelfs om het openbaar vervoer te gebruiken.
Historische veranderingen en huidige staat
De eerste serieuze poging om het kaste-systeem te onttronen is gemaakt door Mughal Emperors die in India regeerde in de 17th en 18th Centuries. Deze islamitische keizers vonden het moeilijk om het erover eens te zijn dat mannelijke brahmanen niet op het veld konden werken of enige handarbeid verrichten, en ook dat de vertegenwoordigers van de brahmaanse kaste alleen in het huwelijk konden worden gesteld met Brahman-vrouwen. Mughal religieuze overtuigingen lieten polygamie toe, en de Mughal heersers van India begonnen de bekering tot de islam te bevorderen, die niet vol zat met tegengestelde beperkingen en overtuigingen. Hindoes protesteerden hiertegen en beweerden dat ze, in overeenstemming met de regels die in hun kaste zijn vastgelegd, in het volgende leven herboren kunnen worden als de vertegenwoordiger van een hoger wezen, gepromoveerd worden tot een hoger respect en een veel betere positie in de maatschappij innemen. Maar de Mughals bekritiseerden het postulaat van onvermogen om van de ene kaste naar de andere over te gaan en beweerden de gelijkheid van alle mensen voor de Almachtige Allerhoogste. Dit verklaart voor een deel de populariteit en de snelle verspreiding van de islam in het Indiase subcontinent. Een andere ernstige klap voor het kastenstelsel vond plaats tijdens de Britse Raj. De Britten zouden kasten op verschillende gronden op hun eigen voorwaarden bepalen. Mensen hebben een ander type jurk, manieren om het te dragen, de aanwezigheid of afwezigheid van bepaalde relaties, sporen op het voorhoofd, haarstijlen, soorten huisvesting, consumptie van bepaald voedsel, gebruik van gebruiksvoorwerpen en zelfs hun namen.
De Britten gebruikten al deze om verdeeldheid onder de Indiase bevolking af te bakenen. Zich voordoen als lid van een andere kaste was bijna onmogelijk. De koloniale macht bestendigde het gebrek aan gelijke kansen om alle kasten te beïnvloeden, en dit creëerde extra moeilijkheden. Naast de Britse wetten in India, gebruikten kasten hun eigen wetten, onafhankelijk van enig overheidssysteem van verboden en regels. Dit onderliggende systeem controleerde sociale, binnenlandse en religieuze relaties. Sommige regels waren onveranderlijk en eeuwig, terwijl andere regelmatiger waren. Bijvoorbeeld, elke hindoe van geboorte tot de dood zou tot zijn of haar kaste behoren, en daarom geen werk buiten hun kaste verrichten namens de Engelse Kroon, maar alleen datgene wat hen vanaf de geboorte was toegewezen. Door de eeuwen heen zijn het Indiase sociale klimaat en India zelf aanzienlijk veranderd. Als gevolg hiervan is het aantal communitygroepen toegenomen van de oorspronkelijke vier naar enkele duizenden, als we naar de subgroepen kijken. De lagere kasten, Vaishya en Sudra, zijn nog steeds de meest talrijke onder het volk. Gecombineerd vertegenwoordigen de leden van deze twee groepen ongeveer 40 procent van de bevolking van het land. De hoogste, Brahman, kaste is de kleinste, en is ongeveer 8 procent van de bevolking. De kaste van strijders, Kshatriya, maakte ongeveer 22 procent uit, en de onaanraakbaren vormden ongeveer 20 procent van de mensen. Daarnaast staat India bekend om zijn kluizenaars, die worden genoemd sannyasins. De termen castes zijn niet op hen van toepassing.
Zal de discriminatie ooit worden beëindigd?
In de moderne tijd is het Indiase kastenstelsel meer gestructureerd geworden en een groot aantal verschillende subgroepen genoemd Jati, zijn ontstaan. Veel externe waarnemers beschouwen het kastesysteem als een overblijfsel uit het verleden en hebben er vertrouwen in dat het kastenstelsel in het moderne India niet langer werkt. In feite is het precies het tegenovergestelde. Zelfs de Indiase regering is het niet eens geworden over een dergelijke bundel van de samenleving. De verdeling van de samenleving in ongelijke lagen wordt actief gebruikt bij de beleidsvorming en tijdens de verkiezingen, en het toevoegen aan campagnebeloftes van de rechten op bescherming voor bepaalde kasten.
