Earth Art is een Amerikaanse kunstbeweging die natuurlijke landschappen gebruikt om sculpturen, kunstvormen en structuren weer te geven die site-specifiek zijn. Ook wel Earthworks of Land Art genoemd, de kunstvorm evolueerde van minimalisme naar conceptualisme. Deze twee kunstvormen inspireerden een milieubeweging waardoor mensen kunst als een commodity zagen. Kunstenaars genoten van de eenvoud van alledaagse materialen en probeerden in verschillende omgevingen creativiteit uit te voeren en te smeken.
Geschiedenis van Earth Art
Aardse kunst ontstond als een resultaat van ongebreideld experimenteren in de kunst van de late 1960s tot 1970s. Kunstenaars integreerden meer dan één vorm van kunst uit de verschillende bestaande bewegingen en maakten hun laatste stuk moeilijk te onderscheiden van werken uit voorgaande tijdperken. Aardse kunst leek erg op het minimalisme. De vormeenvoudigheid en de bezetting van ruimte door objecten waren twee kenmerken van beide tijdperken.
Voor de kunst van de aarde was het proces meer procesgericht en dramatisch dan het minimalisme. Er wordt gezegd dat aardse kunst te maken heeft met post-minimalisme waarin performancekunst, proceskunst en installatiekunst zijn geïntegreerd. Aardse kunst werd ook buiten tentoongesteld in tegenstelling tot Minimalistische stukken, die uiteindelijk hun schoonheid beschadigden vanwege de elementen van de natuur. De kunst was vergelijkbaar met het conceptualisme in termen van esthetische aantrekkingskracht, maar anders dan de kunst was het in tegenstelling tot commoditization van kunst en meer gericht op transitie.
De vroegste kunstenaars van de Aardse kunst waren voormalige veteranen van de Tweede Wereldoorlog die waren opgeleid via de wet op de herijking van de soldaten. Deze veteranen werden later schilders. Een voorbeeld is Smithson, die consultant was bij een ingenieursbureau in New York City. Hij werd geïnspireerd om een plan te maken voor de luchthaven van Fort Worth in Dallas, die hij 'Aerial Art' noemde. De stijl inspireerde later Earth Art.
Tentoonstellingen en wereldwijde ambities
De eerste Earth Art-tentoonstelling in Amerika werd gehouden in het Art Museum van Cornell University in 1969. De stukken werden tentoongesteld in zowel het museum als op het terrein van de universiteit. De kunsttentoonstelling bevatte ook werken van relevante internationale artiesten zoals de Britse Richard Long en Hans Haacke uit Duitsland. De kunst werd verder overgenomen door meer artiesten in de 1970's.
Concepten en stijl
Aardse kunstwerken waren geschikt voor tentoonstellingen binnenshuis of voor buiten. Ze overbrugden de kloof tussen mens en milieu en maakten gebruik van lokaal beschikbare materialen. Kunstenaars werden geïnspireerd door oude en pre-historische monumenten van uitgebreide schaal en fysieke grootte. Hun werken integreerden verval en degradatie, vooral in buiten stukken. De stukken werden ook gedifferentieerd afhankelijk van hun impact op de landschappen.
Latere ontwikkelingen
In de 1970s was er een recessie die aardkunstenaars een grote tegenslag veroorzaakte, omdat ze afhankelijk waren van investeerders om uitgebreid land te kopen om aan te werken. De dood van Robert Smithson in 1973 zorgde er ook voor dat de beweging een wending nam. Gevestigde Earth-kunstenaars bleven stukken produceren die geschikt waren voor binnenvertoningen en galerijen. Samen met hun tegenhangers in het conceptualisme, begonnen Earth-artiesten zich meer te concentreren op installatie-georiënteerde stukken en minder op discrete objecten. Ze namen ook concepten van Post-Minimalisme aan, terwijl ze nog steeds vluchtigheid handhaafden.
